Tamtych sukces tkwi w tym,że mogą na sobie polegać.
Reszta jest do zrobienia.
Karjo1
1.nie miałam
2.nie było
3.owszem było ale i tak mąż nie pracuje w zawodzie więc...
4.no ok tego nie było
5. jak najbardziej
6.nikt o tym wtedy niemyślał a jednak się udało
7. tak to jest jeden z najważniejszych czynników
Ja bym dodała mnóstwo determinacji, odwagi, zaangażowania, poświęcenia, pracy , oparcie w partnerze, przydatne są również znajomości i pomoc na start.
Najważniejsza natomiast jest praca na początek.Wyjazd bez pracy i bez zagwarantowanego miejsca zamieszkania (przynajmniej na początek) to właściwie skazanie się na klęskę.
No bojak Ty to sobie wyobrażasz- wysiadasz z dzieckiem z samolotu i co robisz?
siadasz naulicy i zaczynasz szukać pracy i mieszkania?
Ogarnij dziewczyno tego chłopa,niech pojedzie znajdzie pracę i mieszkanie i was ściągnie.
On nie ma nic do stracenia- pojedziesz na spokojnie a przy okazji sprawdzisz czy z niego przypadkiem nie jest dupa wołowa i czy mu zależy.

[ Ostatnio edytowany przez: lulilu1 13-06-2017 20:46 ]

Ja od siebie dodam ze inaczej bylo kilka lat temu - nawet jeszcze dwa lata temu zanim Rumuni sie nazjezdzali a inaczej teraz. Ktos kto przyjechal 10 lat temu prace mial od reki nawet nie znajac jezyka. Dzis dostac prace nie znajac komunikatywnie jezyka to albo w fabryce gdzie nikt szanujacy siebie nawet nie zapuka albo po znajomosci.

Duze miasta a do takiego sie wybieracie sa drozsze w utrzymaniu. W dobrych dzielnicach raczej nie ma fabryk (ze slaba znajomoscia jezyka to tylko raczej tam praca) wiec dochodza koszty transportu.

Wynajac dom bez pracy to juz raczej cud lub po dobrej znajomosci, do tego koszty- zeby wynajac dom trzeba kaucje , czynsz z gory, koszty umowy itp. Majac 1400 funtow na start to o wynajeciu domu mozna pomazyc tylko - nawet takiego w zlej dzielnicy.

Wyprawka nastolatko do szkoly to kolejny wydatek kilkuset funtow ( nastaloatki raczej nie chca towaru z dolnej polki lub second- hand sklepu - nie chca sie wyrowniac powidzy rowiesnikami ) chyba nie chcesz zeby corka juz na starcue czula sie gorsza, prawda?

Dom to nie tylko rent ale takze oplata council tax, prad, gaz, woda, internet ( bedzie potrzebny chociazby dziecku do zadan domowych), telefon, TV.

Osobiscie nie znam zadnej rodziny ktora tutaj z dzieckiem przyjechala w "ciemno"


Nie jestem czarnowidzem ale meczy mnie pomalu pomaganie ludziom ktorzy przyjechali tutaj bez zadnego przygotowania z nadzieja ze jakos to bedzie.

Chlopak ma dlugi od 6 lat- dlaczego przez ten czas nic nie zrobil by te dlugi splacic? Jedynie co to tylko pokazal jak unikac splaty i wgrzebac sie w gorsze bagno.

Jesli on Cie naprawde kocha nie bedzie oczekiwal od Ciebie bys siebie i dziecko narazala na strach i niepewnosc w obcym kraju. Niech jedzie - wezmie sie za prace i dlugi. Niech pokaze ze umie zadbac o siebie naprzod. Wtedy niech wezmnie odpowiedzialnosc za Ciebie i Twoja corke.

no więc tak,na życie rodziny nie mamy więcej jak powiedzmy z 10 tysiecy polskich złotych.no nie uzbieramy raczej wiele więcej.co do znajomości języka,jako taka jest,nie wiem,w sumie nigdy nie sprawdzona w praktyce.,ja w polse zawsze byłam ekspedientką a on,no cóż,kierowca,praca na budowie.co do córki,no wiadomo,jej się pomysł nie podoba,to ja jestem zakochana,zaangażowana,ona ma wszystko w nosie z zasady.no i przyszłość mojego dziecka,o to się boję bo wygląda na to że w Polsce maluje się świetlanie a tam tylko rynsztok,dla mnie ,dla niej.bo on wynajmuje i pracuje tu,będzie i tam.długów w polsce nie spłaca i nigdy nie spłaci,utrzymując się na wynajmie i zarabiając ok 2500-3000 tys max nie spłaci miliona długów nawet w ratach bo to co by spłacał i tak jest mniejszą kwotą niż odsetki.więc jedyną szansą jest upadłoś w uk no ale czas się kurczy a z tego co piszecie tam ciężko przetrwać,ciężej niż w polsce a mowa by odłożyć 700 funtów na sprawę i wg kogoś się poradzić itd.ten wyjazd wydaje mi się bez sensu a Szkocja kiepskim miejscem na nowy start.jestem porządnie podłamana,inaczej trochę to widziałam.i oprócz wysyłania go samego to nie wiem co robić tak na prawdę.

[ Ostatnio edytowany przez: bezrozumna 14-06-2017 07:05 ]

Usunięte

Co do Rumunow, bo sie nazjezdzali - w domysle popsuli rynek pracy - maja takie samo byc, jak obywatele Najjasniejszej Rzeczypospolitej. W wiekszosci okupuja sektory pracy fizycznej. Przykre, ale jesli nie inwestowalo sie w wyksztalcenie, kwalifikacje i jezyk, to problem bedzie poszukiwacza dotyczyl w kazdym kraju EEA.

Jaką pracę może wykonywać w Edynburgu dziewczyna która w Polsce sprzedawała w sklepie?czy to nie ma znaczenia?Podsumówując,w Skocji czeka nas wynajem pokoju w emigranckiej dzielnicy,córkę szkoła która może ją skierować jedynie na patologiczne ścieżki,na upadłość konsumencka nie mamy szans ,braknie nam funduszy i ogarnięcia a na końcu wrócimy na wynajem do Polski bo brexit wiec i komornik na głowie a ja wiecznie urobiona po pachy bo facet z pensją 1450 i wynajem nie idą i parze.Dobrze dedukuję?

Wiesz, nie mi oceniac. Kazdy z nas ma swoje problem zyciowe, osobiste, zawodowe, finansowe...nie czuje, ze je moglbym dac recepte na zycie, bo jej nie mam. Najwazniejsze to okreslenie sobie celu, do ktorego chce sie dazyc. Inaczej mozna rzeczywiscie dojsc do skraju psychicznej wytrzymalosci... .
Nie wszystko zalezy tez od miejsca (geograficznego), gdzie sie startuje. Zapewne decyje juz podjelas, a wiec powodzenia.