jeszcze nadmierne spożywanie napojów alkoholowych tak spoufala

Witam .
Czekalem Jureczku kiedy wyskoczysz z ta sugestia , jescze cos tam o "Klubie pod jakas ostryga" zapomniales . Naprawde dziecinna zagrywka , chyba popularna w twoim gimnazjum ze tak czesto ja tutaj stosujesz do swoich interlokutorow .
Traktat Lizbonski nie jest nienaruszalny , tak samo jak go wprowadzono tak samo glosami wiekszosci mozna go zmienic innym traktatem . W szkole Ci tego nie mowili ? I tutaj jest cale sedno problemu , latwo jest krytykowac za klawiatury i wypisywac bzdury oparte na fobiach ale dokonac jakiejs pracy aby wyborcy chociaz nad wyborem europoslow sie zastanowili to juz nie , to juz za duzo pracy , to sie nie oplaca . I wybierany jest do PE polski Fromage , JKM ktory zaslepiony walka z Unia nawet potrafil glosowac przeciwko interesom wlasnego panstwa , wyborcom ktorzy poslali go by ten Polski interes pilnowal , o ueroposlach innych partii juz nie bede pisal bo to strata czasu .
A do Czech to ty sie tak Jureczku nie czepiaj . Wspanialy kraj , wspaniali ludzie , maja do nas wieksze pretensje za rozbior Czechoslowacji niz za 1968 . I 2 litrowe piwo kupuje za funta .
Pozdrawiam
Dzikizewsi

@Gwontownik... tym zdaniem, że piszę kłamstwa na temat Unii, jesteś dla mnie w grupie 'wyznawców' teorii spiskowych, które przeżywały swój rozwój w Wielkiej Brytanii podczas kampanii Leave.eu
'Wyznawcami' są dla mnie ludzie, którzy zamiast wiedzy i merytorycznego uzasadnienia, chcą wierzyć w najbardziej nieprawdopodobne teorie. Nie dotyczą zresztą samej Unii Europejskiej, ale też innych zagadnień politycznych czy gospodarczych. Zamiast rzeczowej argumentacji mamy epitety, niemiłe przymiotniki i emocje.
-----
Na temat Unii Europejskiej na tym Forum pisałem wiele przez kilka lat. Niezbyt widzę celowość powtarzania tej samej argumentacji i pisania po raz kolejny na temat Traktatów, na temat roli PE, zadań KE i wreszcie czym różni się Rada Europejska od Rady Europy (bo do dzisiaj wielu nadal nie uzupełniło swojej wiedzy).

Dla krajów , takich jak rozwinięta Wielka Brytania, to przynależność do gospodarczego sojuszu w ramach Wspólnot nie było kwestią nadrzędną. Nie chcę wracać do daty brytyjskiej akcesji w 1973 i co zyskało Zjednoczone Królestwo.
Dla Polski pozostanie poza Unią, odrzucenie w referendum w 2004 roku akcesji do Unii, to nie przymierzając pozycja współczesnej Ukrainy, Macedonii Północnej, Mołdawii ... . Unia zainwestowała ogromne pieniądze jeszcze w okresie przed akcesją, w Polską gospodarkę, ekonomię, społeczności lokalne, w inwestycje. W jaki sposób te środki i możliwości były wykorzystywane, to już dzieło tzw elit Rzeczpospolitej.



Polska, po roku 1989 roku, była państwem postkomunistycznym, z rozwaloną ekonomią, bezwartościową walutą i hiperinflacją, z przestarzałymi zakładami pracy, z biurokracją/ z nepotyzmem/ z powszechnym łapownictwem/ z obcą agenturą/ z bazami wojsk sowieckich/ z biedą i bezrobociem.
Ja widziałem tamte czasy, ten brak perspektyw. Upodlenie Narodu i Państwa po czasie Komuny. Możliwość akcesji, dołączenia do państw zachodnioeuropejskich, szanse na zbliżenie minimalne poziomu życia, do tych na Zachodzie ... to był motor zmiany w Polsce.

Pozostawiam teraz na uboczu kwestie niepodległościowe i historyczne. Więcej na temat samej przynależności do Unii i współpracy w ramach Europy. Rozumiem zniechęcenie, czy negatywne patrzenie na brukselską biurokrację. Na niezrozumiały gąszcz przepisów. W tym dotyczących kwestii podatkowych. To może się nie podobać... to wymaga naprawy... zgoda.

Natomiast w jakim sensie rzuca się hasła o cłach...? Unia opiera się na swobodnym przepływie kapitału, swobodzie przemieszczania się i zamieszkania... podejmowania pracy. Zniesienia barier granicznych, w tym barier celnych.
Traktat o Unii Europejskiej, Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Układ z Schengen, to są wszystko rezultaty współpracy gospodarczej i współpracy w polityce wewnętrznej krajów Unii i krajów EFTA. Działania zewnętrzne, jak polityka, to będzie się krystalizowało przez dekady. Stąd każde państwo członkowskie, w ramach swojej suwerenności prowadzi samodzielną politykę zagraniczną itd...

Ponieważ mnie, ale nie tylko mnie, dorobiono w tej dyskusji przysłowiową 'gębę', to czuję się po części zwolniony z zasad uprzejmości. Skorzystam z napisania wprost - jeżeli są osoby negujące członkostwo Polski w Unii Europejskiej, w strukturach europejskich, to są to osoby...m.in.
z niewielkim zasobem wiedzy, co do funkcjonowania Unii, rozwoju Wspólnot; w tym uwarunkowania historyczne;
z potrzebą funkcjonowania w mediach społecznościowych, za sprawą szerzenia populizmu jak... wysyłamy 360 miliardów/bilionów złotych, dolarów, funtów (niewłaściwe skreślić) tygodniowo do Brukseli;
będące pod wpływem wojny informacyjnej prowadzonej przez Kreml i Moskwę / nie tylko w RT i Sputniku;
negujący wszystko wokół, szukający powodów swoich niepowodzeń, porażek poza sobą, szukający Wroga;
krytykowanie 'Unii' bo do jest trendy...

Czekałeś powiadasz?

Bzdura oparta na fobiach to napisanie, że "Traktat Lizbonski nie jest nienaruszalny , tak samo jak go wprowadzono tak samo glosami wiekszosci mozna go zmienic innym traktatem".

To nie dość, że oderwane od obecnej sytuacji politycznej to jeszcze ten brak wiedzy w temacie mimo usilnego peplania.

Po pierwsze traktat musi zatwierdzić KAŻDY kraj członkowski bez wyjątku a nie większość (kogo, posłów PE), po wtóre lepszy JKM w PE niż towarzysze z KC PZPR, TW i inne elementy które w normalnym kraju poszłyby w polityczny niebyt już 25 lat temu. A po 3 nie wiem ile już tych piwek chlapnąłeś ale chyba nie spodziewasz sie, że na MW wykonam jakąś pracę by wyborcy sie nad wyborem zastanowili.

Wiem, że to tak nieładnie krytykować unie za jej minusy, przecież ma też dużo plusów ale w pisaniu nieprawdy powodowanej brakiem wiedzy nie sprawisz, że dokonam tu spisu kandydatów albo że nagle ktoś zmieni traktat lizboński na inny. Może i mi tego w szkole nie mówili bo było to już 20kilka wiosen temu wiec temat traktatu lizbońskiego był mi zupełnie obcy. Na szczęście można samemu "odrobić lekcje" by nie pisać głupot.

Jak spodziewasz sie, że zaproponuje ci prace nad innym traktatem i namówienie, by przegłosowano go większością to się srodze mylisz. Jestem zbyt poważny na takie zaczepki.

Bywaj zdrów Dziki.

Koledzy jurny i dziki prosiłbym bardziej na temat niż o sobie, był tu temat co sądzisz o użytkowniku forum i może tam przenieść elementy personalne

Uwalenie polskiej branży transportowej jest trendy ale tylko wśród niemieckich czy francuskich firm i kierowców. Niech żyje unia!

Dobrze Kanonier że jesteś tutaj a nie prowadzisz w PL miedzynarodowa firmę spedycyjną bo na alarm do pracy ustawiłbyś "Odę do radości".

I przecież pisze x razy - sa w ue plusy ale sa też minusy. I jak o tych minusach pisze, spolegliwosci wobec putina to uaktywnia sie dziki a Ty wtórujesz jakbym postulował o jakiś POLEXIT. Spokojnie, to tylko ue, dziesiatki tysiecy durnych przepisow np. o świeczce jak i swobodny przepływ towarów poza jakimis podatkami akcyzowymi by to ktoś cłem przypadkiem nie nazwał.

PS.

@Jurny "Popierać ue i aneksje krymu to jak importować rybę po grecku z Grecji - ue w końcu nie popiera aneksji a wiec każdy swiatły unioeuropejczyk powinien być za embargo i tupać nóżkami na tych, co tego nie przestrzegają "

Jurek, jak sądzę, nie ma pomiędzy Nami personalnej zwady. Nie raz pisałem, że cenię sobie Twoje zdanie i wpisy. Jednak, bez osobistych animozji, w tym zacytowanym zdaniu, to tworzysz majstersztyk.
Popieranie, jak to ująłeś, integracji europejskiej i projektu Unii, to nie jest bezmyślne przyzwolenie obywatela - jednostki, na wszelakie działania europejskiej biurokracji lub nacisku takiego czy innego lobby. Prawo do posiadania własnego zdania i własnej opinii nie jest tylko przywilejem tzw 'eurosceptyków'.
Krym został, jak wiesz, przyłączony do Ukraińskiej SRR poprzez decyzję Nikity Chruszczowa, ówczesnego I Sekretarza KPZR. Toteż przyłączenie było taką samą decyzją, jak nakreślenie powojennych granic w Europie Środkowej przez Stalina. Bez znaczenia były setki lat historii, miliony mieszkańców zmuszonych do wysiedlenia. Ot, kaprys tyrana (Stalin i Jałta).
Stwierdzenie, że Krym był rosyjski od wchłonięcia przez Rosję Katarzyny II Chanatu Krymskiego, to stwierdzenie faktu. Sama zaś aneksja, a więc siłowe zajęcie ziem innego państwa, to już sposób jakiego nie można popierać. Daje się wówczas zgodę na inne, siłowe zmiany graniczne w Europie. Nie zaś o sam Krym tu idzie, a o przyszłość - gdzie przy innej okazji - teoretycznie - wchłonięte, anektowane będą republiki bałtyckie, jako część dawnego Imperium Romanowów.
Dlatego sankcje zostały nałożone na Rosję, jako jedyna forma protestu na jaką stać Unię (jako całość) wobec agresji rosyjskiej. Więcej uczynione nie będzie, bo żadne państwo Unii nie ma w tym interesu, także gospodarczego. Ukraina nie potrafiła obronić swojego terytorium i nadal nie potrafi.... natomiast chciałaby, aby kwestię de facto wojny z Rosją, rozwiązały państwa Unii. Będące w większości również członkami NATO.

W tym momencie, to Polska (jako państwo, nie Unia) powinna być ostatnim krajem popierającym Ukrainę. Nie rzecz w oficjalnych gestach, przemówieniach. Dal Polski - Ukraina jest ważna tylko, jako bufor przed Rosją (takie miał idee Marszałek Piłsudski, co do państw na wschód od Rzplitej), a rachunek krzywd nie został z Ukrainą wyrównany.

Ależ ja cenię Twoje opinie, sa podparte wiedza a nie "zmieńmy traktat wiekszoscia".

I tu jest szkopuł - jak ue stać na tylko taką formę to może warto przestrzegać jej przez wszystkich w imię solidarności, praw człowieka, demokracji, europejskich wartości przeciw gościowi co morduje chocby niewygodnych dziennikarzy? Tymczasem jest odwrotnie a w tv solidarność europejska i jakies wyroki tsue o praworzadnosci.

[ Ostatnio edytowany przez: Jurny_Jurek 12-04-2021 16:46 ]

Kanonier
Mówiąc o kłamstwie, nie rozpatrywalem zasad, założeń, sposobu funkcjonowania i udziału poszczególnych krajów. Pisząc o kłamstwie odnosiłem się tylko do zacytowanego zdania. Twoje twierdzenie jest na wyrost.

Chyba nie możesz mówić o interesie narodowym krajów członkowskich w momencie kiedy wiele krajów straciło swój własny pieniądz przekazując tym samym politykę monetarną do EBC. Czemu nie odniosłeś się do podatków pobieranych przez UE (cła i część VAT-u, a nowe w niedalekiej przyszłości) i nie mówię tu o składkach członkowskich. A jaki to wspólny interes kiedy unia zabrania dotowania polskich stoczni, kiedy Niemcy swoje mogą wspierać finansowo. Jaki to wspólny interes kiedy Polska jest zmuszona do zamykania kopalń, bo węgiel jest bee, a Niemcy sami go stosują i wydobywają. To jest równość w ramach projektu zwanego UE? Wszyscy są równi i owszem tylko nie każdy wszystko może.
A polskie rolnictwo kto zniszczył? Kto doprowadził do sytuacji, kiedy to rolnik nie może sam dla własnych potrzeb mięsa z własnego gospodarstwa pozyskać, zgodnie z przepisami prawa. W czyim interesie działa unia, że pozwala na stosowanie coraz to większej ilości środków niszczących smak i jakość wyrobów spożywczych? W moim? Nie sądzę!
Z polskimi kierowcami to jak było? Czy to w ich interesie wprowadzono nowe przepisy minimalizujące konkurencyjność? I to jest swoboda przepływu usług, jednego ze sztandarowych haseł UE!
Ja nie twierdzę, że Unia to samo zło. Unia jest dobra idea ale w ramach tych głównych haseł: wolność przepływu towarów, usług, pieniędzy i ludzi. I nic ponad to. O reszcie powinien decydować rynek i jego reguły, czemu UE skutecznie przeciwdziała i tu znowu polscy kierowcy jako przykład doskonały. Swoje piękne słówka o traktatach i porozumieniach to można sobie między bajki włożyć. Dopiero jedna taka unia się rozpadła. RWPG się nazywała.
Unia była dobra do póki działała na zasadach wspólnoty węgla i stali, a potem jak doszła polityka to zrobiła się kupa.

[ Ostatnio edytowany przez: Gwontownik 12-04-2021 17:12 ]

Z Wpolityce.pl

Brytyjczycy o perspektywie rozpadu Unii Europejskiej. Publicyści konserwatywnego tygodnika The Spectator nie owijają w bawełnę


Publicyści konserwatywnego brytyjskiego tygodnika The Spectator nie owijają w bawełnę. Matthew Lynn pisze, że Europa znalazła się w fatalnym położeniu na własne życzenie i dzisiejsza panika, która jest wyraźnie widoczna w wielu stolicach, jest skutkiem szeregu fatalnych decyzji, podjętych w ostatnich dwóch latach, a wynikiem zbiegu okoliczności.


O ile Wielka Brytania zaszczepiła już ponad 50 proc. swojej populacji, a Stany Zjednoczone zbliżają się do poziomu 40 proc., co już przełożyło się na obserwowany spadek zachorowań na Covid-19 i przybliża perspektywy znoszenia ograniczeń, to największe państwa Europy, w tym Niemcy, Francja i Włochy, nie były w stanie zbliżyć się do wskaźnika 15 proc. W efekcie Europa zmaga się z kolejną falą pandemii, weszła w kolejny lockdownu, rządy panikują, co było widać w trakcie ubiegłotygodniowego szczytu, kiedy grupa niezadowolonych państw pod wodzą Austrii zaczęła domagać się odważniejszych posunięć, w tym dopuszczenia rosyjskiej szczepionki Sputnik V, a społeczeństwa są wściekłe. Gołym okiem widoczna panika skłania Komisję Europejską do proponowania rozwiązań, które zdaniem brytyjskiego publicysty są jeszcze gorsze od problemu i w gruncie rzeczy niczego nie rozwiążą. Chodzi o głosy, które rozległy się w Brukseli, na temat potrzeby zablokowanie eksportu szczepionek wyprodukowanych w Unii do momentu, kiedy europejski program szczepień przyspieszy, czy ostatnio lansowaną koncepcję nacjonalizacji fabryki w holenderskiej Leidzie, która produkuje kluczowy składnik szczepionki AstraZeneca i eksportuje go do Wielkiej Brytanii. Takie posunięcie, w opinii Matthew Lynna, który powołuje się na opinię jednej z działających na rynku firm consultingowych, może przyspieszyć co najwyżej o tydzień tempo szczepień w Unii, podczas gdy opóźni Wielką Brytanię na nie mniej niźli miesiąc. Polityczne skutki tego rodzaju posunięcia, bo oznaczają one regularną wojnę handlową, która w każdej chwili może eskalować, są również dziś trudne do oszacowania. Taki posunięcia „pod publiczkę” raczej mają na celu odwrócenie uwagi europejskich wyborców od kwestii niesłychanej nieudolności Komisji Europejskiej niźli rozwiązanie problemu. Dodatkowym „bonusem”, jak pisze Lynn, który Europa może zyskać jeśliby weszła na drogę szczepionkowych ograniczeń, będzie zrujnowanie jej reputacji jako miejsca przyjaznego dla prowadzenia biznesu. Podczas gdy to czego doświadcza obecnie cała Unia Europejska jest efektem, jak diagnozuje sytuację brytyjski publicysta, całej serii niebywałych politycznych błędów, które zaczęły się od mianowania Stelli Kyriakides, nikomu nieznanej reprezentantki Cypru, komisarzem ds. zdrowia. Późniejsze błędy, nieudolność, brak wyobraźni, doprowadziły do obecnej katastrofy. „Wydano zbyt mało pieniędzy na szczepionki – diagnozuje Lynn, niewłaściwie oceniono ryzyko, dopuszczenie szczepionek było zbyt powolne, a jeszcze na domiar wszystkiego wielu przywódców UE zrobiło wiele aby podważyć zaufanie własnych społeczeństw do jedynej szczepionki, która mogła ich uratować – produkowanej przez AstraZeneca”.

W tym samy wydaniu The Spectator Katja Hoyer nie pozostawia suchej nitki na Ursuli von der Leyen, najsłabszym jej zdaniem ministrze w kolejnych rządach Angeli Merkel, która utrzymała się dzięki przyjaźni z panią premier. Projektowane przez nią reformy niemieckich sił zbrojnych nie zmieniające niczego, kosztowały miliony dolarów inkasowanych przez zatrudniane w niemieckim resorcie obrony zewnętrzne firmy doradcze. Zdaniem brytyjskiej publicystki kariera polityczna obecnej szefowej Komisji Europejskiej jest zadziwiającym przykładem na to, jak dzięki rodzinnym koneksjom, arystokratycznemu pochodzeniu i przyjaźni z Angelą Merkel, można zrobić międzynarodową karierę niczego sobą nie reprezentując. Nawet kwalifikacji moralnych, bo jak okazało się w 2015 niemal połowa jej pracy doktorskiej to plagiat. Nawet we własnej formacji, jak argumentuje Hoyer, von der Leyen nie miała nigdy wielkiego poparcia, a na dodatek tylko 1/3 ankietowanych uważało, że będzie ona dobrym szefem Komisji Europejskiej. Jak pisze brytyjska publicystka i historyk, specjalizująca się w dziejach Niemiec, to Emmanuel Macron, jak głosi brukselska plotka, chciał aby polityk niesamodzielny, niekompetentny i bez pozycji, jakim była von der Leyen, został szefem Komisji Europejskiej. Miał on uważać, że Paryż będzie miał więcej do powiedzenia w Brukseli, jeśli kluczowe stanowiska w Unii zostaną obsadzone przez politycznych średniaków, bez charyzmy i bez kompetencji.

To z czym Europa się teraz zmaga, jest w opinii brytyjskich publicystów wynikiem decyzji podejmowanych w Paryżu i w Berlinie, kiedy kształtowany był skład Komisji Europejskiej, mający realizować plan obydwu stolic w zakresie pogłębienia integracji Unii. Tylko że w obecnej sytuacji okazuje się, że mamy do czynienia z dramatycznym fiaskiem zarówno programu szczepień, jak i bardzo prawdopodobnym niepowodzeniem europejskiego Funduszu Odbudowy. Przede wszystkim z tego powodu, że kolejne tygodnie lockdownu powodują, iż państwa południa Europy, wliczając do tego również Francję, będą miały coraz większe problemy z powrotem na ścieżkę wzrostu gospodarczego. OECD w ostatnim czasie zredukował prognozy wzrostu dla najważniejszych gospodarek Unii. Na to nakłada się prawdopodobny kryzys polityczny w wielu krajach. Nurkujące notowania niemieckich Chadeków, do niedawna pewnych zwycięzców jesiennych wyborów parlamentarnych, a teraz wygrywających z rosnącymi Zielonymi tylko o 2 proc. w świetle ostatnich badań opinii publicznej jest tego najlepszym przykładem. Przepraszająca Niemców za kolejny lockdown Angela Merkel ma chyba świadomość, że koniec jej kanclerstwa może się łączyć z przejściem CDU/CSU do opozycji. Perspektywy reelekcji Macrona są również, w opinii brytyjskiego publicysty, mocno niejasne. Jeśli jego jedynym konkurentem będzie liderka Frontu Narodowego, to ma pewne szanse, które jednak bledną, jeśliby pojawił się kandydat o bardziej obliczalnym wizerunku. Po ewentualnej przegranej polityczna przyszłość jego efemerycznej formacji En Marche stoi również pod znakiem zapytania. Zarówno kolejna fala pandemii i związanych z tym ograniczeń, jak i rachuby wyborcze już powodują wzrost nacisku Paryża aby zwiększyć pulę pieniędzy do podziału w ramach Funduszu Odbudowy. Działa też przykład amerykański i gigantycznych programów zainicjowanych przez Joe Bidena. Tylko, że Francja zapomina, jak pisze Lynn, że jest jedną, obok Włoch, z czterech najbardziej zadłużonych, w relacji do PKB, gospodarek świata, oczywiście wśród dużych państw. Zwiększenie zadłużenia nie wzmocni, w opinii brytyjskiego publicysty strefy euro, która ledwie poradziła sobie 10 lat temu z kryzysem znacznie mniejszej gospodarki Grecji. A zatem pandemia z punktu widzenia Unii Europejskiej może oznaczać osłabienie perspektyw wzrostu, kryzys zadłużeniowy dużych gospodarek i kryzys strefy euro. Na to nakładają się już widoczne turbulencje polityczne w wielu państwach Wspólnoty i napięcia związane z polityką ekspansji fiskalnej.

W opinii Matthew Lynna ofiarą tego, co się dzieje będzie Komisja Europejska. Mantra zwolenników federalizacji Unii głosi, że w czasach kryzysu rośnie znaczenie Brukseli. Tak miało być i teraz. Bruksela miała przejąć od państw członkowskich odpowiedzialność za politykę zdrowotną i mechanizmy pobudzenia gospodarczego po Covid-19. Sukces w obydwu dziedzinach miał przełamać opory społeczeństw i osłabić politycznie przeciwników zbyt daleko idącej federalizacji. „Obecnie ten plan – diagnozuje Lynn – jest w strzępach”. W jego opinii Unia najprawdopodobniej się nie rozpadnie, choć tego rodzaju scenariusz jest dziś bardziej prawdopodobny niźli kiedykolwiek w przeszłości.