Cytat:
Mam na imię Kacperek, urodziłem się 26 lutego 2008 roku jako zdrowy maluszek. Ważyłem 3.750 kg, a mierzyłem 56 cm. Rozwijałem się prawidłowo, nie miałem żadnych problemów zdrowotnych.
...Był październikowy wieczór, miałem wtedy siedem miesięcy, gdy trafiłem pierwszy raz do szpitala z oznakami duszności. Zostawiono mnie w szpitalu na obserwację i założono mi maskę tlenową na buźkę..
...7 grudnia znowu przestałem oddychać. Rodzice natychmiast zawieźli mnie do szpitala, gdzie podłączono mi respirator. Moje pierwsze Święta i Sylwestra spędziłem w szpitalu. W styczniu 2009 roku lekarze założyli mi PEG (Przezskórna Endoskopowa Gastrostomia), przez który jestem karmiony do dzisiejszego dnia. Tak mijały dni, tygodnie...
... Obecnie mam już 6 lat i nadal sam nie oddycham, moje funkcje życiowe są podtrzymywane przez respirator. Przechodzę domowe rehabilitacje, które dają pozytywne efekty. Potrafię już poruszać rękoma i nogami. Bawię się zabawkami, układam klocki i maluje kredkami. Potrafię mówić i idzie mi to całkiem płynnie. Od września tego roku jestem uczniem klasy pierwszej w SP 205 w Łodzi. Mam głęboką nadzieję, że kiedyś w końcu wyzdrowieje. Chciałbym poczuć jak to jest chodzić, biegać, grać w piłkę z tatą, chodzić na zakupy z mamą i bawić się z moim braciszkiem. Kiedyś w końcu stanę o własnych siłach. Będę ćwiczył i ćwiczył i próbował żyć sam o własnych siłach. To moje największe marzenie! ...
...Był październikowy wieczór, miałem wtedy siedem miesięcy, gdy trafiłem pierwszy raz do szpitala z oznakami duszności. Zostawiono mnie w szpitalu na obserwację i założono mi maskę tlenową na buźkę..
...7 grudnia znowu przestałem oddychać. Rodzice natychmiast zawieźli mnie do szpitala, gdzie podłączono mi respirator. Moje pierwsze Święta i Sylwestra spędziłem w szpitalu. W styczniu 2009 roku lekarze założyli mi PEG (Przezskórna Endoskopowa Gastrostomia), przez który jestem karmiony do dzisiejszego dnia. Tak mijały dni, tygodnie...
... Obecnie mam już 6 lat i nadal sam nie oddycham, moje funkcje życiowe są podtrzymywane przez respirator. Przechodzę domowe rehabilitacje, które dają pozytywne efekty. Potrafię już poruszać rękoma i nogami. Bawię się zabawkami, układam klocki i maluje kredkami. Potrafię mówić i idzie mi to całkiem płynnie. Od września tego roku jestem uczniem klasy pierwszej w SP 205 w Łodzi. Mam głęboką nadzieję, że kiedyś w końcu wyzdrowieje. Chciałbym poczuć jak to jest chodzić, biegać, grać w piłkę z tatą, chodzić na zakupy z mamą i bawić się z moim braciszkiem. Kiedyś w końcu stanę o własnych siłach. Będę ćwiczył i ćwiczył i próbował żyć sam o własnych siłach. To moje największe marzenie! ...
To historia jakich wiele mozecie przeczytac na Marzycielskiej Poczcie
Kazda historia dzieciakow z Marzycielskiej lapie za serce i uczy pokory wobec zycia
Nie chcialabym zebysmy zapomnieli i w tym roku o tych dzielnych wojownikach .
Mam nadzieje , ze i tym razem kazdemu uda sie ofiarowac choc maly upominek jako gest naszej pamieci i wsparcia
Wiem , ze do Swiat jeszcze kawalek ale zanim zbierzemy potrzebna kwote i kupimy podarki pewnie troszke czasu uplynie .
Dlatego juz teraz ruszam z akcja dla Dzieciakow , zeby wyrobic sie w czasie
Potrzebowalibysmy zebrac pieniadze na prezenty dla 42 dzieciakow
42* 15 f (koszt jednego prezentu ) = 630 funtow
Koszt wysylki prezentow mniej wiecej 100 funtow
Lacznie potrzebowalibysmy zebrac ok 730 funtow
Z ostatniej akcji zostalo nam 85.53 f
Ostatnia akcja
Brakuje nam ok 650 funtow
Dla zainteresowanych moj paypal koneffka1@googlemail.com
z dopiskiem Marzycielska
Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
Wczytuję dane...