Pies jest prawie 5 letni - trafil do nas jak mial niecaly rok

do tej pory zadnych problemow ze zdrowiem, jeszcze wczoraj wieczorem to byl nas kochany Bruno

Mel, nie pogryzl, bo wiedzialam, co sie dzieje.
W czasie ataku epi/epi-podobnego nie jest w stanie sie przemieszczac, to jest czas na zabezpieczenie zwierzecia (zamkniecie), badz pozostalych domownikow i odczekanie, az zwierze dojdzie do siebie.

Sytuacja jest trudna, z jednej strony wchodzi w gre zdrowie i bezpieczenstwo domownikow, z drugiej - zwierze, ktore jest pod opieka.
Sa dwa wyjscia:
1.uspic, by nie skazywac na tulaczke i dozywotni schron i z pelna swiadomoscia NIGDY, W ZADNYCH OKOLICZNOSCIACH NIE BRAC DUZEGO (wiekszego od chomika/rybki) ZWIERZECIA POD OPIEKE;
2.zadbac o bezpieczenstwo (zauczyc do spania w kojcu na noc, przewidziec zachowanie domownikow na czas ataku, NIGDY nie zostawiac psa z dziecmi/mlodzieza, nie wyprowadzac na spacer luzem, bez dlugiej smyczy i robic pelna diagnostyke, obserwowac, z pelna swiadomoscia SWOJEGO postepowania.
Wtedy dieta, ewentualne leki, postepowanie jak w przypadku epi.

Kwestia kosztow - nie demonizowalabym.
Decydujac sie na zwierze liczymy sie z tematem platnosci. W takich podbramkowych sytuacjach ida w ruch karty kredytowe, pomoc rodziny, przyjaciol, rozlozenie na raty u weta, pozyczki.
Do tego z pelna swiadomoscia ciecie kosztow domowych, rezygnacja z wypadow wakacyjnych/ferii, prezentow, imprez itp.
Przerabialismy kilka razy, teraz przerabiamy z kotem watroba-trzustka-jelita, koszty ida w tysiace, ale to wiedzielismy, biorac pod opieke futra.
Nie ma tak, ze dobrze jest, dopoki jest dobrze, a jak futro sie zepsuje, to won.
Nie robie tego zadnemu z domownikow i tyle.

A Bruno jest nadal tym samym kochanym Bruno, rownie przerazonym, co Kwiatek i rodzina. On nie wie, co sie z nim stalo, teraz nie wie, gdzie jest, wsrod obcych, robiacych mu niefajne zabiegi, zamkniety w klatce.
I opiekunowie w ciezkim szoku, bo atak wyglada koszmarnie, zachowanie po - jeszcze gorzej.
Wspolczuje .
Teraz pozostaje ochlonac, przemyslec, przeanalizowac, bo jest duzo do myslenia i ustalic tok postepowania.

PS. Jeszcze jedna rzecz, w naglym wypadku dzwoni sie do weta, ktory opiekuje sie zwierzeciem.
Dlatego wazne jest wybranie dobrego weta, z opcja emergency 24h.

RSPCA nie jest od takich sytuacji, zachorowan domowego pupila.
Poza tym nie mam dobrego zdania o samej organizacji, niestety.

[ Ostatnio edytowany przez: karjo1 01-02-2018 16:53 ]

Kolezanka powinna miec co najwyzej pluszaka.

A czy jest szansa że ktoś podał psu jakie środki narkotyczne?
Może sąsiad?

WWW ja myślę, że po "zaaresztowaniu" psu zrobiono od razu badania krwi przede wszystkim na wściekliznę, a przy okazji inne środki.

Odpowiedzialność odpowiedzialnością- troska o rodzinę i bezpieczeństwo jest najważniejsza.
Nie dla wszystkich zwierze = człowiek i wcale to nie oznacza,że taka osoba zwierzęcia mieć nie powinna.
Wręcz przeciwnie- znajome doprowadzały rodziny na skraj bankructwa a ciężko chore zwierzęta męczyły miesiącami przedłużając im życie o rok czy dwa.
Niestety albo stety zdrowy rozsądek nie powinien ustąpiować miejsca sentymentom.
Kiedy można - trzeba ratować- kiedy nie- trzeba odpuścić.
Decyzja Kwiatka ,nie zazdroszczę.

Jak pies już raz ugryzł człowieka to już przekroczył granicę i to może jeszcze raz zrobić, czyli do uśpienia.Rasa huski nie do trzymania w domu, z nadmiaru ciepła dostają świra.
Bardziej bym się przejmował losem poszkodowanej.

Ja nie mam dobrych doświadczeń ad. ratowania, chyba dużo więcej serce boli, jak niestety to ratowanie się nie powiedzie i to nie chodzi o pieniądze.

Teraz w sumie nie wiem co bym zrobiła jakby się coś stało, pewnie znowu ratowałabym, ale już więcej żadnych zwierząt, to na bank.

Sasiedzi uwelbiali Bruno - jak twierdzili przy nim mozna byli sie czuc bezpiecznie bo zlodzieje omijali nasze ulice - zreszta Bruno byl pieszczochem wszystkim.

Tez rozwazamy opcje proby utrucia choc pies jest zawsze z kims z nas na zewnatrz a nie pozwalamy obcym karmic psa. Chyba ze ktos cos wrzucil przez dosyc wysoki plot do tylnego ogrodu. W poblsikiej dzielnicy byly przypadki ze zlodzieje truli psa I wracali potem okrasc dom.

Jak na razie mam tylko informacje z Policji ze Bruno czuje sie lepiej ale moze to skutek lekow uspokajajacych.

Poprosilam o szczegolowe zbadanie psa.
Pieniadze sa wazne ale wazniejsze jest zrozumienie co sie stalo psu. Jezeli to choroba ktora rokuje na wyleczenie calkowite - wtedy chocbym miala sprzedac dom wydamy na psa, ale jesli jest to choroba przewlekla z opcja ze podobne ataki moga wystapic - niestety psa uspimy. Nie naraze na atak dziecka kolejny raz - tym bardzej ze nie bylo zadnych symptomow, to byly secundy od konwulsji do ataku - dziecko nie mialo by szansy na ucieczke z pokoju z psem tej wielkosci. Trzymac psa na lancuchu czy w zamknietym pokoju caly czas w uosobnieniu tez nie. Nie wiem tez jak to sie odbije na corkach,

corka fizycznie ma sie dobrze - reka boli ale bedzie dobrze - nerwy nie zostaly uszkodzone. Dostala bardzo silny atybiotyk profilaktycznie. Mloda jest bardziej psychicznie wstrzasnieta. Bruno byl pupile rodziny , spal na swojej podusi kolo jej lozka , obieal ze szkoly , na spacery wychodzil