Zauważyłem i dlatego pisze o tym prace Czasami to naprawde przesada, szczegolnie w polskich mediach. Chociaz wydaje mi sie ze slowo "celebrować" juz mozna traktowac jako zapozyczenie, wiec to jeszcze jakos przejdzie.. no ale "railing"...!?

Tak czy inaczej tematem moich badań będą polscy emigranci komunikujący się na forach ze swoimi rodakami. Dlatego też wszystkich, ktorzy beda pisac w tym temacie prosze o linki do wypowiedzi z tego forum. Pewnie natykacie sie na takie "perełki" bardzo czesto nie zdając sobie z tego sprawy.
Dzieki za zaangazowanie!

Kolezanka mnie spytala: Pod jaki nr trzeba wyslac sms zeby dostac frikola?

Akurat te okreslnie funkcjonuje od dawna w polszczyznie i jest jak najbardziej poprawne:
pwn

Usunięte

A ten "railing" nie był przypadkiem "relingiem"? (nomenklatura żeglarska)

pzdr

Moja znajoma zrobiła sobie "dajrekt debita" na koncie

Usunięte

Juz prezentowalem ten wierszyk na MW ale w tym watku jest jego miejsce. To jest amerykanski ponglish.....


Problem mieszanki językowej polglish pojawił się dość dawno za
oceanem, W USA i Kanadzie. Zilustrował to doskonale M. Kierklo w
zabawnej wierszowance, którą zamieszczam poniżej

Dziad i Baba
"Był sobie dziad i baba", stara bajka się chwali...
On się Dzianem nazywał, na nią Mery wołali.
Bardzo starzy oboje, na retajer już byli,
filowali nie bardzo, bo lat wiele przeżyli.

Mieli hauzik maleńki, peintowany co roku,
porć na boku i stepsy do samego sajdłoku;
plejs na garbydż na jardzie, stara picies, co była
im rokrocznie piciesów parę buszli rodziła.

Kara była ich stara, Dzian fiksował ją nieraz,
zmieniał pajpy, tajery i dzionk służył do teraz.
Za kornerem, na stricie, przy Frankowej garadzi,
mieli parking na dzionki, gdzie nikomu nie wadził.

Z boku hauzu był garden na tomejty i kabydź,
choć w markiecie u Dzioa Mery mogła je nabyć.
Czasem ciery i plumsy, bananasy, orendzie,
wyjeżdżała, by kupić przy hajłeju na stendzie.

Miała Mery dziob ciężki, pejda też niezbyt szczodra;
klinowała ofisy za dwa baki i kwodra.
Dzian był różnie: waćmanem, helprem u karpentera,
robił w majnach, na farmie, w szopie i u plombera.
Ile razy Ajrysie zatruwali mu dolę,
przezywając go "green horn" lub po polsku "grinolem".
Raz un z frendem takiego fajtując dał hela,
że go kapy na łykend zamknęli do dziela.

Raz w rok, w Krysmus lub Ister, zjeżdżała się rodzina:
z Mejnu Stela z hazbendem, Ciet i Olter z Brooklyna.
Byli wtedy Dzian z Mery bardzo tajerd i bizy,
nim pakiety ze storu poznosili do frizy.
A afera to wielka, boć tradycji wciąż wierni,
polsie hemy, sosycze i porkciopsy z bucierni:
i najlepsze rozbify i salami i stejki:
dwa dazeny donaców, kiendy w baksach i kiejki.
Butla "Calvert", cygara - wszak drink musiał być z dymem
kicom popkorn i soda wraz ze słodkim ajskrymem.

Często, gęsto Dzian stary prawił w swoich wspominkach,
jak za młodu do grilu dziampnął sobie na drinka.
To tam gud tajm miał taki, że się trzymał za boki,
gdy mu bojsy prawili fany story i dzioki.
Albo, jak to w dziulaju, brał sandwiczów i stejków,
aby basem z kompanii na bić jechać do lejku.
Tam, po kilku hajbolach, zwykle było w zwyczaju
śpiewać polskie piosenki ze starego het kraju.

Raz ludziska zdziwieni - ot symater [what's the matter] - szeptali,
że u Dzianów na porciu coś się bolbka nie pali.
A to śmierć im do rumu przyszła tego poranka....
On był polski krajowy, ona - Galicyjanka.

M. KIERKLO, (New Britain, Con.)


Fajne, prawda?

No ,ale widac,ze to nie angielskie,tylko amerykanskie.

A co to jest dziulaj? Stejk? hauz?

No wlasnie ta hamerykanska wymowa,hihihihiihehehe.

Nie nie byl. To nie byl temat w zaden sposob zwiazany z zeglarstwem ani tym podobnym sportem.