Jak Lucy napisala, czasy sie zmienily, jest wiecej zagrozen, wiecej aut, inne predkosci, dostep do mediow spolecznosciowych nakreca niekoniecznie pozadane zachowania.
Jednoczesnie jest inna swiadomosc przy decyzjach o zwierzeciu, o realiach, kosztach, obowiazkach.

Lulilu, nie jest to utopia.
Od wielu lat u nas w domu, wrecz od pokolen, zwierzeta darzylo sie szacunkiem, dbalo, jak o czlonka rodziny.
Wlacznie z rodzina mieszkajaca na wsi, prowadzaca gospodarstwo.
Wiekszosc znajomych postepuje w podobny sposob.
Przeliczylam wlasnie czas na koty:
3x15 minut na przygotowanie michy, posprzatanie po karmieniu
2x15 minut sprzatanie kuwet (co najmniej raz w tygodniu mycie, wyparzanie, wymiana zwirku, co zajmuje wiecej czasu).
Ponad godzinka dziennie na zabawe, pomizianie, obejrzenie, czy wszystko z kotami w porzadku.
Pomijam czas na weta, dodatkowa opieke w razie choroby, szukanie wiadomosci i info do przygotowania sie do rozmow z wetem, zamawianie czy zakup karmy/miesa.
Zwykle rozpakowanie zakupow, zmiana poscieli czy poukladanie prania trwa dluzej przy asyscie zwierzat .

Wystarczy spojrzec na fora o zwierzetach, gabinety wetow, ilosc petsitterow czy szkoleniowcow zawodowych, masa ludzi prowadzi normalne zycie, jednoczesnie znajdujac czas na opieke nad zwierzakiem. Gdyby bylo tak, jak opisujesz, zadne z fundacji prozwierzecych, zawodow zwiazanych ze zwierzetami domowymi nie mialyby prawa istnienia.

Zwierze nie ma byc krotka fascynacja czy zachcianka, to przywilej, a nie obowiazek posiadania.

Kolejny przyklad, lata temu mielismy psy zaprzegowe.
My i wiekszosc zaprzyjaznionych ludzi z takimi psami miala prace, male dzieci, rodziny.
Norma byly wypady (codzienne) po pracy na 2-3 godziny, gdzie czesc z grupy zajmowala sie dziecmi na placu zabaw, reszta brala rowery czy wozek treningowy i jechalismy w las potrenowac z psami.
W przypadku szczeniat, czy mlodych psow norma byl spacer rano na co najmniej 40 minut, polaczony ze szkoleniem, po pracy kolejne 2-3h szkolenia i zabawy, potem mimochodem, przy okazji zajec domowych cos sie zagadalo, cos zrobilo z psem, wieczorem kolejna przynajmniej godzina spaceru. Male szczenieta czesciej, a krocej wychodzily, wiecej pracy z nimi bylo w domu.

Kazdy dom ze zwierzeciem ma obowiazek zapewnic mu spokojne, bezpieczne miejsce do odpoczynku.
Wybiera sie raz/zwierze wybiera sobie miejscowke i tyle.
Dla kota moze to byc na szafie, na polce, dla psa gdzies w kacie, gdzie nikt go nie przegania.Nie zajmuje to specjalnie duzo czasu .

Opisujesz sytuacje, ktore nie powinny miec miejsca i ludzi, ktorzy nie powinni nigdy miec zwierzat pod opieka.

karjo, z szacunkiem, ale też myślę że utopijny i trochę przesadzasz

Jak kiedyś powiedziałam komuś, kto miał opiekować się moją, że ma codziennie zmieniać talerzyk, bo kot z brudnego nie zje ... (oczywiście że zje!) to ludzie dziwnie się patrzyli ... ale zmieniali jak i ja zmieniam.

Im więcej ingerencji i likwidowania naturalnej flory bakteryjnej uważam za niewskazane, w życiu zwierzaka, czy człowieka.

Chyba nie lapie dowcipu, przepraszam.
Jak zgodze sie z ostatnim zdaniem, tak nie bardzo rozumiem wczesniejsze.
Mamy jesc z naczyn, ktore byly czyste tylko przy zakupie?
Garnki i kubki podobnie?
Moze i sie nie znam, ale jakos niemilo by mi bylo jesc na uzywanym talerzu, u siebie czy u sasiadow .

Pogadaj z moim zezwierzem,od czasu jak zamieszkał z nami(prawie rok)śpi gdzie chce,obecnie najchętniej ze mną pod kołdrą(wiem,wiem,nie higienicznie, nie zdrowo, ale za to ciepło dodatkowo),mimo szczerych chęci,zakup posłania,umieszczenie tegoż w zacisznym miejscu,efekt-wymowne spojrzenie,ktore tłumacze sobie tak,sam se tam leż i śpij.No cóż,po taki dictum-odpuściłem.

Alez lozko, jeszcze ze spiacym czlowiekiem, jest bardzo zaciszna miejscowka .

http://www.mojawyspa.co.uk/forum/86/62097/Szczeniaczki-i-dog-walkerzy,0
Tutaj jest link do mojego watku o szczeniaczku w domu, wiele swietnych rad od Karjo1
Moja Lily wyrosla na dosc duza suczke i ciagle ciagnie na smyczy.
Przygotujcie sie , ze niespodzianki z psem czy kotem beda mialy miejsce. Lily jest Akita, ta rasa ma opinie "agresywnych". Mamy ja od lutego i NIGDY nie pokazala zadnej agresji do innych ludzi czy psow- inne psiaki wobec niej owszem.

Nie mam psa, ale znajoma miała ...

Miała psa bo, wzięła pieska z ogłoszania na FB - ODDAM PSA W DOBRE RĘCE! znowu! - piesek był niewychowany, nieułożony, poświęciła mu swój czas, zaczęli chodzić na spacery na smyczy! Po dobrych kilku miesiącach była rodzina przypomniała sobie o ZGUBIE i zgłosiła się po odbiór - BO DZIECI W DOMU PŁACZĄ!

Czy to jest normalne?

I co znajoma zrobila? Mam nadzieje ze psa im spowrotem nie dala. Nieodpowiedzialni ludzie.

Oddała niestety, ludzie tępi, prymitywy tutejsze, typowa patologia.

Szkoda psiaka.
Tylko kwestia czasu kiedy znow znajdzie ogloszenie 'oddam psa' od tych samych ludzi.