Usunięte

Usunięte

A kto wygra z chińczykami?Biorąc pod uwage mozliwosci militarne,liczebność i chyba każdy inny czynnik ludzki nikt nie ma szans.Tak że oby do czegos takiego nie doszło.

Usunięte

Jak zwykle nie zgadzam sie z Zespolem HistErykow wieszczacych koniec swiata jaki znamy itp itd

Jak rowniez drazni mnie wypisywania czasem irracjonalnych artykulow i szerzenie NWO-wej demagogii.

Interesuja mnie konkretne odpowiedzi na konkretne zagadnienia a nie miauczenie o tym jak jest zle, NIEMNIEJ JEDNAK, publikuje za GW ponizszy artykul, zeby pokazac, ze mimo roznych opinii, umiejetnosc prowadzenia dyskusji polega na przedstawieniu roznych pogladow na omawiany temat a nie prowadzeniu jak jeden z forumowiczow stwierdzil WOJNY NA SLOWA albo na PSEUDOFAKTY i DEMAGOGIE jak ja twierdze.

Ponizej jeden z serii artykulow prezentujacy rozne poglady na temat obecnego kryzysu:

Wina Banków Centralnych?

Wśród wyjaśnień obecnego kryzysu zbyt rzadko przywoływane jest to, które za jego podstawowy czynnik sprawczy uważa politykę monetarną Banku Centralnego USA.

27 lipca 1927 r. w Nowym Jorku odbyła się konferencja banków centralnych, zwołana przez Benjamina Stronga, prezesa Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku i Montagu Normana, prezesa Banku Anglii. Uczestnikami konferencji byli Norman, Strong, wiceprezes Banku Banku Francji, Rist, oraz prezes Reichsbanku, dr Hjalmar Schacht.

Norman i Strong chcieli namówić Rista i Schachta do prowadzenia przez wszystkie cztery kraje polityki inflacji. Pragnęli w ten sposób pobudzać gospodarkę i ratować funta zagrożonego odpływem złota z Wielkiej Brytanii, co wynikało z powrotu funta do standardu złota po kursie wymiany na złoto ignorującym inflację I wojny światowej. Schacht, mający za sobą doświadczenie inflacji niemieckiej wczesnych lat dwudziestych, zdecydowanie sprzeciwił się polityce taniego pieniądza. Rist także odrzucił kuszenie Anglosasów i obaj panowie, Schacht i Rist, odjechali do domu. Rist wspominał później, że Strong powiedział mu z rozbawieniem, iż ma zamiar "podać rynkowi małą szklaneczkę whiskey".

Polityka Fedu

Po co to dzisiaj przypominać? Dlatego, że wśród wyjaśnień obecnego kryzysu zbyt rzadko przywoływane jest to, które za podstawowy czynnik sprawczy tak Wielkiej Depresji, jak i kryzysu chwili obecnej uważa politykę monetarną Banku Centralnego USA, tzw. Fedu.

Większość politycznych (obrady G-20), eksperckich (Raport tzw. Grupy 30) czy prasowych wyjaśnień obecnego kryzysu widzi jego źródło w rynku, w "neoliberalnym dogmacie", który zaowocował odrzuceniem państwowych regulacji i, w konsekwencji, eksplozją sekurytyzacji, derywatyw i lewarowania w połączeniu z motywowanym zyskiem nieuczciwym "wciskaniu kitu" na rynku kredytów hipotecznych, tzw. subprime. Wniosek jest jeden: rynek zawiódł, konieczna jest zdecydowana państwowa regulacja produktów i instytucji finansowych.

I tak np. Jean-Claude Trichet, prezes Europejskiego Banku Centralnego, w przemówieniu z 17 marca br. pt. "Jakie lekcje można wyciągnąć z kryzysu gospodarczego i finansowego?", stwierdza, że za kryzys odpowiada "RYNEK" w postaci "złych zasad wynagrodzeń w bankach", sekurytyzacji kredytów/pożyczek, nadmiernego "lewarowania" oraz napływu oszczędności ("saving's glut theory", "nadmiar oszczędności" z Azji, co przyczyniło się do spadku stopy procentowej. Co zaleca pan Trichet? Rozszerzenie mandatu nadzorczego instytucji Banku Centralnego oraz koordynację nadzoru na poziomie międzynarodowym.

Istnieje wiele powodów, by sądzić, że przyjmowanie takich zaleceń równoznaczne jest z wpuszczaniem lisów do kurnika.

Do końca lat dwudziestych XX w. dominującą teorią cyklicznych kryzysów w gospodarce rynkowej była teoria cykli koniunkturalnych Szkoły Austriackiej, zbudowana na fundamentach teorii cykli Davida Ricardo oraz teorii naturalnej stopy procentowej szwedzkiego ekonomisty Knuta Wicskella. Twórcą tej teorii był urodzony we Lwowie Ludwig von Mises, rozwijał ją Hayek, a zwolennikami jej byli, co warto dziś szczególnie przypomnieć, tacy np. ekonomiści jak Lionel Robbins, który sprowadził Hayeka do Londynu, by walczył z Keynesem, Jacques Rueff, doradca prezydenta De Gaulle'a, czy Wilhelm Ropke, ojciec niemieckiego "ordo-liberalizmu", intelektualny i duchowy patron Ludwiga Erharda, architekta niemieckiego cudu gospodarczego po II wojnie światowej.

Teoria ta głosi, w uproszczeniu, że źródłem gospodarczego boomu, który przeradza się później w recesję, jest polityka monetarna Banku Centralnego, polegająca na takim manipulowaniu podażą pieniądza i stopą procentową, która sprowadza rynkowy koszt kredytu poniżej poziomu "naturalnej stopy oprocentowania" jaka wynikałaby ze spotkania się na wolnym rynku naturalnej preferencji do konsumpcji i oszczędzania rozmaitych aktorów ekonomicznych. Bank Centralny, obniżając rynkową stopę procentową poniżej stopy naturalnej, wysyła do przedsiębiorców sygnał, że poziom oszczędności w gospodarce jest wyższy niż jest w istocie, i powoduje, że, skuszeni niską stopą oprocentowania kredytów, angażują się oni w przedsięwzięcia inwestycyjne, które muszą skończyć się fiaskiem, gdy z czasem dojdzie do nieuchronnej korekty stopy procentowej w górę.

Istnieją liczne dane by sądzić, że taką właśnie politykę monetarną prowadził Bank Centralny USA (Fed) tak w latach 1921-1929, jak w latach 1995-2008. W latach 1921-1929 polityka Fedu "wyprodukowała" wzrost podaży pieniądza o 61,8 proc., co daje średnioroczną stopę wzrostu 7,7 proc. Z kolei średnioroczna stopa wzrostu tzw. szerokiej podaży pieniądza ("broad money base" w latach 1995-2008 wynosiła prawie 9 proc. przy rocznym średnim wzroście nominalnym GDP 5,3 proc. Taką wizję związku przyczynowego sugeruje też twórca tzw. reguły Taylora neutralnej polityki monetarnej Banku Centralnego, prof. John Taylor, ze Stanford University, pisząc o obecnym kryzysie, w odniesieniu tak do Fedu jak i do ECB, że banki te prowadziły politykę pieniężną istotnie odbiegającą w dół od neutralnej reguły monetarnej.

Przyszłość bez ryzyka

Wypada tu zauważyć, że poziom lewaru (relacja kredyt/kapitał własny) w finansowaniu przedsięwzięć, tak napiętnowany jako czynnik kryzysogenny, jest bezpośrednio związany z poziomem oprocentowania: im niższa stopa procentowa, tym wyższy lewar. Zauważyć też warto, że stopa procentowa Fed po 9.11., okresowo zredukowana do 1 proc., zaowocowała też najniższym w historii USA oprocentowaniem pożyczek hipotecznych, co musiało mieć wpływ na rynek budowlany. Polityka Fed krzyczała: "Przyszłość jest bez ryzyka."

Jeśli dodać, że o ile w XIX w. poziom cen w USA nieco się obniżył (przypisywane jest to wzrostowi produktywności), a okresy inflacyjne mieszały się z deflacyjnymi, podczas gdy w okresie od 1913 r. (powstanie Fed) do 2007 r. poziom cen w USA wzrósł o ponad 2000 proc., a okresy deflacyjne po II wojnie światowej zostały wyeliminowane, to trudno uznać, mówiąc dyplomatycznie, że instytucja Fed jest czynnikiem stabilizacji cen i że można zrozumieć dzisiejszy kryzys pomijając instytucję banków centralnych.

Czy można zatem uznać, że za kryzys odpowiada rynek, a banki centralne, instytucje centralnego planowania produkcji pieniądza, z kryzysem nie mają nic wspólnego? Czy banki centralne nie serwowały rynkowi kolejnych "szklaneczek whiskey", a teraz skarżą go o alkoholizm? Czy nie jest to klasyczna sytuacja, w której kowal zawinił, a Cygana wieszają?

Może więc, w dwadzieścia lat po upadku planowanych centralnie gospodarek komunistycznych, których niemożność ekonomicznej kalkulacji i upadek przewidział już w latach dwudziestych, na pytanie o Nowego Keynesa, odpowiedzieć trzeba: Nowy Keynes istnieje już od 1913 r. Nazywa się Ludwig von Mises. ??

----------------

* - Autor jest socjologiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Stanforda, był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych w latach 1990/1994, bankierem inwestycyjnym, specjalistą od transakcji fuzji i przejęć oraz funduszy inwestycyjnych typu private equity, tłumaczem Misesa i Hayeka, w dziedzinie teorii ekonomii specjalistą w zakresie Szkoły Austriackiej oraz Teorii Praw Własności


Źródło: Gazeta Bankowa

gospodarka.gazeta.pl - Wina bankow centralnych

Usunięte

Usunięte

Vicealigator, dobrnełam do końca i jestem w szoku. Podajesz strony jakiegoś bliżej nieokreślonego ruchu i propagujesz tutaj ich idee.

A oto co przeczytałam na stronie tego ruchu:

Zapalnikiem światowej depresji jest katastrofa systemów bankowych w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej. Stąd odbudowa gospodarki światowej może nastąpić po ich odbudowie. My Polacy jako pierwsi na świecie zaczniemy odrodzenie. Jądrem programu gospodarczego Ruchu jest uczynienie złotego dobrem narodowym i odebranie pieniądza z rąk bankierów i polityków do obywateli poprzez:

1. uczynienie każdego Polaka współwłaścicielem Narodowego Banku Polskiego, które to prawo będzie prawem osobistym, niedziedzicznym i niezbywalnym, a jego nabycie nastąpi z mocy prawa również przez każdego nowonarodzonego Polaka,
2. nowe emisje pieniądza banku centralnego będą trafiać do rąk właścicieli NBP – wszystkich Polaków w ramach ich prawa korporacyjnego, nie podlegającego cesji, zastawowi, czy egzekucji,
3. banki komercyjne będą zobowiązane posiadać pełne rezerwy na depozyty bieżące, co zagwarantuje depozytom bieżącym pełne bezpieczeństwo i jednocześnie pozbawi bankierów prawa emisji pieniądza depozytowego,
4. zmniejszenie oficjalnych rezerw dewizowych Polski do poziomu zapewniającego bieżącą obsługę międzynarodowych rozliczeń bankowych i wykorzystanie stanowiącej obecnie cel spekulacji nadwyżki na spłatę zagranicznego długu publicznego Polski, import nowoczesnych technologii do unowocześnienia polskiej infrastruktury energetycznej, transportowej, łączności oraz ochrony środowiska, kształcenie w uczelniach zagranicznych najzdolniejszej polskiej młodzieży,
5. spłata długu publicznego w bankach komercyjnych w Polsce poprzez jednorazową emisję złotego, która będzie stanowić pokrycie części wyższych rezerw obowiązkowych banków komercyjnych od depozytów bieżących,
6. umożliwienie Polakom refinansowania zaciągniętych kredytów walutowych zabezpieczonych hipotecznie z funduszu państwowego, którego środki powstaną z jednorazowej emisji złotego przez bank centralny, a po przekazaniu do banku komercyjnego na spłatę kredytu, będą stanowić część wyższych rezerw obowiązkowych banków komercyjnych od depozytów bieżących, kredyt refinansowy będzie udzielany w złotych i nisko oprocentowany, środki pochodzące ze spłat kredytów refinansowych będą wycofywane z obiegu do banku centralnego.

Sformułowanie powyższych postulatów umożliwia postęp prac nad dalszymi tezami programowymi Ruchu, które omawiamy na forum, a które są zarysowane w artykule „O Polsce”.

Nadszedł czas na działanie.

Proszę grupę informatyczną o przejęcie pałeczki administrowania stroną Ruchu m.in. w celu budowy środków komunikacji pomiędzy członkami Ruchu szerszymi niż forum oraz profesjonalizacji wizerunku Ruchu.

Proszę grupę programową o zwrócenie uwagi na treści, które będziemy zamieszczać na forum, budując nasz program oraz włączenie się w dyskusję programową. W aspekcie gospodarczym jednym z elementów programu będzie prognoza finansowa dowodząca realności postulatów Ruchu uwzględniająca m.in. wysokość stawek podatków bezpośrednich i pośrednich.

Proszę grupy terytorialne o podjęcie działań propagujących idee Ruchu w środowiskach lokalnych m.in. poprzez wpisy na lokalnych forach internetowych oraz organizowanie spotkań. Jestem gotowy do uczestniczenia w spotkaniach inaugurujących działanie Ruchu w terenie.

Proszę wszystkich ludzi dobrej woli o wsparcia naszych przedsięwzięć. Do rozwoju Ruchu potrzebne będą środki materialne w tym finansowe. Osoby chcące wesprzeć nas prosimy o bezpośredni kontakt.

Usunięte

No tak, w większości podajesz bardzo wiarygodne źródła.
I jesteś pewien, że tam właśnie piszą prawdę? Napewno się nie mylisz?
Ja mam własne zdanie na temat recesji, ale juz dzisiaj nie chce mi się pisać, idę spać. Miłych snów