LONDYN
Judy Chicago and Louise Bourgeois, Helen Chadwick, Tracey Emin , wystawa w Ben Uri Art Museum, do 10 marca 2013, wstęp £5 / dzieci poniżej 16 lat wstęp wolny
Prace amerykańskiej artystki współczesnej Judy Chicago są prezentowane w Londynie po raz pierwszy od 1985 roku, kiedy to można było oglądać jej nowatorską, słynną dziś instalację pt. The Dinner Party.
Na stronie internetowej Judy Chicago możemy przeczytać, że jest ona „artystką, pisarką, feministką, wykładowcą i intelektualistką, której kariera trwa obecnie już ponad 50 lat”. Książki autorstwa Chicago były publikowane w wielu krajach świata, rozpowszechniając jej sztukę i filozofię. Niezłomna pozostaje jej wiara w moc sztuki jako środka intelektualnej transformacji i zmiany społecznej oraz zaangażowanie w zagadnienia udziału kobiet w produkcji artystycznej na najwyższym poziomie oraz umacniania ich prawa do wolności słowa. Poprzez swoje życie i pracę stała się dla wielu symbolem poszerzenia definicji sztuki i roli artysty.
Dzieła tworzące pokaz w Ben Uri pochodzą z prywatnej kolekcji Judy Chicago oraz ze zbiorów publicznych w USA. Interesującym i kreatywnym zabiegiem jest zestawienie ich z twórczością trzech wybitnych artystek europejskich: Louise Bourgeois, Helen Chadwick i Tracey Emin, które na przełomie XX i XXI wieku zajmowały się podobnymi problemami, każda w charakterystyczny dla siebie samej sposób.
Obraz: Autobiography of a Year 133, Judy Chicago, 1993-94
LIVERPOOL
Tate Liverpool prezentuje jednocześnie dwie ekscytujące wystawy sztuki lat 60-tych i 70-tych XX wieku: zbiorową, dotyczącą stylu glam, czyli Glam! The Performance of Style oraz prezentację dość nietypowych na owe czasy prac brytyjskiej artystki Sylvii Sleigh.
Sylvia Sleigh, wystawa w Tate Liverpool, 8 lutego - 3 maja 2013, wstęp wolny
Realistyczne malarstwo Sylvii Sleigh (1916–2010) nie było prezentowane w Wielkiej Brytanii w takiej skali od czasów jej solowej wystawy w Kensington Art Gallery w 1953 roku. Twórczość tej walijskiej artystki nie cieszyła się dużym zainteresowaniem do momentu, kiedy przeprowadziła się w latach 1960-tych do USA, gdzie zaistniała na artystycznej scenie Nowego Yorku jako propagatorka rodzącego się feminizmu. Należy dodać, że początkowe wykluczenie Sleigh ze świata sztuki współczesnej, związane było z faktem, że był to okres zainteresowania sztuką konceptualną i abstrakcyjną, a nie realizmem.
Wraz z mężem, znanym krytykiem sztuki i kuratorem w prestiżowej Guggenheim Gallery, Lawrencem Alloway’em, Sleigh stworzyła w ich nowojorskim mieszkaniu przestrzeń spotkań artystów, pisarzy, muzyków, z których wielu także portretowała. Szczególnie znane są męskie akty autorstwa Sylvii, w których skupiała ona uwagę na oddaniu wszelkich detali postaci (włosy na ciele, nierównomierna opalenizna). Prace te odwracają artystyczną tradycję męskiego zagapienia w kobiece ciało, na rzecz kobiecego zagapienia w męskie. Artystka nie chciała jednak przedstawiać brzydszej płci jako obiektu erotycznego pożądania. Sztukę portretu postrzegała jako intymny dialog pomiędzy twórcą a modelem, stąd jej celem było nie uprzedmiotowienie, ale uwznioślenie portretowanego.
Na wystawie można obejrzeć około 50 prac, w tym obrazy oraz rysunki, których stylistyka i tematyka obraca się wokół pojęć, charakterystycznych dla twórczości Sylvii Sleigh.
Glam! The Performance of Style, wystawa w Tate Liverpool, 8 lutego-12 maja 2013, £8
Styl muzyczny, nazywany Glam Rock (znany też pod nazwą glitter rock) niewątpliwie wywarł wpływ na modę lat 70-tych, ale również na sztukę tamtego okresu i późniejszą. Nurt ten rozwinął się w Wielkiej Brytanii. Muzycznie był dość różnorodny, w modzie natomiast jednoznacznie kojarzony jest z mocno przesadzonymi ubraniami i fryzurami, krzykliwym makijażem, butami na platformach i wszechobecnym brokatem (glitter). Taki wizerunek, często lansujący androgyniczność i kampową estetykę, nawiązywał do nowego w tamtej dekadzie odczytania ról płciowych.
„Glam! The Performance of Style” to pierwsza wystawa, proponująca krytyczny ogląd sztuki epoki glam. To nie tylko spojrzenie wstecz na tamte czasy. To pryzmat, skupiający kluczowe zagadnienia, dotyczące „brokatowej” stylistyki lat 70-tych, przez który można na nowo spojrzeć także na późniejsze ruchy artystyczne. Prezentacja obejmuje ponad sto prac, wśród których znalazły się dzieła takich artystów, jak Richard Hamilton, Sigmar Polke, Cindy Sherman, David Hockney, czy Andy Warhol. To trzeba zobaczyć!
NOTTINGHAM
John Newling - Ecologies of Value, wystawa w Nottingham Contemporary, 26 stycznia - 7 kwietnia 2013, wstęp wolny
Niezwykła wystawa obejmująca prace Johna Newlinga, z okresu od lat 70-tych ubiegłego wieku do dnia dzisiejszego. Brytyjczyk należy do pokolenia artystów, których twórczość ewoluowała ze sztuki konceptualnej, sztuki ziemi i Arte Povera – ruchów artystycznych, w których nacisk kładziono zarówno na zamysł, proces i miejsce realizacji, jak i na materiał oraz właściwości estetyczne. Prace Newlinga, prezentowane w Nottingham Contemporary, podzielone zostały tematycznie: część odnosi się do zagadnień związanych z pieniędzmi i religią, dwie inne to najnowsze realizacje artysty, inspirowane światem przyrody i systemami ekologicznymi.
Newling jest autorem rzeźb, tworzonych dzięki zabiegom i procesom ogrodniczym. Rozpoczął on działania z dwoma gatunkami roślin o niezwykłych właściwościach. Jedną z nich jest specjalna odmiana kapusty (Walking Stick Cabbage), z której pnia produkuje się laski. Artysta uprawiał roślinę i osiągnął plony w liczbie ponad osiemdziesięciu sztuk. Fizyczne zmiany, którym ulegają jego zbiory (twardnienie i wysychanie) można obserwować podczas wystawy. Natomiast w dwóch specjalnych namiotach umieścił on „drzewka cudów” (Miracle Trees), które zainteresowały go ze względu na swoje wyjątkowe właściwości lecznicze i odżywcze. We wnętrzach namiotów artysta zasymulował naturalne warunki klimatyczne drzewek, czyli takie, jakie panują u podnóży Himalajów. Działanie stanowi kontynuację jego wcześniejszego projektu, realizowanego w Nottingham Contemporary.
Tytuł wystawy podsunął Jonathan Willet - autor eseju o pracach Newlinga, trafnie zatytułowanego „Between Laboratory and Garden: An Ecology of Values”.
Pozostałe propozycje na "kulturalny weekend" znajdziesz tutaj.
Dominika Miakisz, MojaWyspa.co.uk
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
Ten weekend ma być dosyć mroźny, to świetna okazja, żeby wybrać się do galerii czy muzeum i kontemplować sztukę.
