Zdążyłeś się już przystosować?

Anglia jest moim domem, lokalnie powiem, ze to Kent. Tak czuje tez moj mlodszy syn. Problemy z adaptacja maja jednak introwertyczni moj maz i starszy syn.
Wlasnie wrocilam z Polski i w wielu momentach mierzila mnie polska rzeczywistosc niestety. Ani w UK ani w PL zle nie mialam, ale pod wzgledem kultury, mentalnym jest mi lepiej w UK. To jest moja mala ojczyzna i juz!

Mi w pazdzierniku stuknie 6lat jak tu mieszkam. Anglia jest moim od ponad 4lat. Tutaj poznalam moja milosc i zalozylam rodzine. Wiekszosc Polakow, ktorych poznaje ucina ze mna kontakt jak tylko dowiaduje sie o tym, ze moj partner jest Anglikiem. Smutne ale prawdziwe. Mam wielu angielskich przyjaciol i nie widze w tym nic zlego. Przystosowalam sie do ich kultury, herbatki dobrej na wszystko i krakersow z serem na deser ;) Tu jest moj dom.

Każdy ma swoje zdanie i uogólnianie nie jest tu na miejscu. Jedni będą wracać, czują bariery nie do przejścia, nie chcą... Ich sprawa. Inni fascynują się kulturą UK i pochłaniają ją... Gdyby nie grupa "odseparowanych" 'polskie sklepy' nie miały by szans na zaistnienie. Gdyby nie grupa "mocno integrujących się" bylibyśmy gorzej postrzegani, niż Pakistańczycy... Wracając do tematu... Każdy "integruje" się na swój sposób.

Wszystko zależy od podejścia, z jakim celem przyjechaliśmy na Wyspy. Jeśli tylko zarobić pieniądze, to widać na przykladzie z tekstu: Mieszkamy tu sobie każdy osobno ...
Ja zdecydowalam się na stalą emigrację. Jestem ponad 2 lata. Anglię traktuję jak drugi dom, czytam angielskie gazety, pracuję z Anglikami, uczestniczę w wydarzeniach kulturalnych, mam staly kontakt z instytucjami angielskimi, zalatwiam sprawy urzędowe, mam angielsich znajomych. Początki pobytu w Anglii byly dla mnie bardzo trudne i stresujące. Nikt mi nie pomagal w zalatwianiu pierwszych formalności - korzystalam jedynie z informacji w internecie. Teraz jedyną różnicę jaką czuję tu w Anglii, to fakt, że w większości miejsc posluguję się językiem angielskim.

rozanek napisał:
Dla mnie 4lata mineły w uk,jak sen pianego!,Napewno tu nie zostane,nie dlatego ze jest zle Tylko klimat jest" mulacy"i człowiek opada z sił.(ZA DUZO DESZCZÓW) ludzie jak ludzie rózni.FATK ze wiekszosc ma Polske za kraj 3-EGO SWIATA-TAK MYSLA MOI ANGIELSCY ROWIESNICY..(ZERO POJECIA O SWIECIE)...brak wiedzy podstwowej...

Ty żeś za to wiedzą podstawową, jaką jest znajomość języka polskiego, błysnął...

„Ech – macha ręką – ani oni nam, ani my im do szczęścia nie jesteśmy potrzebni. Mieszkamy tu sobie każdy osobno – i dobrze jest...”.

„Ech – macha ręką – ani oni nam, ani my im do szczęścia nie jesteśmy potrzebni. Mieszkamy tu sobie każdy osobno – i dobrze jest...”.

Nic dodać ,nic ująć...

ja przyjezdzajac do uk umialam tylko sie przedstawic i powiedziec ze nie mowie po angilelsku,teraz po 5 miesiacach bez problemu pojde do lekarza i powiem co mi dolega.straszam sie rozwijac.kalecze jeszcze jezyk ale spotykam mase milych ludzi ktorzy pomagaja mi.nie unikam anglikow i ciesze sie ze udalo mi sie nauczyc sporo jezyka w tym czasie

Dla mnie 4lata mineły w uk,jak sen pianego!,Napewno tu nie zostane,nie dlatego ze jest zle Tylko klimat jest" mulacy"i człowiek opada z sił.(ZA DUZO DESZCZÓW) ludzie jak ludzie rózni.FATK ze wiekszosc ma Polske za kraj 3-EGO SWIATA-TAK MYSLA MOI ANGIELSCY ROWIESNICY..(ZERO POJECIA O SWIECIE)...brak wiedzy podstwowej...ICH TYLKO AMERYKA KRECI...HAHA!

Nie wiem jak to sie ma do stereotypu powsciagliwego Anglika,ale moje angielskie kolezanki z pracy sa taka bomba ekstrawertycznej energii ze gdzies mi sie po drodze zatarly te spoleczno- kulturowe roznice .Teoretycznie nasza mentalnosc powinna sie roznic,a czuje sie z nimi jakbysmy sie razem "od dzieciaka"wychowywaly na tym samym podworku.

Szkoda mi tych tlukow, ktorzy wlasnie przyjezdzaja na wyspy i zyja wsrod Polakow i uwaza ze przystosowany juz jest doskonale do zycia za granica. KIedys bedzie sytuacja ze tlumacza nie bedzie w bardzo waznym momencie....dopiero zaczna sie problemy.