Świńska grypa: bezczelny spisek?!

Epidemia to bardzo przykra rzecz. Nie dla wszystkich jednak. Niektórym przynieść może spore korzyści.
Już drugi tydzień ciągnie się medialna psychoza spod znaku pandemii świńskiej grypy. Wszyscy jesteśmy zagrożeni! - grzmią dziennikarze na całym świecie. Polskie gazety obawiają się, że zabraknie rąk do kopania grobów. A papież modli się za ofiary zarazy.

Pierwsza ofiara śmiertelna świńskiej grypy poza Meksykiem! - słyszymy z telewizora i na świat pada blady strach. Przecież następny możesz być właśnie ty! Liczba zmarłych, co prawda, mało imponująca. Ale gdy pierwszy raz ktoś rzuca "100!", drugi przebija "200!", zaczyna robić wrażenie.

Jednak zejdźmy na ziemię, dobrze? Liczba ofiar, co do których można mieć jako taką pewność, że zmarły na świńską grypę, nie sięgnęła jeszcze 30. Zarażonych jest coś około tysiąca. To ma być pandemia? Śmiech na sali.

Pandemię to mieliśmy na świecie 90 lat temu. W latach 1918-1919 na grypę "hiszpankę" zachorowało pół miliarda ludzi. Czyli co trzeci ówczesny mieszkaniec Ziemi! Z czego umarło kilkadziesiąt milionów. Może nawet sto, jak podają niektóre źródła. Jak to się ma do 20 zmarłych Meksykanów?

No właśnie - nijak się nie ma. Jasne, ofiar może być - i zapewne będzie - więcej. Kto wie, może na świńską grypę umrą setki ludzi. To nawet prawdopodobne. Tyle że na bardziej standardowe odmiany tej choroby rocznie umiera kilkaset tysięcy. Więc coś tu jest nie tak.

Gdy pojawiały się pierwsze doniesienia o ludziach umierających na świńską grypę i media zaczęły rysować nam przed oczami wizję apokalipsy, rodziły się też teorie spiskowe. Niektórzy dochodzili do wniosku, że zmutowany wirus powstał w tajnych laboratoriach i służyć ma przetrzebieniu światowej populacji. Kolejna inicjatywa tego typu to Codex Alimentarius.

Teoria szybko zjednywała sobie zwolenników. Przez kilka dni. Potem okazało się, że coś tu nie trybi, umarło tylko kilka następnych osób. Więc albo macherzy od losu dali ciała na całej linii - albo to jednak nie to.

Przyjmując jednak, że nie chodziło o zdziesiątkowanie populacji, wciąż musimy zmierzyć się z czymś, co niełatwo wyjaśnić: z powodu 20 ofiar (więcej umiera na malarię co każde 10 minut) media nakręcają histerię. Dlaczego?

Z pewnością wielu redaktorów robi to dając się ponieść panującej atmosferze. I dbając o wysoką oglądalność czy ilość kliknięć. Stąd zapewne tytuły z kopaniem grobów, czy 90 procentami zagrożonych świńską grypą Polaków. Nie dopatrywalibyśmy się w tym żadnego spisku.

Ale gdzieś się to wszystko zaczęło. Ktoś to rozkręcił, pierwszy rzucił hasło pandemii, skądś brały się kolejne, coraz bardziej zawyżone doniesienia o ofiarach i apokaliptyczne opisy wiszącego nad nami zagrożenia. Pęd mediów za sensacją, chęć podania newsa w jak najbardziej dramatyczny sposób? Może tak. Czy raczej - w jakimś stopniu na pewno. Ale czy tylko to? Czy jednak chodzi tu o coś jeszcze?

Spróbujmy poszukać jakiegoś rozwiązania tej zagadki. Jako podpowiedź potraktować można słowa minister zdrowia Ewy Kopacz, która opowiadała kilka dni temu, że oto do czynienia mamy ze szczególnie złośliwym mutantem (znaczy - z wirusem takim), przeciw któremu już przygotowywane są szczepionki. Dobrze byłoby po nie sięgnąć, gdyż - jak mówi pani minister:

Zaszczepieni mają szansę na przetrwanie.

Niezaszczepieni będą zaś, najwyraźniej, zgubieni. Nie są zaś z całą pewnością zgubione koncerny farmaceutyczne. Im już nie straszny kryzys. Szczepionki i leki przeciwgrypowe to dziś prawdziwe żyły złota. Dziwi kogoś, że indeksy wielkich producentów leków od kilku dni zyskują na światowych giełdach? Bo nas nie bardzo.

Czyżby więc szczególnie złośliwy mutant został wyhodowany w laboratoriach farmaceutycznych koncernów? To też dość popularna teoria. Ale, tak po prawdzie, niewiele za nią przemawia. Ten cały wirus świńskiej grypy, przynajmniej póki co, jest jakiś nijaki. Ofiar mało, jak na globalną wioskę, w której żyjemy, nie rozprzestrzenia się ekspresowo. To miałby być efekt pracy największych specjalistów?

Ale to, że histeria wokół świńskiej grypy - która pojawić mogła się w Meksyku całkiem naturalnie - jest na rękę koncernom farmaceutycznych, to rzecz dosyć oczywista. Więc sugestie, że to one właśnie pomogły rozkręcić to medialne szaleństwo... Cóż, po prostu musiały się pojawić. Pieniądze i wpływy, jakimi dysponują te firmy, dla szarych śmiertelników są wprost niewyobrażalne. Czemu więc nie miałyby użyć ich, korzystając z dobrej okazji, by realizować swoje wielkie interesy?

Is fecit qui prodest - mawiali starożytni. Ten zrobił, komu korzyść przyniosło. A komu przynosi korzyść zamieszanie ze świńską grypą, widać aż nadto wyraźnie. Ale to już byłby kolejny spisek.
News z sieci
Zupełnie jak namowa prezesa PiS’orów na głosowanie w wyborach na POPiS'iory

Internet tylko w kawałkach?

Unia Europejska szykuje zmiany, które wprowadzą cenzurę w Internecie. Jeśli tzw. pakiet telekomunikacyjny zostanie przegłosowany pozwoli dostawcom internetu decydować o tym, jakie witryny udostępnią swoim klientom
Internauci biją z przerażeniem na alarm, że pakiet, który będzie głosowany 5 maja, to atak na wolność wszystkich użytkowników sieci. Sprawa jest o tyle tajemnicza, że na pierwszy rzut oka wydaje się, że pakiet telekomunikacyjny reguluje wyłącznie kwestie techniczne i infrastrukturę sieci - alarmuje TVN 24.

- Jednakże zagłębiając się w szczegóły dokopiemy się do ważnych zmian prawnych dotyczących egzekwowania praw autorskich. Te zmiany to zagrożenie dla wolności obywatelskich, biznesu i kulturowej różnorodności oraz ryzyko podważenia całej struktury Internetu- alarmuje na łamach TVN 24 dr Monica Horten z Instytutu Badań Mediów i Komunikacji Uniwersytetu Westminster, twórczyni bloga Iptegrity.com, w którym śledzi etapy tworzenia unijnego prawa.

Przeciwnicy pakietu ostrzegają, że pozwoli on dostawcom Internetu decydować za użytkowników o dostępie do określonych treści. Internet miałby się wtedy zmienić w telewizję kablową, gdzie dostajemy tylko te kanały, które są w ofercie nadawcy.

Dziś opłata za Internet pozawala bez przeszkód surfować po całej sieci. Po zmianach prawnych dostawcy sprzedawaliby witryny w pakietach. Według internautów dawałoby to uprzywilejowaną pozycję biznesowym gigantom, a dyskryminowałoby małe witryny.

Czas ucieka. Zbulwersowani internauci wzięli sprawy w swoje ręce. Kilka grup (Blockout Europe La Quadrature du Net, Open Rights Group, Asociacion de Internautas, oraz polska i szwedzka Partia Piratów) z różnych rejonów Europy wysłało do europarlamentarzystów swój manifest ukazujący skalę problemu. Chcą, by politycy odrzucili pakiet.

- Jeśli ludzie nie będą mieli twojego adresu w swoim "pakiecie" stron, które mogą oglądać, nie będą mogli ciebie odnaleźć. Oznacza to, że nie mogą kupować, rezerwować, rejestrować się lub choćby zobaczyć cię online. Twoja firma nie będzie mogła znaleźć tanich dostawców, ani porównać cen. Nie zarobisz żadnych pieniędzy na reklamie internetowej. Kilka największych serwisów, jak Amazon, da sobie radę, bo będą w pakiecie. Ale twoja reklama na Google lub gdziekolwiek indziej stanie się bezsensowna. Skype zapewne zostanie zablokowany. Mały biznes po prostu zniknie, zwłaszcza specjalistyczny, niszowy lub artystyczny - ostrzega w manifeście grupa Blockout Europe.

Idea wprowadzenia pakietu wydawała się słuszna. Miała służyć walce z piractwem i blokować strony o treściach rasistowskich lub obraźliwych w inny sposób. Jednak przy obecnych założeniach może stać się orężem dla wielkich firm do walki o klientów. Oraz, co w przypadku Internetu wydawało się niemożliwe, początkiem cenzury
News z SIECI!!
To juz dzisiaj głosują?!!
Servery stracą i zaczną znikać...
Ludzie zaoszczędzą a zarazem stracą!

Unia uratowała wolność w internecie
Nie godzi się na kontrowersyjną reformę prawa.

Stając w obronie prawa obywateli UE do dostępu do internetu Parlament Europejski odrzucił uzgodnioną już z krajami członkowskimi wielką reformę unijnego prawa telekomunikacyjnego - donosi "Gazeta Wyborcza".

Jednym z zapisów kontrowersyjnego dokumentu była możliwość odcięcia od sieci osób nielegalnie ściągających pliki z internetu.

Parlament głosował za trzema propozycjami legislacyjnymi, które zmieniają treść planowanej reformy. Państwa UE dały już zielone światło, ale odrzucenie jednego elementu każe wszystkim wrócić do stołu negocjacyjnego nad całością reformy.

Francja i inne kraje członkowskie zaakceptowały we wcześniejszych negocjacjach z eurodeputowanymi wersję pakietu telekomunikacyjnego, który nie wymagał wprost wcześniejszej zgody sądu na odcięcie internetu, otwierając furtkę dla forsowanych przez francuski rząd rozwiązań w obronie właścicieli praw autorskich - dodaje "Rzeczpospolita".

JEDYNA wartoscia polskiego paszportu, podkreslam, JEDYNA

jest to, ze jego posiadanie daje WAM prawo do legalnego przebywania i pracy na terenie UK. Mowie to z bolem, ale oprocz tego, w sensie ekonomicznym nie ma w nim zadnej sily. Glosujac na BNP i jesli ta partia wygra ,odbierzecie sobie to prawo w bardzo szybkim tempie. Czeka Was powrot do miejsca, w ktorym wiekszosc z was nie znalazla chleba (zadnej ironii, czy sarkazmu). Jesli teraz BNP mamia Was haslami, ze chca wyrzucic tylko pakistanczykow i innych ciemnoskorych to tylko dlatego, zeby wykorzystac nasza sile wyborcza, ktora jest juz dosc znaczna .ONI nie sa glupi i to wiedza. Potem zmienia front, wierzcie mi. Nie wkladajcie im w reke narzedzia, prawo Was tu chroni,potem juz nie bedzie. Wielokrotnie na wielu brytyjskich forach internetowych, wchodzilem w polemike z czlonkami BNP. W momencie kiedy dowiadywali sie, ze jestem z Polski, ROZFYWALI MNIE NA STRZEPY. I nie byli to tylko jacys pakole, ale ludzie tzw. szanowanych zawodow, takze nauczyciele. Wiara w to, ze chca wyrzucic tylko pakistancow i ciemnoskorych ociera sie o skrajna glupote i naiwnosc. Wierzcie mi. Dla anglikow, jesli chodzi o dostep do pracy, kiedy jej tak ubywa, nie ma roznicy miedzy pakistanczykiem a polakiem. Poza tym kim tutaj jest Polak, ktory w konkurencji o prace obawia sie nielegalnego pakistanczyka??? Ludzie badzcie powazni, co to za argumentaja??. Jeszcze raz podkreslam. BNP jest partia skrajnie NACJONALISTYCZNA, A MY JESTESMY TU OBCOkrajowcami. Czy wasza naiwnosc nie ma granic??? Jesli ktos z Polakow sie cieszy, ze ta partia chce wylaczenia UK z EU, to tylko ten, kto ma juz w kieszeni brytyjski paszport. Ja juz go mam, jednak silniejsze dla mnie jest przekonanie, ze nie chcialbym mieszkac w kraju rzadzonym przez NACJONALISTOW.Dlaczego nie dac szansy partii ktora FAKTYCZNIE podala wam reke i dala chleb??? lub konserwatystom. Do tych ktorzy chca glosowac na BNP (choc w glowie mi sie nie miesci jak Polak moze wpasc na tak szalony pomysl).THINK IT OVER, ONCE AGAIN. POZDRAWIAM




~ruster UK , 06.05.2009 14:25

News z Sieci

[ Ostatnio edytowany przez: Korba102 07-05-2009 11:13 ]

Usunięte

Wielka Brytania 06:00

UK: Hindus przegrał walkę o stosy pogrzebowe
Wniosek 70-letniego Hindusa, który przed High Court w Londynie domagał się prawa do tego, by po śmierci mógł zostać spalony na stosie został odrzucony - poinformowało BBC.
70-letni Davender Ghai w High Court walczył z wcześniejszym wyrokiem sądu w Newcastle, który zabronił mu tradycyjnego hinduskiego pochówku, ponieważ uznał, że w Wielkiej Brytanii nie można tworzyć stosów pogrzebowych. Londyński sąd orzekł, że zakaz jest zgodny z prawem i uzasadniony.

Sąd przyznał Ghaiowi prawo do wniesienia odwołania do Court of Appeal. - Nie sądzę, by pozew miał tam jakieś szanse, ale wydaje mi się to sprawą o tak dużym znaczeniu dla opinii publicznej, że muszę przyznać to prawo - powiedział sędzia.

Powód, który obecnie przebywa w Indiach, zapowiedział, że będzie walczył aż do wyczerpania wszystkich dróg odwołania.
News z sieci
Cywilizacja górą ciekawy jestem, kiedy ktoś zacznie mówić o legalnej bigamii w UK
Najwyższy czas na stosowanie prawa cywilizacji a nie prymitywów.

[ Ostatnio edytowany przez: Korba102 09-05-2009 06:32 ]

Polska wojna domowa - zapomniana historia
"W Polsce nigdy nie było wojny domowej" – to jeden z popularnych mitów o naszej historii. Jak w przypadku każdego mitu, i temu bardzo daleko do prawdy.
21 października 1963 roku specjalny oddział ZOMO otoczył gospodarstwo w pobliżu wsi Kozice Górne. W kierunku milicjantów wyszedł jeden człowiek. Rozejrzał się, a gdy zorientował w beznadziejności sytuacji – wyjął pistolet i zaczął strzelać. Zomowcy odpowiedzieli ogniem, ale bardzo niecelnym. Osaczony mężczyzna niemal zdołał przedrzeć się do pobliskiego lasu. Niestety, milicjanci w końcu trafili. Uciekinier padł na ziemię i po chwili zmarł. Tak zginął Józef Franczak, ostatni polski partyzant.

Franczak walczył przez niemal ćwierć wieku. Najpierw w kampanii wrześniowej, potem w AK, a następnie w antykomunistycznej partyzantce. Należał do tych tysięcy żołnierzy podziemia, którzy nie pogodzili się z oddaniem Polski pod władzę komunistów. Mimo bardzo trudnej sytuacji zdecydowali się stawić opór milionowej armii Sowietów oraz polskich kolaborantów. Rozpoczęli wojnę o wolność. Po latach nazwano ich "żołnierzami wyklętymi", a to dlatego, iż w latach PRL zatarto niemal wszelkie ślady ich istnienia. Nikt nie miał się dowiedzieć o zbrojnym oporze, który Polacy stawili komunistom.

Jak ocenia IPN, w lecie 1945 roku liczba partyzantów wynosiła ok. 15 tysięcy ludzi. Można powiedzieć, że to niewiele, zwłaszcza w porównaniu z gigantycznymi siłami komunistów. Lecz ta stosunkowo mała grupa przez kilka lat stawiała poważny opór sowietyzacji kraju. Było to zasługą wyjątkowej determinacji, ale też ogromnego doświadczenia. Niektórzy partyzanci (i praktycznie wszyscy ich dowódcy) walczyli już od 1939 roku.

Dzięki nadzwyczajnym umiejętnościom partyzanci potrafili rozbijać znacznie silniejsze oddziały komunistów. Tak było np. w bitwie pod Lasem Stockim. Ok. 250 "żołnierzy wyklętych" rozbiło niemal trzy razy liczniejsze i wyposażone w ciężki sprzęt ugrupowanie UB.

Zwykle jednak partyzanci toczyli niewielkie potyczki, zabijając milicjantów, ubeków oraz partyjnych działaczy. W niektórych rejonach kraju udawało się tworzyć obszary wolne od komunistycznej władzy.

Wśród "żołnierzy wyklętych" największą sławę zdobył Zygmunt Szendzielarz "Łupaszko". Weteran kampanii wrześniowej oraz antyniemieckiej konspiracji działał początkowo na Wileńszczyźnie. Po przejściu frontu przeniósł się ze swym oddziałem – 5 Wileńską Brygadą AK – na zachód. Przez dwa lata nękał komunistów w północno-wschodniej Polsce. W ulotce z 1946 roku tak uzasadniał motywy swego działania:

Nie jesteśmy żadną bandą, tak jak nas nazywają zdrajcy i wyrodni synowie naszej ojczyzny. My jesteśmy z miast i wiosek polskich. My chcemy, by Polska była rządzona przez Polaków oddanych sprawie i wybranych przez cały Naród, a ludzi takich mamy, którzy i słowa głośno nie mogą powiedzieć, bo UB wraz z kliką oficerów sowieckich czuwa. Dlatego też wypowiedzieliśmy walkę na śmierć lub życie tym, którzy za pieniądze, ordery lub stanowiska z rąk sowieckich, mordują najlepszych Polaków domagających się wolności i sprawiedliwości.

Szendzielarz został ujęty, a następnie zamordowany przez komunistów dopiero wtedy, gdy zdecydował się na rezygnację z walki i powrót do cywilnego życia.

O tym, iż taktyka zachowania neutralności wobec brutalnych władz nie miała sensu świadczy smutny przykład generała Augusta Emila Fieldorfa "Nila". Dowódca Kedywu Armii Krajowej postanowił nie przyłączać się do powojennego ruchu oporu. Odradzał swym dawnym podwładnym angażowanie się w dalsza walkę. Żył życiem zwykłego Polaka. Mimo to również został aresztowany i zamordowany.

Dla komunistów nie miał bowiem znaczenia fakt, czy ktoś przeciw nim walczy, czy też nie. Musieli w Polsce zrobić miejsce dla własnych elit, dla własnych bohaterów. Polscy patrioci byli zagrożeniem przez samo swoje istnienie. Chyba najlepiej ten fakt zrozumieli ci antykomunistyczni partyzanci, którzy zdecydowali się na walkę do samego końca.

***

Ostatnie regularne oddziały partyzantów zostały rozbite w 1953 roku. Datę tę można uznać za koniec zbrojnego oporu przed sowietyzacją kraju. W latach 1945-53 z bronią w ręku walczyło przeciwko komunistom łącznie ok. 20 tys. ludzi. Liczba cywilnych konspiratorów była znacznie większa – ok. 200 tys.. Patriotów zwalczało blisko 100 tysięcy funkcjonariuszy milicji, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Urzędu Bezpieczeństwa wspieranych przez setki tysięcy żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego oraz Armii Czerwonej. Na polskich partyzantów polowało również 40 tys. żołnierzy NKWD.

W bezpośrednich walkach zginęło ok. 12 tys. żołnierzy i funkcjonariuszy komunistycznej Polski oraz 1 tys. żołnierzy sowieckich. Poległo ok. 8,5 tys. partyzantów. Do tych liczb należy jednak doliczyć dziesiątki tysięcy ludzi aresztowanych przez komunistów. 21 tys. Polaków zginęło w więzieniach i katowniach UB.
****
Terror postalinowski
Już po stalinizmie "ludowa władza" PRL strzelała do demonstracji robotniczych. Zabijanie i masakrowanie trwało na ulicach polskich miast i w komisariatach tajnej i nietajnej milicji. Był zryw robotników w Poznaniu w czerwcu 1956 roku, z 70-80 zabitymi i 800 rannymi, a po nim masowe aresztowania
Pomimo odwilży po Październiku 1956, za czasów Gomułki, nadal panował terror Służby Bezpieczeństwa (S, chociaż już na nieporównywalnie mniejszą skalę. Był brutalnie zdławiony bunt studentów polskich w Marcu 1968, wykorzystany przez partię komunistyczną do brutalnej czystki antysemickiej. Był zryw robotniczy na Wybrzeżu w grudniu 1970, z co najmniej 50 zabitymi i setkami rannych (dokładne liczby ofiar nie są znane!). Były Radom i Ursus roku 1976 i skrytobójcze morderstwa (np. Stanisława Pyjasa w Krakowie). Był w końcu stan wojenny lat 1981-1983, ostatni "kamień milowy" komunistycznego terroru w Polsce, z około 200 ofiarami śmiertelnymi, tysiącami pobitych, tysiącami internowanych, tysiącami skrzywdzonych i poniżonych. Był terror SB lat 80., z nowymi jawnymi albo skrytobójczymi morderstwami (np. Grzegorza Przemyka i ks. Jerzego Popiełuszki).



Problem odpowiedzialności
Zakończony w roku 1996 wyrokami skazującymi proces Adama Humera i jedenastu innych oprawców z UB był tylko wierzchołkiem góry lodowej, chociaż osądzono w nim ludzi wyjątkowo okrutnych w okresie terroru stalinowskiego w Polsce.

Żyją dotąd w Polsce setki funkcjonariuszy aparatu terroru z lat 40-tych i 50-tych. Oficerowie śledczy UB, funkcjonariusze więzienni, sędziowie, prokuratorzy. Zachowały się akta śledztw, dokumenty sądowe, liczne relacje. Każda teczka w obecnych archiwach MSW była kiedyś tragedią jakiegoś człowieka i jego rodziny. Żyją również świadkowie, którzy przeszli przez to piekło. Działa w Polsce Komisja d/s Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Nikt jednak nie kwapi się z wymierzeniem symbolicznej chociażby sprawiedliwości owym funkcjonariuszom terroru. To nie jest tylko sprawa kolejnych rzadów w Trzeciej Rzeczpospolitej, ale kwestia trudnej do zrozumienia niechęci większości Polaków do poważnego zajęcia się tym problemem. Dominuje rozmycie kryteriów odpowiedzialności i chaos w pojęciach wartości. Może jest to obawa przed konfrontacją faktu, jak wielu ludzi w Polsce było bezpośrednio lub pośrednio (donosicielsko) zaangażowanych w aparat terroru. Być może jest to po części chęć zapomnienia o tragicznej przeszłości. Zbiorowa amnezja? Myśmy wszystko zapomnieli... ?





Taki sobie news z Historii
Tak to już jest w historii różnych państw, teraz już nikogo nie interesuje czas odległy nawet jak sięgnie się wstecz do Stanu Wojennego w Polsce to mała rzesza młodych ludzi kojarzy ten okres z terrorem i elitą rządzącą
W kraju gdzie slangiem był krzyk Prawo i Sprawiedliwość w dalszym ciągu nie rozlicza się ludzi z lat powojennej eksterminacji Polskich oficerów i żołnierzy z okresu stalinowskiego jak i po tym okresie.
Oni: zbrodniarze, jaki ich pokolenia prężnie działają w organizacjach pod płaszczykiem partii prawicowych jak i lewicowych.
Czerpią korzyści z zajmowanych stanowisk w instytucjach państwowych.
Demolują polską gospodarkę niwelując ja do zera przykładem są Polskie Stocznie i przemysł Metalurgii przykładów można mnożyć, lecz to i tak nic nie da gdyż swój swojego nie rozliczy z Historii

Polacy na politycznym widelcu
Walka o polskie głosy w wyborach do Parlamentu Europejskiego rozgorzała na dobre

Na razie upominają się o nas największe partie polityczne na Wyspach. Polscy kandydaci na europosłów wciąż śpią. Przebudzenie może być bolesne.

Brytyjscy politycy zauważyli ospałość swoich polskich kolegów po fachu i zwęszyli szansę na przeciągnięcie Polonii na swoją stronę. Proeuropejscy imigranci stali się łakomym kąskiem na politycznym talerzu Wspólnoty. O głosy cennego elektoratu zabiegają laburzyści, konserwatyści i liberalni demokraci. Nawet Partia Zielonych nie odpuściła potencjalnym polskim wyborcom.

Poles to Polls, czyli Polacy do urn

Sami Polacy nie wydają się być jeszcze wyborami specjalnie zainteresowani. Do podjęcia decyzji dotyczącej politycznej przyszłości Europy próbuje zachęcić ich siedmiu młodych rodaków, którzy przy ścisłej współpracy i poparciu Polish Professionals in London (PPL), Poland Street, Polish City Club (PCC) oraz Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii zainicjowali kampanię "Polacy Głosują: The European Chapter".

Jest to już druga tego typu inicjatywa obywatelska przygotowana przez ten sam zespół. W 2008 roku starano się przekonać Polaków do wzięcia udziału w wyborach na burmistrza Londynu. Wtedy się udało. Nadzieję, że tym razem będzie tak samo ma jedna z autorek kampanii, Monika Sztajerowska. – Chcielibyśmy uświadomić Polakom, że powinni korzystać z równych praw, jakie daje nasze członkostwo w Unii Europejskiej – mówi. – Z drugiej strony zależy nam również na pokazaniu, że Polacy to nie tylko tania siła robocza, ale też politycznie świadomi członkowie społeczeństwa.

To właśnie z tych dwóch głównych powodów pomysłodawcy akcji postanowili zorganizować debatę przedwyborczą z udziałem pięciu brytyjskich kandydatów do europarlamentu. – Zaprosiliśmy przedstawicieli brytyjskiej sceny politycznej, ponieważ chcemy, aby Polacy dowiedzieli się, co kandydaci mają im do zaoferowania – dodaje Adam Komarnicki zaangażowany w ruch "Polacy Głosują".

Brytyjskie przeciąganie liny

Dokładnie w piątą rocznicę wstąpienia Polski do UE czterech brytyjskich kandydatów spotkało się w Ognisku Polskim z Polonią. Warwick Lightfoot z Partii Konserwatywnej, Dinti Batstone reprezentująca Liberalnych Demokratów, laburzystka Anne Fairweather i Jean Lambert z Partii Zielonych przekonywali kilkudziesięciu zgromadzonych Polaków do swoich racji. Poruszone zostały tematy dotyczące m.in. zatrudnienia, w tym 48-godzinnego tygodnia pracy i utrzymania obowiązku rejestracji w Worker Registration Scheme, edukacji i opieki zdrowotnej. Dyskusja toczyła się również wokół problemu negatywnego wizerunku Polaków w brytyjskich mediach.

Publiczność usłyszała mnóstwo komplementów pod swoim adresem. - Polacy mieli ogromny wpływ na historię Europy – twierdzili zgodnie politycy. Tuż przed wyborami wszystkie partie postrzegają imigrantów z Polski nie tylko jako osoby pracowite, ale także doceniają nasz wkład w życie kulturalne stolicy. Konkretów, jak można ułatwić nasze życie na Wyspach, było jednak mało. Wydawało się, że rzeczywiście na zdobyciu głosów Polaków skupiła się jedynie Partia Liberalnych Demokratów.

– Zrewidujemy system rejestracji w Home Office, będziemy walczyć o zredukowanie opłat i wszelkich przeszkód ograniczających dostęp do sprawiedliwego rynku pracy – obiecywała Dinti Batstone.

– To za naszych rządów Polacy otrzymali możliwość legalnej pracy w Wielkiej Brytanii. Teraz chcemy was godnie reprezentować w europarlamencie – przekonywała z kolei Anne Fairweather z Partii Pracy.

Kto nas przekona?

Nie zabrakło wzajemnych politycznych oskarżeń. Momentami debata wyglądała jak licytacja, która z partii ma na swoim koncie więcej błędów, a Polacy zsuwali się na dalszy plan. – Przede wszystkim brakowało mi konkretów. Większość uczestników udzieliła wymijającej odpowiedzi nawet na pytanie, co tak naprawdę zrobiła i co zamierza zrobić dla Polaków – mówi 24-letnia Agnieszka, uczestniczka debaty. – Dużo polityki i pochwał pod adresem Polaków, ale tak naprawdę mało pomysłów – podsumowuje.

Walka o głosy Polaków toczy się już od początku grudnia, kiedy to Partia Konserwatywna powołała do życia grupę sympatyzujących z Polakami posłów, którzy obrali nazwę Konserwatywni Przyjaciele Polski. Na odpowiedź Partii Pracy czekano do marca, kiedy powstało Labour Friends of Poland. Wkrótce działalność swojego koła zainaugurowali liberalni demokraci. Czy któremuś z ugrupowań udało się przekonać do siebie Polaków, dowiemy się już 4 czerwca.

News z sieci

Polacy, jako kiełbasa wyborcza w UK głosy na talerzu parlamentarzystów na pożarcie.
Później wypchną nas jak zepsute mięso lub padlinę.

Usunięte

Usunięte