W rozterce wyborów... Na kogo oddać głos?

Ruch Patriotyczny
 Ruch prawicowy proponuje natychmiastowe wstrzymanie prywatyzacji na obecnych zasadach oraz obniżenie stóp procentowych, bezpłatne szkolnictwo wyższe, przywrócenie 6-miesięcznego okresu macierzyńskiego, zniesienie VAT-u na materiały budowlane, zwolnienie z opłat ZUS-owych dla rozpoczynających działalność przez okres 3-6miesięcy, obniżenie podatków (w tym VAT), zniesienie instytucji przedawnienia wobec osób fizycznych.

 Polska Partia Pracy
 Mówią o sobie ludzie współczesnej polskiej lewicy. Bronią idei państwa socjalnego. Opowiadają się za 35-godzinnym tygodniem pracy z minimalną płacą na poziomie 68% średniej krajowej, zwolnieniem emerytów i rencistów z podatku dochodowego od osób fizycznych, weryfikacją prywatyzacji, świeckim państwem, likwidacją powiatów i dwustopniowym podziałem administracyjnym kraju oraz wycofaniem wojsk z Iraku.

 Liga Polskich Rodzin
 Jest stronnictwem powstałym w wyniku porozumienia Stronnictwa Narodowego, Młodzieży Wszechpolskiej, Rodziny Warszawskiej. Jest przeciwko włączeniu Polski do struktur unijnych. Są za zmianą ustroju politycznego i gospodarczego państwa, obroną suwerenności, przebudową struktur państwa. Twierdzą, ze nawiązują do przedwojennego obozu narodowo-demokratycznego i jego przedstawiciela, polskiego męża stanu, Romana Dmowskiego.

 Partia Demokratyczna
 – demokraci.pl Partia swoją inicjatywę kieruje do osób, których aktywność publiczna mieści się w ramach ruchu społecznego. Chcą zbudować 1,5 mln mieszkań. Ich celem jest Polska samorządna. Domagają się państwa prawa, zapewniając krajowi mocną pozycję w Europie i na świecie. Stawiają na polskie rolnictwo, chcą chronić zieleń dla wnuków. Pragną zapobiegać bezradności i biedzie.

 Socjaldemokracja Polska
 Oto program nowej lewicy: utworzenie Niezależnej Agencji Antykorupcyjnej, zmiana organizacji przetargów (przetargi dwustopniowe i internetowe), odpartyjnienie państwa, poprawa jakości i spójności prawa poprzez powołanie Rady Legislacyjnej, tańsze leki, program zwalczania chorób nowotworowych, zmniejszenie bezrobocia dzięki niższym podatkom i zmianom sektorze budownictwa, równouprawnienie kobiet i mężczyzn, nowoczesna i przyjazna edukacja XXI w.

 Prawo i Sprawiedliwość
 Zapowiadają reformę finansów publicznych poprzez oszczędności i inwestycje. Redukcję bezrobocia widzą w stworzeniu sprzyjających warunków dla prywatnych przedsiębiorców i zmianach w systemie podatkowym. Obrona chrześcijańskiego dorobku Europy, partnerstwo atlantyckie i otwarcie, zwłaszcza handlowe na Wschód - to ich najważniejsze aspekty polityki zagranicznej.

 Sojusz Lewicy Demokratycznej
 Ugrupowanie lewicowe, które postawiło sobie na najbliższe 4 lata następujące cele: praca i walka z biedą, gospodarka dla człowieka, europejskie standardy demokratyczne i socjalne, państwo służące obywatelom, więcej Europy w Polsce - więcej Polski w Europie.

 Platforma Obywatelska
 Optują za 15% podatkiem liniowym, likwidacją zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych dla których nie ma miejsca w normalnej gospodarce wolnorynkowej, likwidacja większości funduszy celowych i agencji rządowych. Chce kontroli sprawozdań o stanie finansów publicznych, obywatelska ochrona środków przeznaczonych na edukację, mniej liberalnego prawa dla przestępców.

 Polska Partia Narodowa
 Nie lewica, nie prawica, tylko Polska – tak o sobie mówią. Polskie Stronnictwo Ludowe Ma zamiar dotrzeć do wszystkich tych, którzy mają poglądy centrowe. Ich elektoratem są mieszkańcy wsi. Jest za uproszczeniem systemu podatkowego i za obniżaniem pozapłacowych kosztów pracy. Uwolnienie osób prywatnych od barier przy rozwijaniu własnych firm.

 Platforma Janusza Korwin-Mikkego
 Jest za radykalną obniżką podatków, zniesieniem przymusu płacenia ZUS-u, zastąpieniem go Funduszem Emerytalnym. Występuje za zniesieniem poboru do wojska, wprowadzając armię zawodową. Chce zmniejszyć Senat do 32 Senatorów, a Sejm do 120 Posłów. Proponuje rządowi odebrać prawo projektowania ustaw, tworząc Radę Stanu, zmniejszając rolę i ilość urzędników.

 Samoobrona
 Partia nowoczesnej lewicy, która wniesie projekt zmian w konstytucji RP. Zakłada minimum socjalne jako model pomocy społecznej w Polsce, reformę finansów państwa, likwidację Senatu i Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zasadnicze zmiany w legislacji, bezwzględną walkę z korupcją, biedą i bezrobociem, obniżenie opłaty ZUS i podatków, przepadek mienia w przypadku korupcji.

System rządów w Polsce

Polska jest krajem demokratycznym: republiką wielopartyjną z dwuizbowym parlamentem. Zasady ustroju odzwierciedlają wartości typowe dla państw europejskiego kręgu kultury prawnej: suwerenności narodu, suwerenności i niepodległości państwa, demokratycznego państwa prawnego, pluralizmu politycznego i wolności działania partii politycznych, podziału władz, przyrodzonej godności człowieka wyznaczającej system praw i wolności jednostki. Najwyższym aktem prawnym jest przyjęta w narodowym referendum w 1997 r. konstytucja. System rządów w Polsce opiera się na trójpodziale władzy pomiędzy władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Konstytucyjne prawa i wolności nawiązują do rozwiązań przyjętych w demokracjach zachodnich, a także w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Od 1987 r. powoływany jest Rzecznik Praw Obywatelskich, od 1985 r. istnieje Trybunał Konstytucyjny, którego orzeczenia mają moc wiążącą. Dwuizbowy parlament (Sejm liczący 460 posłów i Senat liczący 100 senatorów) powoływany jest w powszechnych wyborach na 4-letnią kadencję. Sejm wybierany jest w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich, proporcjonalnych, w głosowaniu tajnym. Senat wybierany jest w wyborach powszechnych, bezpośrednich, w głosowaniu tajnym. Sejmowi jest podporządkowana, jako najwyższy organ kontrolny w państwie, Najwyższa Izba Kontroli. Władza wykonawcza spoczywa w rękach prezydenta oraz Rady Ministrów. Urząd prezydenta - głowy państwa został przywrócony w 1989 r. Prezydent jest wybierany na pięcioletnią kadencje. Obecnie funkcję tę sprawuje wybrany w 2000 r. w powszechnych wyborach na drugą kadencję Aleksander Kwaśniewski. Politykę wewnętrzną i zagraniczną państwa prowadzi rząd - Rada Ministrów, której pracami kieruje prezes Rady Ministrów. Premiera i - na jego wniosek - ministrów powołuje Prezydent. Władzę sądowniczą sprawują sądy i trybunały.
 

Na prezydenta
 Jeszcze do niedawna polska scena polityczna szczyciła się trzema silnymi kandydatami. Donald Tusk, Wlodzimierz Cimoszewicz i Lech Kaczyński. Jednak jeden z nich niespodziewanie zrezygnował z kandydatury. Cimoszewicz, który jeszcze kilka tygodni temu był liderem sondaży wycofał się. Co spowodowało tak nagłą decyzję faworyta ze znacznym poparciem polskiej społeczność pozostaje sferą domysłów. Jak w tej sytuacji rozłożą się głosy? Czy Tusk uzyska wymagane 50 procent w pierwszej turze?

W wyborach prezydenckich 2005 kandydują:

 Henryka Bochniarz:
 Wybieram konkrety 58 lat, dr nauk ekonomicznych. Minister przemysłu i handlu w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego (1991 r.).

 Marek Borowski (SdPI):
 Wierny wyborcom – nie układom 59 lat, absolwent SGPiS. Po Marcu‚ 68 r. wyrzucony z PZPR za organizację protestów studenckich, wrócił do PZPR w 1975 r. Działał w ZSP i ZSMP.

 Maciej Giertych:
 Z nadzieją w przyszłość 69 lat, profesor dendrologii. Obecnie eurodeputowany. Kandyduje z ramienia Ligi Polskich Rodzin.

 Lech Kaczyński:
 Odwaga i wiarygodność 56 lat, profesor prawa. Obecnie jest prezydentem Warszawy.

 Jarosław Kalinowski:
 Więcej chleba, mniej igrzysk 43 lat, absolwent SGGW w Warszawie. Kandyduje z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego.

 Janusz Korwin – Mikke:
 Precz z pięcioma „B”.  63 lat, absolwent filozofii UW. W czerwcu założył pierwszą w Polsce partię pod własnym nazwiskiem - „Platforma Janusza Korwin-Mikke”.

 Andrzej Lepper:
 Każdy człowiek jest ważny 51 lat, absolwent technikum rolniczego. W 2000 r. kandydował na prezydenta. Dostał 1,32 proc. głosów. Startuje z ramienia Samoobrony.

 Donald Tusk:
 Człowiek z zasadami 48 lat, absolwent historii na Uniwersytecie Gdańskim. Obecnie wicemarszałek Sejmu. Startuje z ramienia Platformy Obywatelskiej.

 Ponad to w wyborach prezydenckich 2005 startują jeszcze kandydaci, którzy nie otrzymali jednoprocentowego poparcia w sondażach przedwyborczych. Są to: Leszek Bubel, Liwiusz Iliasz, Daniel Podrzecki, Jak Pyszko, Stan Tymiński, Adam Słomka.

Polscy prezydenci

Przedstawienie listy polskich prezydentów nie jest rzeczą prostą. Po pierwsze - II Rzeczpospolita dla jednych skończyła się we wrześniu 1939 roku, dla drugich w lipcu 1944 (wraz z ustanowieniem władz komunistycznych w Polsce), dla innych w lipcu 1952 roku (kiedy formalnie zniesiono nazwę: Rzeczpospolita Polska, a wprowadzono nową: Polska Rzeczpospolita Ludowa). Są wreszcie i tacy, którzy uważają, że II RP trwała nieprzerwanie do schyłku komunizmu w Polsce. Ale i to nie kończy problemu, bo podobnie można się spierać o moment tegoż końca... Po drugie - nie ma zgody co do tego, jak traktować PRL. W jakim stopniu jako państwo niezależne od ZSRR i w jakim stopniu demokratyczne? I czy Bolesław Bierut może być nazwany prezydentem RP? A czy jego następców - noszących tytuł przewodniczącego Rady Państwa - można uznać za legalne głowy państwa polskiego? A jeśli można, to czy automatycznie oznacza to nieuznawanie prezydentów RP na obczyźnie?

II Rzeczpospolita

Gabriel Narutowicz: Prezydent od 9 do 16 grudnia 1922r. (zamordowamy)
Stanisław Wojciechowski: Prezydent od 1922 do 1926 r.
Ignacy Mościcki: Prezydent od 1926 do września 1939 r.
 
Prezydenci na Wychodźstwie
 
Władysław Raczkiewicz: Prezydent od 1939 do 1947r.
August Zalewski: Prezydent od 1947 do 1972 r.
Stanisław Ostrowski: 2 kwietnia 1972 roku zaprzysiężony jako prezydent, ustąpił po siedmioletniej kadencji, przekazując funkcję Edwardowi Raczyńskiemu.
Edward Raczyński: Prezydent od 1979 do 1986 roku.
Kazimierz Sabbat: prezydent od 1986 do 1989r. Po zakończeniu swej kadencji pragnął przekazać swoją funkcję ewentualnemu następcy w kraju. Zmarł w trakcie przełomowych wydarzeń w Polsce - 19 lipca 1989 roku.
Ryszard Kaczorowski: ostatni prezydent Rzeczypospolitej na uchodźstwie w latach 1989 – 1991. Insygnia władzy prezydenckiej Drugiej Rzeczpospolitej przekazał prezydentowi Wałęsie.
 
Polska Rzeczpospolita Ludowa

Bilesław Bierut: Prezydent Krajowej Rady Narodowej od 1944 do 1947 r. Prezydent RP od 1947 do 1952 r.
Aleksander Zawadzki: Przewodniczący Rady Państwa od 1952 do 1964 r
Edward Ochab: Przewodniczący Rady Państwa od 1964 do 1968 r
Marian Spychalski: Przewodniczący Rady Państwa od 1968 do 1970 r
Józef Cyrankiewicz: Przewodniczący Rady Państwa od 1970 do 1972
Henryk Jabłoński: Przewodniczący Rady Państwa od 1972 do 1985 r.
Wojciech Jaruzelski: Przewodniczący Rady Państwa od 1985 do 1989 r

III Rzeczpospolita:

Wojciech Jaruzelski: Prezydent PRL od 19 lipca do 31 grudnia 1989 r., Prezydent RP do 21 grudnia 1990 r.
Lech Wałęsa: ur. 1943, Prezydent RP od 23 grudnia 1990 do 1995 r.
Aleksander Kwaśniewski: ur. 1954, Prezydent RP od 23 grudnia 1995 r.
 
źródło: www.prezydent.pl
opr. Joanna Biszewska, Sylwia Chudak

Porozmawiaj na forum

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: