Gra w kata: uderz dziwkę!

RavenSoul napisał:

Wygrzebałem w sieci artykuł o bardzo nietypowym sposobie Duńskich specjalistów od kampanii społecznej na walkę i przybliżenie ludziom problemu znęcania się w rodzinie...
Chodzi o interaktywną grę na przeglądarkę w której bijemy kobietę, której jedyną bronią są ostre słowa i wyzwiska pod naszym adresem. Po każdym ciosie stajemy się mniej pussy a bardziej gangsta.... po osiągnięciu 100% "cool" gangsta (zazwyczaj 3-5 ciosów w zależności jak się zamachniemy wirtualną łapą) jest finish i morał.....

Cóż, muszę przyznać, że osobiście jestem wstrząśnięty do głębi i jednocześnie uważam pomysł za znakomity. O ile nasze polskie: "bo zupa była za słona", raczej wzbudzają śmiech niż refleksję (słyszałem też o jednym przypadku w PL gdy maltretowana kobieta udała się na komendę Policji zgłosić pobicie, to głupie psy (tu celowo nie użyłem słowa: policjanci) wypalili z śmiechem : "co się stało? zupa była za słona?"

Jednak to co innego - jak zdzieliłem tą kobietę parę razy... masakra... serio aż się rozkleiłem.

Potem przemyślałem sprawę, jak poważnym problemem jest przemoc domowa, w kręgu rodziny, co według mnie strasznie się rożni od napadu na ulicy. Dom to ostoja i bezpieczna przestrzeń, gdzie uciekamy od brutalnego świata i powinniśmy się móc zrelaksować, pewni, że nic nam nie grozi. Takie sytuacje nie powinny mieć miejsca między czterema ścianami, wobec słabszych bliskich którzy w pewnym sensie oddają się pod naszą opiekę. Bezradna ofiara przemocy bez wsparcia, bez ucieczki, bo nawet sąsiedzi się nie wtrącają bo "rodzina niech załatwia takie sprawy między sobą".

Nie bądźcie na takie coś obojętni! Pokonajcie "znieczulicę", jeśli podejrzewacie lub słyszycie że takie coś dzieje się wokół was za waszymi ścianami zawiadomcie (chociażby anonimowo) odpowiednie służby, bo ktoś cierpi, a najbliższa osoba zamiast wsparciem jest katem.

I moja osobista refleksja : Nigdy nie uderzyłem kobiety. (czy kogoś słabszego - nie liczę tu samoobrony przed kilkoma słabszymi wyrostkami w PL) Jednak palił mnie tak głęboki żal, bo skatowaniu tej "wirtualnej" kobiety" jak pod koniec.... ( nie będę tu psuł efektu) że jestem pewny, że gdyby mnie kiedyś poniosło z jakiegokolwiek fantastycznego powodu i zrobił bym takie coś mojej ukochanej osobie, a potem zobaczył ją w takim stanie.... od razu przepraszam, i idę się powieść, bo nie jestem człowiekiem i nie zasługuję by żyć (wiem, to drastyczne i wiem są inne sposoby, ale ja już po prostu taki "miętki" jestem i po prostu nie mógł bym z tym żyć.)   


Zapraszam do próby bycia "mężczyzną" i "prawdziwym twardzielem"   
I liczę na dyskusję w postaci refleksji, zarówno mężczyzn, jak i kobiet.



Link do strony z grą i dyskusja na ten temat – na forum.

Tagi: przemoc, rodzina, małżeństwo

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: