Jeśli każdą to dlaczego moją ktoś wyrzucił z forum???

Bo spam jest usuwany a spamer blokowany...

Pierwszy temat nie byl spamem, tworczosc wlasna i do tego naprawde niezla muza! Zgadzam sie co drugiego tematu zalozonego przez autora (zdazylam przeczytac), ale zaluje, ze wideo z pierwszego tematu zostalo usuniete!

No niestety Sev ale pan potraktował forum jak dział ogłoszeń, po usunięciu postów próbował jeszcze reklamować swoje usługi poprzez sygnaturkę.

Nie do końca rozumiem - dzielenie się talentami, w tym pisarskim - ale linki do blogów będą usuwane?

Ok to może by tak trochę rozwinąć temat ?

Lubię tworzyć z drewna, mam kilka ciekawych rzeczy do pokazania, ale muszę poszukać zdjęć.

Lecz moją pasją jest wędkarstwo, tutaj moje morskie pilkery, które sam wykonałem.

Początkowo forma z gipsu, później odlew ołowiany, czyszczenie, malowanie, kotwiczenie.

No i taki o to efekt końcowy.



Co do skuteczności, to mój wujek ustanowił rekord kutra we Władysławowie stukając dno jednym z nich...

Zgodnie z nazwą watku, przedstawiam ostatni twór wlasny (doknczony po pewnym czasie), zainspirowany zblizającą sie jesienią. Jest to parafraza, znanej wszystkim, znanego wykonawcy, utworu.

już nam jesień się szykuje - radio o tym przypomina
śpiewa Niemen “Mimozami”, choć ten błąd, nie jego wina
to namącił tutaj Tuwim i tak się ugruntowało
sprostowanie teraz leci coby nas uświadamiało
bo piosenki bohaterem nie jest tu czułek wstydliwy
tylko ta nawłoć bezwstydna, a jest to chwast upierdliwy

https://www.crazynauka.pl/nie-mimozami-tylko-nawlocia-jesien-sie-zaczyna

Najpierw leci oryginał:

Mimozami jesień się zaczyna,
Złotawa, krucha i miła,
To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,
Która do mnie na ulicę wychodziła.

Od twoich listów pachniało w sieni,
Gdym wracał zdyszany ze szkoły,
A po ulicach w lekkiej jesieni
Fruwały za mną jasne anioły.

Mimozami zwiędłość przypomina
Nieśmiertelnik żółty - październik,
To ty, to ty, moja jedyna,
Przychodziłaś wieczorem do cukierni.

Z przemodlenia, z przeomdlenia, senny,
W parku płakałem szeptanymi słowy,
Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny,
Od mimozy złotej - majowy.

Ach, czułymi, przemiłymi snami
Zasypiałem z nim gasnącym o poranku,
W snach dawnymi bawiąc się wiosnami,
Jak tą złotą, jak tą wonną wiązanką.

Parafraza:

Już nawłocią jesień się zaczyna,
Pluchowata i niemiła,
To ty zgago jesteś ta dziewczyna,
Która do mnie przez płot przechodziła.

Gdy wchodziłaś do swego buduaru
Ja naćpany pędziłem ze szkoły
A po tafli mokrego trotuaru
Klasowe goniły mnie matoły.

Mimochodem szarość przypomina
Lodowaty wściekle - październik,
To ty, to ty, acz nie jedyna,
Przynosiłaś wieczorem dla mnie piernik.

Z przemoczenia, z przeziębienia, denny,
W parku latałem od stóp do głów goły,
Deszczyk z chmurek przelatywał jesienny,
Od zanieczyszczenia - niezdrowy.

Ach, z nowymi i miłymi snami
Bardzo wcześnie budziłem się o poranku,
Rozrzewniony swymi wspomieniami
Jak po pieniądze chodziłem do banku.

Widzę, że tu raczej nikt nie tworzy. Pozwalam sobie zatem podesłać moja kolejną parafrtazę, na którą natknąłem się po latach, robiąc w książkach porządki, więc ją tylko przepisałem. Dla porównania najpierw, wraz z łykiem kultury, poleci oryginał, czyli:

Laura i Filon

Już miesiąc wzeszedł, psy się pośpiły
I coś tam klaszcze za borem
Pewnie mnie czeka mój Filon miły
Pod umówionym jaworem

Nie będę sobie warkocz trefiła,
Tylko włos zwiążę splątany,
Bo bym się jeszcze bardziej spóźniła,
A mój tam tęskni, kochany

Prowadź mnie teraz, miłości śmiała,
Gdybyś mi skrzydła przypięła,
Żebym najprędzej bór przeleciała,
Mego Filona ścisnęła

Już miesiąc wzeszedł, psy się pośpiły
I coś tam klaszcze za borem
Pewnie mnie czeka mój Filon miły
Pod umówionym jaworem

A teraz parafraza:

Laurofil

Znany laurofil, ten słynny Filon
Prosto do domu swego mknie
Przepuścił w karczmie cały swój bilon
Sołtysa suki obudził dwie

Pośród oklasków dalej pomyka
Co to tak klaszcze? Licho wie
Jawory mija, ludzi unika
Lecz w ręce zaraz im wpadnie

Co tu się dzieje? Jest otoczony
Przez wszystkie Laury jakie znał
I ze zmęczenia zrezygnowany
Choć każdy we wsi mu klaskał

Brawa nie milkły i po godzinie
Filon na laurach spoczął już
Dalszego ciągu więcej nie będzie
Bo raptem przepadł jak w wodzie nóż

[ Ostatnio edytowany przez: niebieskieucho 15-10-2018 11:17 ]

Mamy nowe odkrycie forumowe, milo

Dzięx.

Pora(da) jesienna

spójrz na jesień rozbuchaną
całym bogactwem swoich barw
gdy w ich liściach gamę całą
niczym w lustrze odbija staw

ciepłe dni są co raz rzadsze
słońce nisko już nad ziemią
poczujesz się jak w teatrze
w trzecim akcie porę zmienią

gdy tak ślicznie, kolorowo
a twój nastrój leży na dnie
to poczujesz się bombowo
jak ci na łeb listek spadnie

wyrzuć z siebie wszelkie smutki
dotknij brzozy, to pomaga
grzmotnij sobie z rana wódki
to na jesień dobra rada