Kubuś urodził się z przepukliną oponowo-rdzeniową w odcinku lędźwiowo-krzyżowym i wodogłowiem. W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy życia przeszedł siedem zabiegów operacyjnych, dwukrotnie chorował na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i sepsę. Ostatni rok nie był dla nas najłatwiejszy. W styczniu stwierdzono u Kuby osteoporozę, co w przypadku rozszczepu kręgosłupa nie powinno dziwić, zaakceptować jednak nie było łatwo. Poza dietą i witaminą D3 nie ma możliwości leczenia tej choroby u dzieci.

Bardzo zmartwiła i zaniepokoiła nas też pogarszająca się sprawność fizyczna Kuby, postępujące osłabienie siły mięśniowej mimo intensywnej rehabilitacji. W maju po trzech miesiącach oczekiwania na badanie udało się wykonać rezonans magnetyczny głowy i kręgosłupa. W jednym z warszawskich szpitali stwierdzono zakotwiczenie rdzenia kręgowego, ale decyzję o operacji odłożono. Ryzyko powikłań było bardzo duże, dlatego lekarz zasugerował obserwację i dalszą rehabilitację. Kubuś ćwiczył, ale nogi słabły coraz bardziej, w przeciągu kilku miesięcy przestał chodzić a w sierpniu nie mógł już nawet stać z podporem.

23.10.12 na oddziale neurochirurgii CZD wykonano zabieg odkotwiczania rdzenia kręgowego. Kuba zaskakująco szybko wracał do formy, po kilku dniach stwierdził, że „nogi są lepsze”. Rzeczywiście już samo uwolnienie rdzenia sprawiło, że jest w stanie stanąć przy czymś, ale przed nim długa droga, mamy nadzieję, że odzyska sprawność na razie jednak do chodzenia potrzebne są wysokie aparaty na całe nogi z blokadą w stawach kolanowych, w których Kuba „trenuje chodzenie”.
Od trzech miesięcy staramy się leczyć odleżynę, która powstała w szparze pośladkowej. Przepisywane przez chirurgów bardzo drogie maści, żele i specjalistyczne opatrunki nie pomagają. Zaproponowano naświetlanie lampą Solux i laseroterapię, z której Kuba będzie mógł skorzystać na turnusie rehabilitacyjnym. Jeśli finanse pozwalają nam na to na turnusy zabieramy również starszą siostrę Kuby, Kasię, u której stwierdzono skoliozę w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i skośne ustawienie miednicy. Czasowo również ja potrzebuję rehabilitacji ponieważ w maju tego roku miałam zabieg całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego.
Wydatki związane z leczeniem i rehabilitacją domową Kuby to kwota ok. 2000zł. a przy wyjeździe na dwutygodniowy turnus nawet 6000 zł. Staramy się zapewnić mu odpowiednią ilość zabiegów, jednak staje się to coraz trudniejsze. Utrzymujemy się z pensji mojego męża (ok.1100zł) i zasiłków rodzinnych. Nasze oszczędności wyczerpały się, a koszty leczenia syna, zakupu potrzebnego sprzętu ortopedycznego i rehabilitacji są bardzo wysokie. Zwracamy się do Państwa z ogromną prośbą o pomoc w sfinansowaniu dalszej rehabilitacji. Kuba ze średnią ocen 4,5 ukończył IV klasę w SP w Ulhówku, ma bardzo dobre zachowanie, świetny kontakt z rówieśnikami. W szkole porusza się na wózku inwalidzkim. Bardzo dużo czasu przeznaczamy na rehabilitację, na turnusach nie jest lekko, kilka godzin ćwiczeń wymagających sporego wysiłku a po południu Kubuś odrabia lekcje, które jego zdrowi rówieśnicy mieli w szkole. Kuba nie narzeka. Wie, że tylko w ten sposób może wzmocnić nóżki. Rehabilitanci chwalą go za upór i chociaż czasem jest już zmęczony, nie płacze i nie marudzi. Jak każde dziecko ma lepsze i gorsze dni, czasem broi, buntuje się, choć na ogół to uśmiechnięty, ciekawy świata i ludzi chłopiec. Cieszymy się z jego sukcesów, tych dużych i tych małych. Wszystkie napawają nas dumą. Latem brał udział w wyścigach osób niepełnosprawnych na wózkach i zajął I i III miejsce w swojej grupie wiekowej. Uwielbia basen, ma kartę pływacką a pływanie to jego pasja. Staramy się wychować go tak, by szanował ludzi, ale chcemy też by inni darzyli go szacunkiem, by widzieli w nim nie osobę niepełnosprawną, ale człowieka..