Chcieli wyrzucić moje dziecko ze szkoły

Czytajac czy to ten artykul czy niektore komentarze czuje ze jestem szczesciara- dzieci nawet bez jezyka dobrze sie w szkole zadomowily, byly czasem starcia ale to normalne miedzy dziecmi - przeciez i my w pracy tez czasem mamy z innymi na pienku - prawda? Gdy np mialam problem lub obawy ze dziecko moze miec problemy zglosilam to czy podczas wizyty healt visitor czy u nauczycielki i zawsze mialam pomoc, czy to byla rada gdzie sie udac czy szkola sama organizowala badanie, nigdy zadna szkola nie odeslala mnie z kwitkiem a dzieci szkole zmienialy juz niejednokrotnie.
Co do nauki jezyka, mnie tez proszona bym nie uczyla sama jezyka jako ze nie umiejac go za dobrze moge dziecku wpoic zle czy to zasady czy wymowe,
Nigdy tez nie mowilam dziecku ze jest lepsze od innych bardziej zdolne bo Polak czy cos w tym rodzaju , nigdy tez w jego oczach nie umniejszal
am innych dzieci czy doroslych. Chce by ono bylo traktowane na rowni z innymi wiec i ja je ucze traktowac wszystkich tak samo.

Niektore komentarze same nasuwaja wnioski, dlaczego moze byc tyle problemow miedzy dzieciakami.
I to niezaleznie od jezyka, w jakim te komentarze padaja.

No to ja nie wiem do jakiego przedszkola zapisalam dziecko??? u mnie nauczycielki wrecz mi mowia,zebym ja sama dziecka angielskiego nie uczyla, bo nauczy sie go w przedszkolu, a teraz dla niej najwazniejsza jest nauka jezyka ojczystego. mala jest wesola ma duzo kolezanek w przedszkolu. a dziecko nie bedzie sie wyroznialo w grupie, jak nauczyciel sie dobrze dziecmi zajmie. Dzieci u nas przedszkolu od czasu do czasu maja organizowane takie dni,ze spiewaja i sluchaja historii, opowiadan w innym jezyku. rodzice przychodza i mowia, spiewaja w swoich jezykach. to jest wazne, bo dzieci musza zrozumiec, ze mieszkamy w wielonarodosciowym panstwie i nie kazdego pierwszym jezykiem jest angielski.

a mnie przeraza ze rodzice nie ucza dzieci na tyle angielskiego, zeby sie nie wyroznialy w grupie. Wiekszosc problemow wynika z barier jezykowych a rodzice nadal swoje i wola sie bawic w kilkuletnie wojny z dyrekcja roznych instytucji. A kto tylko na tym cierpi? Dzieci!!!

Współczuję wszystkim Polskim dzieciakom, że muszą uczyć się z takimi głąbami. Przecież jeżeli rodzic nie dopilnuje edukacji to dziecko nie będzie umiało dobrze czytać i pisać. Znam takie nastolatki które potrafią się zapytać co to jest Neapol? Mnie to przeraża!!!

Podobna sytuacja była u nas. Mieszkaliśmy w Verwood w południowej Anglii, oddaliśmy dziecko do przedszkola aby łapało język i zdobywało nowych przyjaciół. Jednak jak się okazało 3 letnie dzieci mówiły naszej małej (będącej jedynym obcokrajowcem w grupie) że Polskie dzieci bawią się same. Starsze dziewczynki co chwilę odprowadzały naszą mała 'do kąta' bo nie potrafiła się porozumieć. Dziwne zachowanie naszego dziecka w domu dało nam do myślenia - odwiedziliśmy dyrektora, który niemalże nas wyśmiał i zarzucił własnie 'antyspołeczne' komentarze. Wypisaliśmy dziecko z przedszkola i wróciliśmy do Polski. Nie wyobrażam sobie emigracji z dzieckiem; samemu lub w parze tak, ale NIGDY z dzieckiem. I jak dla mnie to jest to kompletna bzdura że teraz w szkole do której wrócił ów 'chłopiec z artykułu' wszystko jest 'ok', więc nie wciskajcie ludziom kitu!

No tak, karjo1 gdyby nie uszczypnęła to nie była by sobą. Świetnie napisany tekst. Wybija się ponad poziom większości artykułów na tym portalu. Co do zawartości merytorycznej, to wiem jakim horrorem jest próba przekonania do czegokolwiek pracowników przedszkola (szkoła dopiero przede mną). Pochwalam determinację w dążeniu do dobra dziecka na tym jakże dzikim obszarze jakim jest szkolnictwo angielskie. Oby mały miał się coraz lepiej. Pozdrawiam!

Przy tych wszystkich gratulacjach troche mnie zastanawia sens 3 lat 'walki' o akceptacje dziecka w szkole. Z opisu wynika, ze sytuacja zmienila sie glownie po zmianie dyrekcji.
No i podejscie autorki do innych dzieci i opiekunow, bo te -zasmarkane, tamte-niedoksztalcone (nie widzialam jeszcze w przedszkolu jednej opiekunki na 30 dzieci), rzeczy - brudne, zawszone?
Na ile to sie przekladalo na relacje z przedszkolem/szkola?

Musze przyznac że poplakałam sie czytając ten artykuł.Sama mam trzy letniego synka ktory własnie rozpoczoł w szkole daromwe 3 godzinny dziennie i bardzo obawiałam sie reakcji dzieci na to że Philip nie mowi dobrze po angielsku ale musze dodac że od niemowlaka staralismy sie aby osluchal sie z obcym jezykiem.Jak do tej popry synek dobrze sobie radzi i nie ma problemow z adaptacja.Gratuluje Pani determinacji.Pozdrowienia dla synka.

przyznam, ze juz po przeczytaniu pierwszych linijek, pierwsze co przyszlo mi do glowy, to asd.
gratuluje determinacji.

Gratuluje determinacji oraz doprowadzenia sprawy do szczęśliwego finału!

pozdrawiam

Woow. Czytałem jak bestseller :)
Świetna robota !
Powodzenia!

Gratulacje dla pani za tak dzielna walke :) Pozdrawiam serdecznie i zycze dalszych sukcesow dla Michalka :)

Ja przechodze to wszystko od półtora roku z moim synem z ta różnica ze sama wywalczyłam logopede która trzyma w ryzach panie z nursey,młody ma do tego wsparci epolskiego nauczyciela i jest trcohe lepiej, ale pierwszy rok zmarnowany.nie mozna sie poddawać,jesli tylko zauwazy sie ze cos jest nie tak trzeba działać

Ja rowniez przeczytalam wszystko jednym tchem;) gratuluje pewnosci siebie i odwagi,aby walczyc o swoje, a w sumie to o małego Michałka.

Gratulacje :). Taka wygrana smakuje lepiej niz kilka milionow w Lotto ;)

"nadrabia stracone przez nieudolnych pseudo-nauczycieli lata"

Przepiękna sentencja Pani Elżbieto.
Tak wygląda Matka - Polka w UK.
Czytałem jednym tchem cały ten artykuł,
powodzenia!