Londyn, czyli samotność w wielkim mieście

Tomasz, 40 lat, prawnik, urodzony w Londynie, ma narzeczoną Włoszkę
Londyn to niezwykle ciekawe miejsce, ze względu na jego różnorodność i możliwości, które oferuje. To również tyczy się spraw sercowych. Jeśli spojrzeć na sprawę czysto logicznie, to tam, gdzie dużo samotnych, to znaczy, że jest dużo „surowca” do wykorzystania, jeśli to nie jest zbyt obraźliwe określenie. Są jednak dwa zastrzeżenia: życie tutaj, zwłaszcza jeśli się chce wykorzystać je w pełni, wymaga środków finansowych, a chodzenie na randki nie jest tanie. Po drugie, zaangażowanie czasowe w zarabianie na życie zostawia mało czasu wolnego dla przyjemności.

Uważam, że Dominika określa pewien typ osoby; poznaję ten typ i znam takie osoby. Czy jest to natomiast obraz klasycznego londyńczyka? Nie, ponieważ nie istnieje klasyczny londyńczyk. To prawda, że pojawiły się pewne obyczaje: ludzie, przynajmniej ci, na których na to stać, stawiają na przyjemność i konsumpcję, odkładając na dalszą metę życie rodzinne. Nie uważam jednak, żeby była to specyfika męska. Niektóre kobiety też decydują się później urodzić dzieci, ponieważ chcą się bawić i robić karierę, a potem tym bardziej się śpieszą, żeby nadrobić zaległości, kiedy zbliżają się do 40-tki.

Mogę się tylko powołać na osobiste doświadczenie: z czterech moich znajomych, wszystkich w podobnym wieku (40-42) i urodzonych w Londynie, dwaj są już żonaci (jeden od 10 lat), dwaj nie, a ja się żenię po raz drugi (pierwszy raz w wieku 27 lat).

Co do mądrości i piękna Polek to absolutnie się zgadzam z powyższą wypowiedzią! Jako uwagę generalną jednak dodałbym, że inteligencja, a tym bardziej uroda, to cechy, które same siebie ogłaszając, niestety troszeczkę tracą na swym blasku, gdy sama posiadaczka o nich wspomina.

Lenistwo? No niestety prawda, sam jestem strasznie leniwy, ze skruchą przyjmuję więc do wiadomości, że pani Dominika uznałaby mnie za mało atrakcyjnego! Ale myślę, że nie brak chyba pracowitych i wyedukowanych Anglików dla tych pań, które pracowitych preferują.

Jakie mogą być powody, dla których atrakcyjna i inteligenta kobieta sukcesu z Polski miałaby problemy z poznaniem wartościowego mężczyzny w Londynie? W teorii nie powinno nic temu stać na przeszkodzie. Może powodem być nieudolność w szukaniu, wybredność, czy też zwykły pech?