Jedną z grup najbardziej narażonych na międzybłoniaka są nauczyciele. W latach 80. notowano rocznie średnio trzy przypadki zachorowań wśród tej grupy zawodowej. Teraz takich przypadków jest już około 15 rocznie. Około 270 nauczycieli zmarło na międzybłoniaka od 1980 r., z czego połowa w ciągu ostatnich 10 lat. Zachorowania odnotowano również wśród innych pracowników szkół.
Duże ryzyko wystąpienia tego nowotworu dotyczy również dzieci chodzących do szkół dotkniętych tym problemem. W 2013 r. Komitet ds. Rakotwórczości (Committee on Carcinogenicity) stwierdził, że ryzyko wystąpienia międzybłoniaka u 5-letniego dziecka w trakcie jego dorosłego życia jest pięciokrotnie wyższe niż w przypadku 30-latka. Wynika to z faktu, że choroba ta często rozwija się w organizmie człowieka przez wiele lat, zanim da pierwsze dostrzegalne objawy. Brakuje jednak wiarygodnych danych na temat tego, ile osób zachorowało na międzybłoniaka w wyniku wystawienia na szkodliwe działanie azbestu w wieku szkolnym.
Miały już miejsce procesy sądowe w tego typu sprawach. W 2011 r. brytyjski Sąd Najwyższy utrzymał wyrok sądu niższej instancji w sprawie Dianne Willmore, w którym uznano, że była ona wystawiona na szkodliwe działanie azbestu w szkole. Był to pierwszy w historii wyrok w sprawie byłego ucznia oskarżającego szkołę o zaniedbania związane ze szkodliwym działaniem azbestu. Eksperci szacują, że liczba zgonów w wyniku wystawienia na wpływ azbestu wśród byłych uczniów przez ostatnich 20 lat mogła wynieść od 4 do 6 tys.
Niestety, wygląda jednak na to, że problem azbestu w szkołach jest nie do rozwiązania na długie lata. Większość szkół borykających się z tym problemem musiałaby zostać gruntownie zmodernizowana lub wręcz wyburzona i zbudowana od podstaw. Wiąże się to jednak z dwoma problemami. Po pierwsze, koszty takiego programu są trudne do oszacowania, jednak na pewno wyniosłyby miliardy funtów. Po drugie zaś, w przypadku podjęcia przez szkoły prób usunięcia azbestu pojawiał się problem znalezienia wykonawców gotowych podjąć się tego typu prac (głównie ze względu na koszt utylizacji azbestu) oraz kwestia pokrycia kosztów całego przedsięwzięcia (szkoły domagały się tego od rządu w ramach programu Priority Schools Building Programme, co często spotykało się z odmową lub znacznym opóźnieniem prac modernizacyjnych).
Wiele starszych szkół stanie w obliczu tego problemu w najbliższych latach, konieczne będzie bowiem zmodernizowanie wielu leciwych budynków. Jest duża szansa, że problem azbestu w szkołach nie zniknie więc szybko z czołówek brytyjskich gazet, a niemal na pewno będzie on zbierał żniwo przez wiele lat w postaci problemów zdrowotnych kolejnych pokoleń mieszkańców Wysp.
Marcin Szczepański, Cooltura
