
Str 5 z 8 |
|
---|---|
galadriel | Post #1 Ocena: 0 2021-06-13 20:05:30 (4 lata temu) |
Z nami od: 29-01-2009 Skąd: Lothlorien |
A o sobie jaki wierszyk matrymoliany napisales? Bo jak sie ma wymagania, to trzeba sie tez pochwalic atutami
![]() Magowie byli ludźmi cywilizowanymi, o wysokiej kulturze i wykształceniu. Kiedy mimowolnie stali się rozbitkami na bezludnej wyspie, natychmiast zrozumieli, że najważniejszą rzeczą jest zrzucenie na kogoś winy.
Ostatni Kontynent, Terry Pratchett
|
autor65 | Post #2 Ocena: 0 2021-06-13 22:17:15 (4 lata temu) |
Z nami od: 02-08-2010 Skąd: Portsmouth |
stan konta
nic nie osiągnąłem wszystko straciłem nic nie znalazłem wszystko zgubiłem dawałem dawałem dawałem za mało za mało za mało ..... dziś rano sprawdziłem stan konta mojego serca jest puste zero groszy uczuć a nawet spory debet .... a może zawsze było puste? człowiek się zmienia za ...granicą
|
galadriel | Post #3 Ocena: 0 2021-06-13 23:08:24 (4 lata temu) |
Z nami od: 29-01-2009 Skąd: Lothlorien |
Ladne
![]() Magowie byli ludźmi cywilizowanymi, o wysokiej kulturze i wykształceniu. Kiedy mimowolnie stali się rozbitkami na bezludnej wyspie, natychmiast zrozumieli, że najważniejszą rzeczą jest zrzucenie na kogoś winy.
Ostatni Kontynent, Terry Pratchett
|
karjo1 | Post #4 Ocena: 0 2021-06-13 23:16:51 (4 lata temu) |
Z nami od: 01-06-2008 |
Jak sie poetycko zrobilo, no pieknie po prostu.
|
autor65 | Post #5 Ocena: 0 2021-08-16 23:29:09 (4 lata temu) |
Z nami od: 02-08-2010 Skąd: Portsmouth |
![]() deszcz i łzy w małym miasteczku na ryneczku w deszczu pod parasolami spacerują ludzie jedni parami a inni sami jak obraz akwarelami namalowany przysuń nos bliżej i zobaczysz dziewczynę nie - to dojrzała kobieta ma parasol złożony idzie nie wiadomo skąd i gdzie włosy mokre zakrywają jej pół twarzy tak - ona ukrywa łzy z deszczem zmieszane na jej ustach smakują pół gorzko pół słodko tak jak jej życie nie żałuj jej nie współczuj pomachaj i uśmiechem przywitaj...pożegnaj autor65 człowiek się zmienia za ...granicą
|
|
|
autor65 | Post #6 Ocena: 0 2021-08-31 08:46:45 (4 lata temu) |
Z nami od: 02-08-2010 Skąd: Portsmouth |
Bezkresna miłość bytu
w morzu fantazji w oceanie marzeń w jeziorze spokoju w rzece bez nazwy zanurzam się w bezruchu w nieważkości na orbicie płynę spokojnie jak foton bez masy w zakrzywionej przestrzeni na grawitacyjnej fali jak cząstka elementarna pomiędzy jądrem, a elektronem z prędkością światła lecz nie ma to znaczenia bez punktu odniesienia każda cząstka mego ciała zrodzona w chwil śmierci gwiazdy zamienia się w punkt którego nie ma, a wszystko zabiera jestem cząstką Wszechświata cały Wszechświat jest we mnie nieubłaganie kosmos nam ucieka i przyjdzie noc zupełnie bez gwiazd atom wodoru, który kiedyś był pierwszy teraz ostatni, przestanie drgać Osobliwość początkowa będzie końcowa!? Z niczego powstałem i w nic się obrócę Jaki jest sens mego istnienia? Co po nas zostanie? Gdy na horyzoncie zdarzeń zatrzyma się czas… Bezkresna, bezwarunkowa moja miłość dla Was... ![]() [ Ostatnio edytowany przez: autor65 31-08-2021 08:50 ] człowiek się zmienia za ...granicą
|
autor65 | Post #7 Ocena: 0 2021-09-07 21:15:42 (4 lata temu) |
Z nami od: 02-08-2010 Skąd: Portsmouth |
mgiełka morska
cyfrowy wiersz (sea mist digital poem) dokładnie o 17:00 usiadłem na brzegu na 15 minut 1-szy raz kończącego się lata roku 2021-go spojrzałem na ocean i zastygłem w zachwycie 2-giego takiego widoku już nie zobaczycie był przypływ woda zdawała się wylewać na krańce brzegu następny będzie za 12 godzin i 25 minut na 1-szym planie niebieska by po 200 -tu metrach granatowa się zdaje a po 1-szej mili skrzy się gwiazdami, jakby 1 000 0000 diamentów lżejszych od wody unosiło się na niej całkiem w oddali mgłą zasłonięty horyzont a na nim... chyba 3 statki lewitują jak zjawy kontury wyspy jak w sztormie 100 -lecia namalowane piękniejsze niż najlepsze obrazy bo naturalne w tym najcudowniejszym ostatnim dniu moich wakacyjnych marzeń... ![]() [ Ostatnio edytowany przez: autor65 07-09-2021 21:18 ] człowiek się zmienia za ...granicą
|
PannaZMokraGlow | Post #8 Ocena: 0 2021-09-07 23:56:23 (4 lata temu) |
Konto usunięte |
account balance
nothing gained all things missed nothing found all things lost giving giving giving not enough not enough not enough ... this morning i checked my heart account balance it is empty not a penny left of my feelings in fact there is some overdraft ... or perhaps was it overdrawn from the start Cytat: 2021-06-13 22:17:15, autor65 napisał(a): stan konta nic nie osiągnąłem wszystko straciłem nic nie znalazłem wszystko zgubiłem dawałem dawałem dawałem za mało za mało za mało ..... dziś rano sprawdziłem stan konta mojego serca jest puste zero groszy uczuć a nawet spory debet .... a może zawsze było puste? |
PannaZMokraGlow | Post #9 Ocena: 0 2021-09-12 09:20:47 (4 lata temu) |
Konto usunięte |
Cytat: 2021-09-07 21:15:42, autor65 napisał(a): sea mist digital poem precisely at 17:00 hours I sat down on the shore for 15 minutes for the 1st time during the now ending summer of 2021 I glanced at the ocean and I froze enchanted you would not see a 2nd sight like this the tide was high the water seemed to overflow the brim of the shore the next such tide would come in 12 hours and 25 minutes in the forefront the water was blue just to turn seemingly navy after 200 metres and after 1 mile it glimmered with stars, as if 1 000 0000 diamonds lighter than water floated on its surface far at a distance the misty horizon and on it... probably 3 ships levitated like ghosts the outline of an island as if painted in the storm of a century more stunning than finest paintings because it was natural on this most wonderful last day of my holiday dreams... ![]() (Zostawilam liczbe 1 000 0000) (Calosc tlumaczenia pewnie jeszcze do sprawdzenia stylistycznego - moze ktos poprawi tutaj?) [ Ostatnio edytowany przez: PannaZMokraGlowa 12-09-2021 09:28 ] |
autor65 | Post #10 Ocena: 0 2021-09-13 09:22:27 (4 lata temu) |
Z nami od: 02-08-2010 Skąd: Portsmouth |
dziękuję
brawo jestem pod wrażeniem szkoda i żal Troszkę mi szkoda Troszkę mi żal , że nie pokażesz mi swojej broszki tej księżycowej troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,że nie zobaczę jak zgrabnym krokiem idziesz w szpilkach wysokich troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,że w nocnej koszuli się do mnie nie przytulisz troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,że dołeczki urocze nie dla moich są oczu troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,że ciepłe me dłonie nie ogrzeją policzków ,gdy wrócisz wieczorem troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,że nie zrobię Ci kawy ,że wypije ją sam ,że w nie mojej koszuli rozstawisz rano sztalugi... troszkę mi szkoda troszkę mi żal ,a tak naprawdę Bardzo mi szkoda i Wielce mi żal autor65 ![]() ''sztalugi'' a, gdy w pokoju rozstawiasz rano sztalugi i na podłodze jej cień położy się długi niedokończony portret pani w czerwieni zawiśnie pośrodku drewnianej ramy głową potrząśniesz układając włosy rozczochrane uroczo spojrzysz w moją stronę i uwodzącym gestem... pędzel w farbie zamoczysz O Boże! - pomyślę Tylko nie pobrudź mojej koszuli !!! człowiek się zmienia za ...granicą
|