Nie każdy jest psychiatrą....

Daavid, o 3.10 albo bylo ostro pite do monitora, albo co chyba jeszcze gorsze, pisujesz na trzezwo.

Usunięte

Odniosę się to wpisu na temat Pani, która napisała książkę bazującą na rewolucji przemysłowej i katorżniczej pracy dzieci, która to praca miała doprowadzić Anglię do podium supermocarstwa na początku XX wieku. Z całym szacunkiem dla Kolegi zamieszczającego link do artykułu w portalu gazeta.pl... to-

Dla mnie to kolejny przykład, że każdy pisać może, a papier wszystko przyjmie. Oczywiście we współczesnym świecie słowo "papier" nie staje się już miarodajne. Otóż, ktokolwiek zna historię powszechną, to ma doskonale świadomość, że brytyjska/angielska potęga rozkwitła na długo przed rewolucją przemysłową, bo w XVIII wieku (może już po rządach Cromwella w wieku XVII...). To wówczas Zjednoczone Królestwo ugruntowało swoją mocarstwową pozycję. A czynników było wiele: kryzys dotychczasowych hegemonów - Hiszpanii i Portugalii, umiejętnie prowadzona polityka i zmienianie sojuszy (np. słynne odwrócenie sojuszy podczas wojny siedmioletniej 1756-1763) wraz z pewną dozą fartu. Gdyby nie śmierć carowej Elżbiety, to ówczesny sojusznik brytyjski - Prusy - zostałby unicestwiony. Stało się inaczej, na czym zyskali Brytyjczycy. Zwłaszcza w konfrontacji z innym, "wschodzącym" mocarstwem kolonialnym - Francją. Byłby to w ogóle materiał na odrębny wątek historyczny

Gdyby tej ostatniej -Francji - nie spustoszyła Rewolucja i kolejne, wewnętrzne zgrzyty w XIX wieku, to pozycja Brytyjczyków, jako mocarstwa europejskiego i kolonialnego, nie byłaby tak oczywista. Zresztą pomimo tego Francuzi stworzyli równie potężną konstrukcję. Dominująca z kolei rola języka angielskiego, jako międzynarodowego, co było spuścizną po okresie kolonialnym, to efekt rosnącej siły Stanów Zjednoczonych. Zjawisko pracy dzieci w tworzącym się przemyśle, to praktyka powszechna w XIX-wiecznym świecie czy w Europie. Imputowanie na tym polu "zasług" przemysłu angielskiego, to spore nadużycie.

Autorka umiejętnie powiązała przypowieść/przypowieści o pracujących ponad siły dzieciach, ze wzrostem znaczenia Wielkiej Brytanii. Zresztą od wojny secesyjnej w USA (1861-65) owe znaczenie było coraz wątlejsze, a brytyjskie Imperium "nad którym nie zachodzi słońce" okazało się kolosem na glinianych nogach. Klops ... "kolosa"... nastąpiłby już na początku XX wieku, ale sojusz z Francją i dwie rewolucje w Rosji po raz kolejny uratowały monarchię.

Samo zaś położenie wyspiarskie - niemożność przeprowadzenia inwazji, planowanych na szeroką skalę przez Bonapartego, a potem Hitlera - to następny historyczny czynnik, co Autorka równie umiejętnie pominęła. Fakt, że wszystkie konflikty XIX i XX wieku odbywały się na obszarach kontynentalnej Europy, to - razem wzięte- pozwoliło przetrwać nacji i zapleczu gospodarczemu "Made in Britain".

Zaś klasyczny sposób prowadzenia przez Londyn polityki bez zasad i wartości np. dotrzymywania zawieranych traktatów, odczuliśmy tragicznie na sobie, jako Polacy w początkach 2 Wojny Światowej. Wmanewrowanie Rzeczpospolitej w układ, który ocalił Wyspy, a Polskę poprowadził do zagłady Plecenie o dzieciach będących źródłem minionej, brytyjskiej potęgi, to zapewne owoc przygotowań Autorki do doktoratu lub ostateczny produkt. Zaś poza nieco "sensacyjnym odkryciem" nie ma żadnego pokrycia w faktach. Mam na myśli pracę młodocianych Anglików, jako szczególny powód rozwoju Brytyjskiego Imperium. Kolejna z książek, które nieświadomym historii czytelnikom - przyniosą więcej szkody, a nie pożytku.

Niemniej życzę zainteresowanym miłej lektury. Czytanie książek zawsze jest budujące w świecie kreowanym przez Facebook, Twitter i Instagram. Choć w tym wypadku, to swobodne dywagacje osoby, która historii (jako nauki) poznała niewiele. Pozycja z gatunku socjologicznych, gdzie historię ułożono z luźnych fragmentów, aby skomponowała się z całością.
Stąd też mój wpis i opinia.

[ Ostatnio edytowany przez: Kanonier30 09-05-2019 16:36 ]

O! Skandal na miarę nowoczesnej Wielkiej Brytanii. Niejaka scenarzystka Katie Marie Słodka (blondynka?) jest oburzona, że w bijącym rekordy popularności paradokumencie Czarnobyl nie ma ...kolorowych aktorów. Pani Sweet nie sprecyzowała, czy czarny Gorbaczow by jej lepiej pasował czy może jakiś komunista z kierownictwa KC bo raczej nie szwej skrobiący grafit z dachu reaktora!

Jeszcze doczekamy czasow, gdzie bbc nakreci dokument o zamachu na koncercie w Manchesterze - sprawcą bedzie biały z krzyżem w stroju ku klux klanu a ofiarami muzulmańskie dzieci na koncercie z okazji zakonczenia postu.

Jakiś link do wypowiedzi.
Nie czepiam się, po prostu ciekawy jestem. Brzmi jak żart a lubię się pośmiać.

Hmm... najwyraźniej bystra dziewczyna i trochę rozumie po Ukraińsku i ona zrozumiała że tam miało być o czarnych-bylach (Czarnobyl) ale aktorów o takim kolorze skóry się nie dopatrzyła.
Wobec powyższego uznała że to jest "Cultural appropriation"
https://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_appropriation
Trochę to może być śmieszne ale tu gdzie mieszkam kilka miesięcy temu była wystawiona sztuka w teatrze przedstawiająca niewolnictwo w Stanach, i pewne grupy społeczne zorganizowały demonstracje przed teatrem aby odstraszyć potencjalnych widzów przez co sztukę zawieszono.
https://www.facebook.com/watch/?v=1888707711187037
Demonstrującym chodziło o to że nie było w 100% pełnej obsady czarnoskórej . Twierdzono że to :Cultural appropriation.
Podobna sytuacja była z Indianami w Kanadzie.

glowny gornik sie nie kwalifikuje ? wg GWna powinno byc spoko, bo oni juz raz pomalowali hugo badera.

Trzeba przyznac ze hugo wykazal sie odwaga, bo przeciez los szykowany swini pastowanej na czarno w "samych swoich" mogl spotkac i niego samego.
A PiS na dziki juz raz polowal

https://travelwirenews.com/should-hbos-chernobyl-have-had-more-actors-of-color-twitter-suggestion-met-with-ridicule-1439527/amp/

To o tych wspaniałych aktorach innego koloru mogących udawać wieruszkę sowieckiego KC - która była multi kulti jak wiadomo.

Usunięte