Hansen twierdzi, że korekta rekordów spowodowałaby wzrost zainteresowania kibiców. Jego zdaniem należałoby się rozprawić z podejrzanymi rekordami jeszcze przed zbliżającymi się mistrzostwami świata w Paryżu. Norwescy działacze uważają, że wiele wyników znajdujących się w tabelach jest poza zasięgiem ludzkich możliwości.
Hansen poruszył problem, o którym od czasu do czasu nieoficjalnie mówią działacze i dziennikarze sportowi. Powołują się na fakt, że wiele rekordów uzyskali sportowcy z krajów bloku wschodniego, gdzie wynik sportowy był sprawą polityczną. W Niemczech przyznano odszkodowania sportowcom, którzy stracili zdrowie stosując doping. Nie tylko w krajach komunistycznych stosowano jednak doping, o czym świadczą afery dopingowe wśród lekkoatletów amerykańskich.
Spośród rekordów świata wielkie emocje ekspertów i kibiców budzą wyniki mistrzyni olimpijskiej z Seulu –
Florence Griffith-Joyner . W 1988 r pod koniec kariery Amerykanka, znana wcześniej sprinterka, ale jednak nie gwiazda pierwszej wielkości, przeżyła metamorfozę. Zmienił się nawet jej wygląd, głównie muskulatura... Na 100 m uzyskała przed Igrzyskami niewiarygodny czas -10,49. Wcześniej rekordom urywano kilka setnych, ona poprawiła rekord Evelin Ashford o 0,27 s. Pojawiały się wątpliwości co do działania aparatury do mierzenia siły wiatru. Trochę później - w Seulu- Flo-Jo pobiła dwa razy rekord na 200 m. Nie było wątpliwości, kto jest najszybszą kobietą świata. Wkrótce po Igrzyskach Amerykanka wycofała się ze sportu. Zmarła w 1998 roku, w wieku 39 lat.
Od 18 lat do Niemki
Marity Koch należy rekord na 400 m. W przeciwieństwie do Flo-Jo jej kariera trwała wiele lat, wszystko wskazuje na to, że do wyniku trudno się przyczepić. Na pewno była wybitną biegaczką. Po uzyskiwanych obecnie wynikach widać jednak wyraźnie, że konkurencja przeżywa regres - do rezultatu 47,60 żadna zawodniczka nawet nie próbuje się zbliżyć. To samo można powiedzieć o 20-letnim rekordzie sławnej
Jarmili Kratochvilovej na 800 m. Jej kariera miała dość oryginalny przebieg – Czeszka pojawiła się w światowej czołówce przebojem... dopiero w wieku 29 lat podczas Igrzysk w Moskwie. Szczyt kariery osiągnęła w 1983 r. Już w następnym roku przyszło gwałtowne załamanie formy.
Zdziwienie obserwatorów mogą wzbudzać rekordy chińskich biegaczek na dystansach od 1,5 do 10 km, uzyskane w 1993 r. Od pewnego czasu Chinek nie można już uświadczyć w światowej czołówce. Rekordy pań w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem są od wielu lat poza zasięgiem czołówki. W tym sezonie żadnej z zawodniczek nie udało się przekroczyć granicy 20 m w pchnięciu kulą. 16-letni rekord Rosjanki
Natalii Lisowskiej to 22,63.
Wśród rekordów w konkurencjach mężczyzn jest znacznie mniej tych, które na pierwszy rzut oka budzą wątpliwości. Czy po latach będzie można ustalić czy 2,45 w skoku wzwyż Kubańczyka
Javiera Sotomayora z 1993 r ma jakikolwiek związek z jego późniejszymi problemami z dopingiem? Nie ulega wątpliwości, że był fantastycznym skoczkiem.
Nie wiadomo, jak miałaby wyglądać weryfikacja rekordów. Czy objęłaby tylko pewne konkurencje, niektóre kraje, a może tylko wybranych zawodników? Może anulować rekordy z lat '80, a może i te z lat '90? Kto jednak zagwarantuje, że nowe wyniki będą uzyskane uczciwie? Wciąż przecież trwa wyścig tych, którzy walczą o wyniki za wszelką cenę z tymi, którzy walczą o czystość sportu. Nie zawsze wygrywają ci ostatni.
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
