Dobre pytanie. Tylko komu sie uda przetlumaczyc wiersz @autora na angielski z cala atmosfera?

Probujemy? To musi byc adaptacja, nie doklade tlumaczenie. Hmm...

adaptacja nr 1 by forumowi tworcy:

And if we ever chose to love
Between the dusk and down
You would have felt,
you would have known,
Between the dusk and down

And if we never chose to meet
Will spend that night alone,
Between the dusk, between the down
Both long for love that gone…

[ Ostatnio edytowany przez: galadriel 07-06-2021 21:42 ]

dobry pomysl zeby cos zaczac, Gal Z pozdrowieniami dla Autora

A ja myslalam ze po raz pierwszy zaczales pisac z perspektywy kobiety i ze dyskusja byla "czy mezczyzna potrafi opisac uczucia kobiety."

Autor, spojrz na Eyelands Book Awards. Jest kategoria konkursowa dla autorow niepublikowanych. Moze kiedys sie skusisz.

Najkrótsze, fajne opowiadanie

Ostatni kurs zawsze może być ciekawy, tak było też i tym razem...
23:30 zatrzymuję się na przedostatnim przystanku. Mały, ostatni pasażer wysiada. Mam kilka minut.
Stoję tuż przy chodniku, widzę lekko uchylone drzwi z mieszkania, przed kamienica stoi rusztowanie.
Drzwi powoli się odchylają jak magiczne wrota. W światełku z wewnątrz, ukazuje się postać, taka Alicja tylko, że egzotyczna. Taka młoda Chińczyczka. Młode Chińczyczki wyglądają jeszcze młodziej a stare jeszcze starzej - tak przynajmniej ja to widzę.
Jest skromnie ubrana ale ładnie i ma fartuszek co jeszcze bardziej mnie przekonuje, że wyszła z krainy czarów. Ma czarne, proste włosy. Dwa kosmyki zasłaniają jej śliczną buzie. Oczywiście ma okulary Made in China.
Rozgląda się w półmroku i...?
Łapie jedną z rurek rusztowania i zaczyna tańczyć, nie jest to ''dirty dancing'' tylko takie dziewczęce
radosne harce. Zgrabnie przeskakuje między rusztowaniem tańcząc i bawiąc się przez chwilę. Zatrzymała się na moment i spojrzała na mnie. Jej śliczne, skośne oczęta uśmiechnęły się do mnie...jej cudne usteczka też. Zawstydziła mnie... a miało być odwrotnie!
Odjechałem i dalej się zastanawiam.
Czy na pewno była to Chińczyczka, a może Japończyczka, a kto wie może Wietnamczyczka...?
Jak myślicie?

To byl elf jakis z krainy czarow; )

długi, gorący dzień
zacząłem jak zwykle z 18-tką, tak, tak tą 18-ką, którą tak wszyscy lubicie i ja też
szczególnie w południe przez 5 godzin
właśnie skończyłem ze smutkiem na Hilsea Crescent i oddawałem autobus innemu kierowcy
przekazałem mu przy okazji kilka istotnych informacji na temat autobusu:
- to doskonały pojazd, a szczególnie fajna jest kasa, nigdy się nie zacina, skanuje, drukuje bilety i nie uwierzysz...ma dźwięk! niewiarygodne!
- drzwi otwierają się praktycznie bezdotykowo, przyciski działają perfekcyjnie za każdym razem
- nad głową jest ekranik cctv, na którym nie zobaczysz nic... ani dzień ani w nocy
- na daszboard, ktoś usunął odblaskowa szybkę, chciałbym go pochwalić do jego żony jak inspektor... Chief Inspector Clouseau profesora Jajco:
" ponieważ Twój mąż jest geniuszem, Marto!"
coś pięknego, można teraz zobaczyć najważniejsza ikonkę w autobusie tzn. dzwonek... taki malutki
oraz wreszcie w całej krasie ikonkę uszkodzonego systemu wydechowego, która tam była, jest i będzie na zawsze...amen
pochwaliłem na końcu system klimatyzacji...na pewno działałby doskonale tak jak inne rzeczy w tym pojeździe, gdyby nie popsuty włącznik ...
to był długi, gorący dzień
screenplay, direction, starred -autor65
no music

"5 godzin - no music" 🎶

wszystkie zwierzęta małe... i jeszcze mniejsze

(rzecz o szalonych wiewiórkach i jednym niemądrym jeżu)

Późnym wieczorem toczę się po krętych uliczkach Afterass co po naszemu nazwalibyśmy Zatylne.
Na ostatnim siedzeniu kołysze się pasażer, który wsiadł dwa przystanki wcześniej. Po jaką cholerę polazł na koniec składu? - nie wiem, ostatni przystanek jest za trzy minuty...nie jedziemy do Londynu.
Aż tu nagle na ulicy! - wiewiórka na samym środku sobie siedzi, chyba myśli, że jest lisem. Lisy często okupują środek ulicy. Wylegują się tam nie wiadomo za bardzo w jaki celu ale na widok autobusu schodzą z drogi. Wiewiórka nie jest lisem i nie schodzi. Zatrzymałem się. Przyglądamy się na siebie przez moment. Małe stworzenie usiadło i zwyczajowo potarło nosek łapkami a potem...
Wychyliłem się przez okienko żeby lepiej zobaczyć. Wydawało mi się, że pokazuje mi figę. Było zbyt daleko i nie jestem pewny czy to jednak nie był palec serdeczny?!
Krzyknąłem oburzony - spadaj ruda!. Sorki - szara.
W Anglii są tylko szare, które to wytępiły rude. Małe bestie.
Wiewiórka za bardzo nie przejęła się moją prośbą i zaczęła harcować na środku drogi. Krótki slalomik, podskoki, kręcioły. Repertuar miała dobry. Wkurzyła mnie. Niezły repertuar- pomyślałem- ale mi się śpieszy.
Ruszyłem. Oglądnęła sie na mnie i w podskokach ruszyła... ale nie w bok tylko naprzód! Musiałem użyć mocniejszych argumentów. Zatrąbiłem. O
Zadziałało.
Jadę dalej.
No nie! - druga.
Co jest?
Siostra tamtej?
Ta znowu udawała chyba jazdę figurową na asfalcie.
No Grzegorz Filipowski! - pomyślałem.
Do dwóch razy sztuka. Zwolniłem. Po klaksonie i mistrzyni zwiała.
Już tuż, tuż do celu a tu! -
Dokąd tupta wieczorem jeż?
Niemożliwe! Musiałem zatrzymać się ponownie.
Patrzę i oczom nie wierzę, gdy na drodze widzę jeża z ... torebką po czipsach na głowie!
Lezie debil przez środek ulicy, nic nie widzi bo na łbie ma torebkę.
Widać, że się spieszy.
Uważaj!- krzyknąłem
Zbliżał się do krawężnika po drugiej stronie ulicy i jeszcze moment a wyp...li głową w beton.
Czy jeże mają jak nietoperze?
Echolokację, radar?
Zatrzymał się i wygrzebał na krawężnik z torebką na durnej głowie.
Nie zastanawiałem się więcej nad fauną w Anglii. Co kraj to obyczaj.
Pojechałem na ostatni przystanek z obawą czy nie czeka tam na mnie stado szerszeni...
autor65

[ Ostatnio edytowany przez: autor65 13-09-2021 09:14 ]

Oglądałem w nocy film
- Momenty były?
Kto ma tyle lat co ja, ten wie!?
- Masz!
Jasne, to amerykański film. Małe miasteczko w Ameryce.
Włączyłem bo gra Joe Dafoe ten od Świętych z Bostonu.
Fajny film.
(Ale łapie się ciągle na tym dziwnym przyzwyczajeniu. Zwijam w rulonik bilet MPK. Od jakiegoś czasu robię to nie wiedząc czemu.)
Mieszka tam chłopak i jego cudowna dziewczyna, która ginie na końcu.
Sorki za spojler.
Chłopak ma nadprzyrodzone moce. Widzi umarłych, którzy przychodzą do niego na skargę, gdy odeszli za czyjąś przyczyną. Nie chwali się tym, gdyż podobny dar miała jego matka, którą zamknięto w wariatkowie. Mimo tego uchodzi za strange czyli dziwnego. Szeryf (Dafoe) rozumie go i układa się miedzy nimi dobrze bo chłopak pomaga jak może złapać złoczyńców.
Jednak złe nie próżnuje. Nad miasteczkiem zapada zmierzch, zmierzch apokalipsy. Chłopak widzi potwory, które zwiastują masakrę.
Wszystko już było.
Potwory nawiązują do Ducha z Patrykiem, które zabierają złego bohatera po jego jakże zasłużonej śmierci. Wszyscy, oprócz piosenki z Ducha, pamiętają tą scenę, mrożącą krew w żyłach...a tak, tak i Woopi jak nie chce oddać czeku... no i końcówkę. Of course!
Jest też odniesieni do Zgromadzenia, albo mi się wydaje. Za dużo filmów? W końcu jestem trochę jak Tarantino - 13 lat wideoteki robi swoje.
W filmie są momenty grozy, humoru i pięknej miłości. Skąd ja to znam?
Nie miałem jak zrobić sobie przerwy a bardzo miałem ochotę na przerwę. Oglądam CDA Premium prosto z telefonu na TV i jak przerwę to się zacina i takie tam wifi, online, androidy.
Nie przerywają ciekawego seansu udałem się do mojej microkitchen obok mojej sleeproom.
Włączyłem jeden palnik gazowy. Lubię jak się jara. Ogień jest fascynujący. Lubię patrzeć w ognisko, kominek albo palnik gazowy. Nieważne. Jest taki ... podniecający.
Widzę stąd doskonale i słyszę cudownie. Mam dobry sprzęt. Mówię o audio tv.
Wyjąłem go.
Wiem, że to może nie najlepszy moment ani nie ten gatunek sztuki filmowej.
Ale to było silniejsze ode mnie.
Każdy facet, no prawie każdy tak ma po pięciu latach samotności...nie wiem jak kobiety?
Bo skąd?
Atmosfera mi odpowiada. Cały wystrój mieszkania jest w stylu późnych lat osiemdziesiątych.
Wtedy, kiedy jeszcze mogłem więcej pić, palić i...
Piękne czasy. Ponieważ byliśmy młodzi i
Puściłem wodę w zlewie -pamiętającym czasy słusznie minione.
Strzepałem go do zlewu,
i wtedy zobaczyłem to czego nigdy bym sie nie spodziewał w tym miejscu i czasie.
Zawsze do rzeczy niewytłumaczalnych podchodziłem z dużą dozą ... uciekło mi... sceptyzmu?
Ale kiedyś zdarzyło mi się coś co zdarzyć się nie powinno. To jednak opowiadanie na inną okazję.
Gdzie to skończyłem?
A!
W zlewie.
Podniosłem wzrok do góry malutkiej kuchni i w rogu zobaczyłem coś czego nie powinno tu być! To dziwne uczucie, gdy włoski na rękach stają na sztorc. Serce tak wali, że wydaje ci się, że słyszysz jego bicie, trudności z oddychaniem.
PRZERAŻENIE.
Nie możesz się poruszyć -a przed chwilą taki chojrak.
W rogu, na suficie, na ścianie
PAJĘCZYNA!!!
pet po papierosie dawno zgasł, został tylko nieprzyjemny zapach w całym mieszkaniu po
LM-ach
muszę z tym skończyć
obiecuję
autor65