Tata Krzyśka w domu, wszystko dobrze uff..
Dzięki

W poniedziałek Krzysiek był w konsulacie w sprawie paszportowej.
Miałam do niego pojechać, aby się z nim spotkać i mu pomóc, ale rano okazało sie, że mam inne ważne dla mnie spotkanie i plany się pokrzyżowały.
Byłam spokojna, bo przecież to polski konsulat, więc odpada już problem tłumacza.
Byłam pewna, że otrzyma pomoc urzędnika, o którą nawet w oficjalnym liście, który na jego prośbę mu napisałam, o to poprosił (np. w wypełnieniu formularza drukowanymi literami).
Napisał, że będzie z angielskim opiekunem, ale poprosił o pomoc polskiego urzędnika. On miał indywidualnie umówione spotkanie.

I wiecie jak było? Jak ja usłyszałam to najpierw się wściekłam a potem rozpłakałam, że Krzysiek musiał tego doświadczyć i że nie mogłam tam być.
Krzysiek mi powiedział, że konsulat w minimalnym stopniu jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich, nie było miejsca na jego wózek elektryczny, nie mógł wszędzie dojechać, tam gdzie każdy z nas może podejść, aby załatwić wszystkie formalności.

Jak przyjechał, to ochroniarz mu powiedział, tu są formularze, tam kasa, tam się czeka, itd. i go zostawił. Z Krzyśkiem była angielska opiekunka, ale on sam był zdezorientowany, nie wszędzie mógł wjechać, a nigdzie nie było żadnych tabliczek z informacjami, strzałek, itd. w żadnym języku.
Urzędnik był za szybą.
Krzysiek nie mogł być twarzą do urzędnika, bo wtedy był za daleko, mikrofon jest tuż przy szybie. Musiał ustawić swój wózek bokiem i wygiąć się na tyle ile mógł, aby móc porozmawiać i być słyszany. Wyobrażacie to sobie, w przypadku osoby niepełnosprawnej, sparaliżowanej?!
A urzędnik widząc to dalej był za szybą.

Co najciekawsze, w listopadzie zanim dla Krzyśka napisałam podanie do konsulatu, zadzwoniłam na infolinie ze strony konsulatu w Londynie,
i tu uwaga, bo mnie to bardzo zdziwiło, zostałam połączona
z Warszawą.
Wyjaśniłam urzędniczce sytuacje, na szczegóły nie mogła odpowiedzieć, bo nie pracuje ona w londyńskim konsulacie!,
ale wspomniała, że w niektórych przypadkach konsul może przyjechać do petenta, jak i również, w niektórych przypadkach, aby było komfortowo, to spotkanie w konsulacie może odbyć się w osobnej sali.

Kto pomógł Krzyśkowi?
Bardzo przemiły Pan czekający w kolejce. Powiedział mu po kolei co i jak, kazał nie brać numerka tylko jechać do okienka, a potem wypełnił dla niego formularze.
I Krzysiek się ogólnie martwi, bo jest raczej pewien, że przez niego temu Panu mineła jego kolej, jego numer do okienka.

I co najważniejsze Krzyś chce bardzo bardzo podziękować za pomoc.
Chce założyć nowy wątek i powiedziałam mu, że uzgodnie to z Ewą.

Może uda się go odnaleść na facebooku?
Ja nie mam niestety, czy ktoś ma jakiś pomysł?

Niemiej rzecz się nadaje do rozpowszechnienia jeszcze bardziej. Przeklejajcie ten post na FB.
Chamstwo.

Niby się poprawia ale wiele panstwowych urzędów wciąż istnieje dla siebie nie dla ludzi.

Lenkabrak słów powinni się Krzysiem zająć tak jak kolej z podróżnym inwalidą
jeszcze pociąg nie dojechał na stację a obsługa z platformą czeka na peronie.To mnie się podoba bo ja za nimi hyc i do wagonu

U nas długo jeszcze tak nie będzie bo partia będąca u władzy, ustami swych światłych przedstawicieli orzekła że niepełnosprawni jako niepelnowartosciowi mają siedzieć w domu a nie szwendac się publicznie. Również niepełnosprawne dzieci mają się uczyć w domu zamiast psuć pejzaże szkolnych korytarzy po dereformie szkolnictwa.

]Gdzie u nas???? w USA w PL???? bo ja kolej opisałam w Londynie i to jest fakt. Lubię też jak kierowca busa obniża próg to ja hyc z wózeczkiem pełen zakupów jest łatwiej niby nic a jak ułatwia życie

Dla mnie "u nas" zawsze będzie w Polsce!
UK czy USA, tak sobie tylko, żegluję. Bandera i port macierzysty niezmienne.

Aaaa w PL to tam na nikogo się nie czeka a pociąg jedzie dalej.Może i konsulat w Londynie działa jakby był w PL ??? Wielkie dzięki za pomoc tego pana że tam był Powrotu do zdrowia dla taty Krzysia

[ Ostatnio edytowany przez: boszka8 20-01-2018 17:11 ]

Pamiętam że jakieś kilka (chyba) miesięcy temu była w Polsce głośna sprawa z niepełnosprawnym i pociągiem. Było umówione wcześniej, kto miał wiedzieć był powiadomiony a i tak guzik. Wszyscy to mieli w dupie

W 2016 roku byłem na weselu, brat Pana młodego na wózku. Wchodzimy do sali weselnej, czlowiek podjechal wozkiem do schodka, wszyscy go omijają i wchodza. Musiałem chłopów skrzyknąć żeby inwalide z wózkiem przez te przeszkodę przełożyć. Miałem okazję z nim później pogadać i napić się wódeczki Okazał się super gościem, inteligentnym, wykształconym czlowiekiem.