Jeśli jesteś w niebezpieczeństwie zawsze dzwoń na policję, zawsze wybieraj 999 jeżeli jest
to krytyczna sytuacja. Oni mają obowiązek cię bronić i pomóc.

Jeśli chcesz przedyskutować swoje opcje, możesz zadzwonić na Darmową Linię czynną 24h
na dobę National Domestic Violence, prowadzoną przy współpracy Women’s Aid i Refuge, 0808 2000 247.

Jeżeli musisz opuścić dom z powodu przemocy domowej, ktoś ci grozi lub też jesteś
zastraszana przez swojego byłego partnera, możesz się zdecydować na pójście do
schroniska ; lub też zamieszkać chwilowo z rodziną lub ze znajomymi; albo udać się do miejsca awaryjnego zakwaterowania.

Masz status bezdomnej, jeżeli nie możesz zostać w swoim domu z powodu przemocy czy
nadużycia. Lokalne władze urzędu zakwaterowania mają obowiązek podać tobie informacje,
na temat ewentualnego zakwaterowania, jeżeli jesteś bezdomna z powodu przemocy
domowej – i powinni również zapewnić tobie tymczasowe lokum. Mają także możliwość
zapewnienia stałego zakwaterowania.

Możesz wystąpić o awaryjne zakwaterowanie, podczas gdy zdecydujesz, co zrobić dalej;
tymczasowe opuszczenie domu nie wpłynie na możliwość powrotu czy twoje prawa jako
lokatorki lub właścicielki. Masz takie same prawo do awaryjnego zakwaterowania, gdy wynajmujesz dom od urzędu miasta, od prywatnego właściciela czy spółdzielni albo też sama jesteś właścicielem.

Urząd miasta może zaoferować spotkanie, aby przedstawić ci twoje opcje. Będzie to dodatek
do rozmowy o przyznanie statusu osoby bezdomnej. Nie powinnaś się zmuszać do
pozostania w domu, jeżeli masz jakiekolwiek obawy dotyczące swojego bezpieczeństwa.
Awaryjnym zakwaterowaniem zwykle bywa „bed and breakfast”, hostel lub schronisko.

Powiedz urzędnikowi, że nie możesz wrócić do domu z powodu przemocy, jaka tam panuje.
Zostaniesz zapytana o dowody na to, że jesteś ofiarą przemocy domowej; jeżeli nie możesz
ich przedstawić, urząd nadal musi zapewnić tobie zakwaterowanie na czas prowadzenia
dochodzenia. Jeśli będą chcieli sprawdzić prawdziwość twojego zeznania, zaproponuj
kogoś, kto może poświadczyć – twojego prawnika, przyjaciela, lekarza lub pracownika
socjalnego.
Na pewno poradzą tobie zdobycie nakazu sądowego, który będzie trzymał z dala twojego
prześladowcę lub zmusi go do opuszczenia domu, abyś ty mogła wrócić. Jednak nie musisz
tego robić, jeśli nie chcesz, wtedy urząd ma obowiązek zapewnić ci miejsce pobytu podczas,
gdy zasięgniesz porady prawnej.

Kiedy już dostaniesz status bezdomnej, lokalne władze, do których się zwróciłaś, będą miały
obowiązek, aby cię tymczasowo zakwaterować na czas dochodzenia.

Jeśli masz trudności z przyznaniem tymczasowego zakwaterowania, skontaktuj się z
Freephone 24 Hour National Domestic Violence Helpline, twoim lokalnym schroniskiem, z
centrum porad mieszkaniowych (housing advice centre), centrum prawnym, biurem porad
obywatelskich (Citizens Advice Bureau), przytułkiem lub prawnikiem.

Schronisko to bezpieczny dom, w którym kobiety i dzieci doświadczone przemocą domową,
mogą się zatrzymać. Dostajesz w nim osobny pokój dla siebie i swoich dzieci. Inne
pomieszczenia są użytkowane wspólnie. Adresy schronisk są poufne. Zostaniesz
poproszona o podpisanie Umowy, w której zawarte będą warunki, określające długość
waszego pobytu oraz wszelkie zasady zapewniające bezpieczeństwo tobie i innym
rezydentkom.

Darmowy Telefon Zaufania (Helpline) (The Freephone National 24-Hour Domestic Violence
Helpline),prowadzona przy współpracy Women’s Aid i Refuge, może znaleźć dla ciebie
miejsce w schronisku. Numery telefonów do wielu schronisk można znaleźć w książce
telefonicznej. Możesz również skontaktować się z jedną z organizacji poprzez policję,
Samarytanów, opiekę społeczną lub przez biuro porad obywatelskich (Citizens Advice
Bureau).

Możesz zostać jak długo będziesz tego potrzebować – od kilku dni do kilku miesięcy -
chociaż w niektóre schroniskach obowiązują pewne limity czasowe. Wiele kobiet zostaje w
schronisku, aby odpocząć od przemocy i spokojnie pomyśleć. Czasami kobiety decydują się
na powrót do swojego partnera.

Jeżeli obawiasz się swojego obecnego lub byłego partnera, masz prawo do opieki prawnej.
Przemocą domową zajmuje się zarówno prawo cywilne jak i karne. Systemy te działają
osobno i są zarządzane przez różne sądy:

1. Masz prawa w świetle prawa karnego. Atak ze strony kogoś kogo znasz lub z kim
żyjesz jest takim samym przestępstwem jak atak ze strony obcej osoby, choć często
nawet groźniejszym. Policja razem z Urzędem Ścigania Publicznego - Crown
Prosecution Service (CPS) - rozpoczyna cały proces.
Sprawy kryminalne odbywają się w sądzie administracyjnym lub w Sądzie
najwyższym w zależności od stopnia wykroczenia. Prawo kryminalne ma przede
wszystkim na celu ukaranie oskarżonego. Patrz Policja i proces postępowania
karnego.

2. Prawo cywilne ma za zadanie ochraniać (lub zrekompensować). Sprawy odbywają
się w sądzie rodzinnym albo okręgowym.
- Możesz postarać się o cywilny nakaz sądowy, skierowany do twojego
prześladowcy o zaprzestanie dalszego krzywdzenia ciebie lub zakaz
zbliżania się do twojego domu. Patrz Uzyskanie nakazu sądowego, dla
uzyskania dalszych informacji.
- To prawo również pomaga chronić dzieci.

Większość form przemocy domowej jest przestępstwem i ty (lub ktoś w twoim imieniu) może
skontaktować się z policją po pomoc. Atak ze strony kogoś kogo znasz lub z kim żyjesz jest
takim samym przestępstwem jak atak ze strony obcej osoby, choć często nawet
groźniejszym.

Wiele kobiet nie może zdecydować czy dzwonić na policję i robią to tylko w ostateczności:
boją się, że nikt im nie uwierzy lub nie weźmie poważnie tego, co mówią lub też będzie to
wyglądać jak zdrada. Czarne kobiety mogą obawiać się rasizmu wobec siebie lub swojego
partnera a kobiety z niepewnym statusem imigracyjnym obawiają się dzwonić na policję.
Lesbijki lub biseksualistki spodziewają się homofobii; kobiety, które nadużywają narkotyków
lub pracują jako prostytutki również nie ufają policji. Jednakże to policja powinna być twoim
pierwszym kontaktem w nagłym wypadku.
Numer telefonu lokalnej policji znajdziesz w książce telefonicznej – ale w nagłych wypadkach
zawsze wybieraj 999.

Priorytetem dla policji jest zapewnienie bezpieczeństwa tobie i twoim dzieciom. Ich rola
polega na tym, aby chronić wszystkich obecnych przed dalszą krzywdą i zbadanie sprawy.
Nie powinni próbować pośrednictwa czy szukania winnego ani zadawania niestosownych
pytań.

Jeżeli wezwiesz policję z powodu przemocy domowej, zawsze powinni oni rozmawiać z tobą
na osobności, z dala od prześladowcy. Powinni zapewnić ci tłumacza jeśli go potrzebujesz,
nigdy nie powinni prosić dzieci lub innych członków rodziny o tłumaczenie w przypadku
przemocy domowej1. Możesz poprosić o kobietę policjanta (WPC).

Policja powinna pomóc i wesprzeć cię poprzez:
- ochronę ciebie i twoich dzieci;
- usunięcie ryzyka przemocy w przyszłości - najlepiej poprzez aresztowanie
prześladowcy;
- zorganizowanie pierwszej pomocy lub innego medycznego wsparcia;
- ustalenia przebiegu wypadków;
- zaoferowanie wsparcia I pocieszenia;
- pomóc w dostępie do innych organizacji (np. Women’s Aid);
- zorganizowanie transportu w bezpieczne miejsce, jeśli tego potrzebujesz.

Jeśli istnieją podstawy do aresztowania, policja powinna działać bez pytania cię o “zgodę”
czy domagania się najpierw twoich zeznań – chociaż będziesz musiała je złożyć później. To
może powstrzymać twojego prześladowcę od kolejnego ataku oraz pokazać, że policja
poważnie traktuje przemoc domową. Może zostać przetrzymany do 24 godzin (36 godz.
podczas weekendów) zanim zostanie osądzony. Jeśli ucieknie zanim pojawi się policja,
powinni oni zrobić wszystko, aby go odnaleźć.

Twoja lokalna organizacja Women's Aid może polecić tobie prawnika, który ma
doświadczenie w sprawach przemocy domowej. Stowarzyszenie Prawne (Law Society) lub
lokalne Biuro porad obywatelskich ( Citizens' Advice Bureau) również będzie w stanie podać
listę prawników rodzinnych w twojej okolicy.

Możesz mieć prawo do publicznych pieniędzy (Społeczna Opieka Prawna lub pomoc
prawna), w celu opłacenia kosztów prawnych, jeśli pobierasz zasiłek z opieki społecznej,
albo masz niskie dochody ( lub nie masz żadnych); masz małe lub żadne oszczędności.
Zapomoga ta pokrywa również koszty tłumacza. Dochody twojego męża nie są brane pod
uwagę, jeśli wytaczasz mu sprawę.