Czym zapłacić za tęsknotę?

Wiem co to jest tęsknota też to przerabiałem. Pojechałem do UK na 3m-ce z planem zarobienia trochę grosza i powrotu do żony i dzieci. Stwierdziliśmy wspólnie że rodzina przyjedzie do mnie.Tak się stało i po pół roku znowu wszyscy byliśmy razem w UK.Było dobrze przez 3 lata.Żona pracuje ja też dzieci chodzą do szkół i wydawał by się że jest wspaniale,ale jednak życie po raz kolejny nie oszczedziło mnie.No cóż dziś staramy się o rozwód w zasadzie żona się stara, a ja szukam pokoju i pozostaną mi tylko spotkania z dziećmi a w zasadzie z najmłodszym synem.Tak to się przedstawiam rzeczywistość polaka, który goni za kasą a inne rzeczy wymykają się spod kontroli.

to trudna decyzja anno17100. ja bylam w takiej sytuacji ponad rok temu. takie zycie na odleglosc nie wplywalo dobrze na wszystkich,a przede wszystkim na dzieci. zrozumialam,ze mama,przyjaciele i cala rodzina,ktora zostawie w polsce beda zyc dalej tak jak dotychczas,tesknota owszem,ale pomysl o corce. to chyba dobro dzieci jest najwazniejsze. sam fakt,ze bedzie miala oboje rodzicow sprawi,ze bedzie szczesliwsza. szybko sie zaaklimatyzuje w nowym swiecie. niech cie szkola nie przeraza,bo naprawde jest super. nauka przez zabawe,zero stresu i zadan domowych. a efekty naprawde widoczne, po krotkim czasie. takze warto sie przelamac i zaryzykowac. szybko stwierdzisz,ze warto bylo

hm... łzy napływaja mi na myśl, że mogłabym zostawić polskę, mamę psa...(banalne),rodzine..., ale w uk mam nażeczonego-tatę mojej 6scio letniej córki. głowę mam pełną od myśli i dochodzę do wniosku że chyba pora sie spakować i zacząć nowe życie w trójkę. przeraża mnie myśl o szkole dla Iki, o jej szczęściu za granicą..

mam 17 lat,mozna powiedziec ze cale zycie spedzilem u boku taty,mimo ze byli z moja mama juz prawie 7 lat po rozwodzie to ciagle czas spedzalem z tata,razem bralismy czynny udzial w sportach ktore uprawialem ,spedzalismy czas na siłowni, w domu ,w sklepach ,nie raz sie wyglupialismy,klocilismy ,jak prawdziwy ojciec z synem..ponad 2 lata temu..tata wyjechal do Anglii ,powiedzial mi o tym godzine przed wyjazdem na lotnisko.od tamtej pory nie potrafie sobie ze soba poradzic ,wiekszosc osob mowi...duzy juz jestes musisz zrozumiec to wszystko ,ale nie potrafie,

Niewiem jak mu pomuc zeby wrocil , niewiem czy on nie czuje tego ze jest mi tutaj potrzebny.Zyje w domu z cudowna mama i siostra, ale nie daje rady bez taty.Przechodze kolo jego starego domu..wiedzac ze raczej nie odbierze domofonu,nie napisze mu smsa zeby podjechal pogadac bo wiem ze nie podjedzie;(Codziennie zazdroszcze kolegom tego ze moga spedzac czas ze swoimi Tata'mi.moze to glupie jak na ten wiek ,ale niewiem co robic,a za granice nie wyjade napewno bo chce byc tutaj, i spedzac z nim chwile takie jak kiedys.

zycie jest jedno i niechce go tak przezyc... mam kontakt z tata jakis telefoniczny,czy przez internet..ale dla mnie to jest nic...
chcialbym kiedys ten temat szerzej pokazac Polsce,zrobic jakis portal dla takich rodzicow/sytuacji...kampanie cokolwiek..szukam chetnych do pomocy..
dziekuje:(
prosze o prywatne wiadomosci wrazie co.
to wszystko jest nie sprawiedliwe...

tak wyjechalam za pieniedzmi ,kazdy z roznych przyczyn.tak tesknilam cholernie cale pietnascie miesiecy .to jest straszne ,ale teraz sa tutaj juz ponad dwa lata i nie chca wracac do kraju.

Po co ci zona i dzieci...uciekasz do uk , koledzy kolezanki , z dnia na dzien co raz zadziej dzwonisz ..a potem tylko papiery do podpisania...Ile dzieci stracilo swych ojcow? Ile matek pozostawilo dzieci u "babci"...Za pieniazki-stracic rodzine???

Nowelinka ,jak masz jakies realne miejsce zaczepienia w UK to przyjezdzaj.Dasz sobie rade ,ja jestem tu juz trzeci rok ,po 6 miesiacach zabralam syna z Polski ,musialam to jakos wszystko przygotowac dla niego.Jestesmy razem ,sama go wychowuje i mysle ze gorszej bidy nie ma jak w Polandzie ,tutaj mozesz starac sie o socjal ,troche sie czeka wiec musisz byc przygotowana na rozne sytuacje,miodu nie ma nigdzie ale warto ,pozdrawiam

Właśnie ta tęsknota i desperacja sprawia że po 3 miesiącach jedziemy w końcu z chłopakami do męża. Osobno żyć może i się da, ale w imię czego?

...a najbardziej na tym traca dzieci ich swiat sie zmienia....

nowelinka ja smigam 7 maja do liverpool pustym samochodem
jak cos moge podrzucic calo ekipe ;)(gratis)

pozdrowionka i powodzenia

prawda Nenna,nie żałuję,że dojechałam do męża,ale teraz cieszy mnie fakt,że całymi dniami pracuje...dzieci mają ojca przy sobie,ale coś jednak nam umknęło...niestety w Polsce płakałabym z tęsknoty i to byłoby chyba gorsze...nie ma takiej samej liczby plusów i minusów....trzeba się dotrzeć na obczyźnie...jeśli już pojawia sie więcej pieniążków w domku,to też cos psuje...

Moglabym dopisac dalszy ciag tego artykulu...Po jakims czasie,sciagasz rodzine,ale juz po miesiacu zdajesz sobie sprawe,ze cos umarlo bezpowrotnie...ze dzieci,tak przeciez kochane,zaczely Cie denerwowac a zona to nie ta sama osoba,z ktora mogles godzinami gadac przez telefon...
Dalej placisz-swoim zyciem,szczesciem...Okazuje sie,ze normalnie juz nie potraficie z soba zyc...
To jest cena-zbyt wysoka...czy warto bylo...?

Nowelinko uda sie uda a z tego co piszesz to na 100% sie uda. Trzymam kciuki :)

Wlasnie ta bieda czyni z czlowieka desparata. Ja jestem samotna matka z trojka dzieci i niedlugo jade do UK zeby przestac wegetowac. Nie wiem jak bedzie, na pewno nie gorzej niz w Polsce. Za zadne skarby swiata nie zostawie,nawet na chwile dzieci w kraju. Mam nadzieje, ze nam sie uda... w kazdym badz razie bardzo w to wierze

Coś za coś. W alternatywie jest bieda i nerwówka w Polsce. Przecież rodzinę można zarać do UK.