Usunięte

To nie jest tajemnicą, że Miłosz miał "romans" z władzami polski komunistycznej po wojnie, a i przed wojną pisał np. „Młode Wilno stawia sobie za zadanie walkę z regionalizmem (..) Jest pod bokiem najciekawszy kraj świata ZSRR” Trochę takiego tonu jest w jego wczesnych utworach, również w korespondencji (np. z Wańkowiczem). No ale ten sam Miłosz napisał "Zniewolony umysł", czyli coś, co zupełnie zaprzecza jego komunistycznym fascynacjom. Gdyby tak iść dalej, to u wielu poetów (noblistów!) można się dopatrzeć w pewnym okresie pochwał byłego ustroju (np. wczesne wiersze Szymborskiej).

A czy Miłosz czy Herbert? Dla mnie obaj. Bez wartościowania. Twórczość każdego z nich wpłynęła na moją wrażliwość, światopogląd itp. Chwała im za to

Usunięte

Usunięte

Twórczość Miłosza i Herberta ma wiele wspólnych punktów, np.

"Traktat moralny":
(...) nie jesteś tak bezwolny a gdybyś był jak kamień polny, lawina bieg od tego zmienia, po jakich toczy się kamieniach. Możesz więc wpłynąć na bieg lawiny, ułagodź jej dzikość i okrucieństwo. Do tego też potrzebne męstwo (...)".

i

Przesłanie Pana Cogito

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeź się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź

Usunięte

Usunięte

Usunięte

Miłosz przełożył bodajże 10 ksiąg Biblii, z Nowego Testamentu tylko dwie, resztę ze Starego, m.in. Księgę Hioba i Księgę Psalmów.
Ponadto przetłumaczył Ziemię Jałową Elitota i Wieżę Yeatsa

Usunięte