piękna, zupełnie jak podroż w czasie

Dzieki Krak pomoc ze zdjeciami. Juz to kiedys pisalem, ze edycja dostepna 24h bylaby lepszym rozwiazaniem.

Wypadaloby zakonczyc kilkoma wspomnieniami z Wegier. Powitala nas sloneczna majowa pogoda i pusty przygotowywany do sezonu Camping nad zalewem.
Po nocnej przygodzie w rowie pozostaly odciski braterskich dloni na tylnej klapie i kapec na kole.


Pogoda piekna wiec ruszamy rozpoznac teren i znalezc wulkanizatora.


Jezyka zaciagamy w informacji turystycznej w miasteczku .Tokaj leży u zbiegu Bodrogu i Cisy, u południowych podnóży wulkanicznej góry Tokaj (także Kopasz, 515 m n.p.m.). Miasteczko jest stolicą tokajskiego regionu winiarskiego. Wina z tego regionu maja swoj charakterystyczny smak ze wzgledu wlasnie na gleby wulkaniczne.


Uliczke dalej znajdujemy warsztat wulkanizatora i staramy sie dowiedziec cos o godzinach pracy. Okazuje sie to problemem gdyz znajomosc jezyka angielski na Wegrzech jest dosyc slaba. Pewnie ze wzgledu na historie i sasiedztwo wszyscy preferuja j.niemiecki jako jezyk europejski. No ale nie na darmo ogladalo sie pare seriali w dziecinstwie wiec umawiamy sie jakos na wieczorna wizyte. Wieczorem uradowany majster z okrzykiem "podkul se" zaprezentowal nam gwozdz z konskiej podkowy wyciagniety z opony.

My ruszamy na runde po slonecznych winnicach regionu tokajskiego. Teren raczej plaski co po rumunskiej zaprawie w gorach mozna traktowac jak familijny spacerek.




Mimo,ze jest przed sezonem winobrania to w kazdej wiosce otwarta lokalna winiarnia gdzie mozna przetestowac szeroka oferte smakow i rocznikow. W polowie trasy podejmujemy zobowiazanie o zawieszeniu testow do wieczora i pedzimy dalej nie ogladajac sie na winiarnie.


Kolejny dzien to trasa historyczna po okolicznych zamkach i wszelkich sladach przeszlosci.







Jeszcze tylko ostatnia wieczerza pod starym drzewem oliwkowym ,pakowanie gratow i powrot do domu.



Troche czasu mi to zajelo ale dobrnalem do konca. Teraz pozostaje szykowanie rowerow i trasy na kolejny wypad bo samymi wspomnieniami zyc sie nie da.

Piękna wyprawa, zazdroszczę. W Tokaju jadłam najlepszą zupę rybną pod słońcem, a że akurat trafilśmy na święto wina to dowiedziałam się jak smakuje młode wino... i poniewiera równie dobrze jak smakuje

Usunięte

Usunięte