Wieloryby nie gęsi i swój język mają

Wyniki ich pracy ukazały się w piśmie "Journal of the Acoustical Society of America".

Przez trzy lata uczeni nagrywali piski, stękania, skrzeki i inne dźwięki wydawane przez humbaki wędrujące w okolicach wschodniego wybrzeża Australii. Łącznie udało im się zarejestrować 660 dźwięków pochodzących od 61 różnych grup waleni.

Autorzy pracy spodziewali się znaleźć około dziesięciu pojedynczych powtarzających się "wyrazów", w rzeczywistości odkryli aż 34.

Niektóre z nich mogą się na siebie nakładać, inne brzmią jednoznacznie. Samiec zalecający się do samicy mruczy, a wysoki krzyk oznacza niezgodę albo nawet sprzeczkę samców przepychających się do samicy. Najczęstszy dźwięk, jaki słyszeli naukowcy, pochodził od matek kontaktujących się z młodymi.

Autorzy pracy mają nadzieję, że ich badania pomogą ustalić, w jaki sposób łodzie i sonary wpływają na porozumiewanie się wielorybów podczas migracji.

Źródło: Gazeta Wyborcza

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: