Dziękuję za odniesienie i korektę, bardzo mi miło że ktoś coś wyłapie bo to oznacza że ktoś czyta

Jedną z największych tajemnic na naszej planecie są gigantyczne dziury Sarisarinamy, które są pokazane jako wejścia do nieznanego świata wewnątrz ziemskiego, który dostarczył nauce więcej pytań niż odpowiedzi. Eksperci klasyfikują je jako „mikroświaty na Ziemi”. Są to gigantyczne dziury znalezione w stanie Bolívar w wenezuelskiej Amazonii. Znacznie wyróżniają się na tle gęstej zieleni dżungli.

Według niewielkich danych, które posiadamy na temat tych formacji, istnieją one od tysięcy lat, dając początek wielu legendom i teoriom na temat ich prawdziwego pochodzenia lub funkcji na planecie. Gigantyczne dziury Sarisarinama Odkryte po raz pierwszy w 1974 roku, istnieje wiele zagadek, które ukrywają te gigantyczne dziury. Na wenezuelskiej sawannie, były również dziury w ziemi o zaskakujących wymiarach 352 metrów długości i 350 metrów głębokości, położone na wysokości 2300 metrów.

Wielu ekspertów uważa, że ​​są to „najstarsze góry na planecie”, a ich izolacja dała początek unikalnym formom ewolucyjnym. Jak do tego doszło? To jedno z pytań bez odpowiedzi; ściany otworu są całkowicie pionowe, co eliminuje możliwość uderzenia lub wybuchu. Niektórzy eksperci uważają, że było to zapadanie się warstw piaskowca w wyniku erozji podziemnych rzek. Uważa się, że unikalny ekosystem Dziury zawiera całkowicie nieznany świat z unikalnymi zwierzętami i roślinnością. Uważany jest za jeden z najbardziej niedostępnych obszarów na świecie, więc badań nad nim jest niewiele.

Jednak eksperci twierdzą, że warunki dziur Sarisarinama mogły spowodować powstanie życia zarówno zwierząt, jak i roślin, całkowicie unikalnych na świecie. Oznacza to, że mogą istnieć gatunki przystosowane wyłącznie do wyjątkowych warunków panujących w tych ekosystemach. Kiedy w 1974 roku wenezuelski przyrodnik, odkrywca i fotograf Charles Brewer-Carías po raz pierwszy zbadał Tepuy, powiedział, że skały mają co najmniej 1590 milionów lat. Jest to także piąta najgłębsza „naturalna” formacja skalna na naszej planecie.

Z tego powodu jest uważane za wciąż dziewicze terytorium. Naukowcy zapewniają, że warunki są idealne, z temperaturami w zakresie od 12 do 24 stopni Celsjusza, wilgotnością i roślinnością, że w otworach mogą przebywać nieznane gatunki. Te dziury praktycznie są niezbadanym miejscem i nie wiadomo, co kryje się w środku. Wielu teoretyków twierdzi, że mogą być bramą do zupełnie nieznanego świata podziemnego. W rzeczywistości porównują to do opowieści Juliusza Verne'a Podróż do wnętrza Ziemi, w której pisarz opisuje amfibie, ssaki, torbacze i rośliny zupełnie nieznane dla świata na powierzchni.

Legenda opowiedziana przez Makiritare i tubylców tego obszaru mówi o ogromnym stworzeniu w kształcie ptaka zwanego Dimoshi. Ta zła istota znajdowała się na szczycie Tepui, gdzie założyła swoje gniazdo, aby zjadać ludzi. Stąd nazwa Sarisari byłaby wyrażeniem onomatopeicznym, podczas gdy przyrostki ña i ma oznaczają miejsce i dom. Dlatego Sarisarinama oznaczałaby górzyste miejsce, w którym Dimoshi mieszka i pożera ludzi. Kilka poszukiwań pozostawiło więcej pytań niż odpowiedzi. Jedyne pewne jest to, że jest to zupełnie nowy świat, z nieznanymi stworzeniami i roślinnością… Czy może to być wejście do podziemnego świata?












źródło

zagadka rozwiązana, można się rozejść

"CO ZA HISTORIA!❤️
Pan MIECZYSŁAW PARCZYŃSKI z Gdańska spędził w podróży rowerowej 94 dni i w tym czasie przejechał 5.730 km.
Wszystko po to, żeby zapisać na mapie Polski imię Jego ukochanej zmarłej żony, Jadzi.
Pan Mieczysław przez lata pracował jako retuszer zdjęć, a podczas swoich licznych rowerowych podróży pogłębiał miłośc do fotografii. To właśnie żona Jadzia kupiła mu jeden z Jego pierwszych rowerow, którymi udawał się w dalsze trasy. Mimo że ona sama nie była fanką jego rowerowych podróży po Polsce.
Pani Jadwiga zmarla w 1986 roku, a na jej pogrzebie pan Mieczysław pomyślał o tym, że chciałby Ją uwiecznić.
„RAJD JADZIA. Ten rajd to wstęga przez całą Polskę z imieniem Jadzia, kaligrafowanym kołami roweru, po drogach wybranych tak, by litery tego imienia były czytelne” (wywiad dla „Rowertour” )
Kiedy wyruszył w trasę ku pamięci ukochanej żony, miał już 65 lat. Podróż prowadziła od Koszalina do Przemyśla. Często później w wywiadach podkreślał, że rower i ten projekt dla żony uratowały go przed przygnębieniem i rezygnacją. Podkreślał, jak bardzo kochał swoją żonę.
Nazywany jest Mieczysławem Pierwszym Rowerowym, bo podczas swoich licznych wypraw rowerowych przebył łącznie kilkaset tysięcy kilometrów.
Otrzymał także nagrodę specjalną znanej imprezy podróżniczej KOLOSY (2004).
Tak brzmiało uzasadnienie jury: "Za trzydziestoletnią podróż na rowerze w trakcie której, nie opuszczając Polski, PIĘCIOKROTNIE OKRĄŻYŁ ŚWIAT, udowadniając że start do wielkich czynów może nastąpić choćby po pięćdziesiątce"
Pan Mieczysłam zmarł w 2019 roku.
M.
fot. pana Mieczysława: Grzegorz Mehring"

źródło

Ja tam nie wiem, ale na tym zdjeciu to jacys niezadowoleni.... .

W tamtych czasach fotka to była raczej kosztowna i poważna sprawa, na wszelki wypadek lepiej było nie ryzykować głupią miną

To nie to. To technika. W tamtych czasach nie było super lamp błyskowych i nie było wysokoczuly h materiałów światłoczułych. Takie fotki robiło się na aparatach wielkoformatowych i wymagały długiego czasu otwarcia migawki, a to utrudniało utrzymanie wymyślnej pozy przez dłuższy czas. Sama migawka też nie była mechaniczna lecz manualna. Fotograf zdejmował zaślepkę obiektywu otwierając drogę światła do materiału i zatykał obiektyw blokując dopływ światła. I tyle.

https://media.nationalarchives.gov.uk/index.php/operation-unthinkable-churchills-plan-world-war-three/#:~:text=Churchill's%20top%20secret%20plan%20to,into%20a%20Third%20World%20War.
plan Churchilla na 1 lipca 1945 roku zablokowany przez Roosevelta

Churchill’s top secret plan to attack the Soviet Empire was scheduled for 1 July 1945. British, US, Polish and German forces were to attempt to liberate East Germany and Poland and bring Stalin back to the conference table.

Warto przeczytac.

Podejrzewam że to raczej nie fotografia lecz monidło. ...

Zespół Adele (in. zespół Adèle Hugo) to poważne zaburzenie psychiczne o charakterze urojeniowo-obsesyjnym. Jego istotą jest miłosna obsesja na punkcie drugiej osoby oraz głębokie, niesłuszne przekonanie, że uczucie to jest odwzajemnione. Choć taka „choroba miłości” wydaje się niegroźna, może mieć tragiczne konsekwencje.


Zespół Adele swoją nazwę zawdzięcza Adèle Hugo, córce francuskiego pisarza Wiktora Hugo, która właśnie taka obsesyjną miłością darzyła Anglika Alberta Pinsona, żołnierza, kapitana marynarki. Wychowywana w duchu romantyzmu młoda kobieta miała wyidealizowane wyobrażenie na temat miłości, namiętności, oddania.

„Nie ma na świecie smutniejszej historii” - prawdziwy opis losów bohaterów Szekspira i pierwszej ofiary syndromu Adele. W 1861 roku, podróżując po Anglii, jedna z najbardziej rozchwytywanych narzeczonych Paryża, piękna fashionistka, a ponadto córka słynnego pisarza Victora Hugo, zakochała się szaleńczo w poruczniku armii brytyjskiej. Albert Pinson, oficer o wątpliwej reputacji, nie wyróżniający się zbytnim sukcesem, zdołał tak oczarować dziewczynę, że Adele w ciągu kilku dni przekonała się, że jest mężczyzną jej życia.

Historia milczy w szczegółach, ale Pinson szybko stracił zainteresowanie paryską sprawą, decydując się na karierę i zalegalizowanie małżeństwa z inną dziewczyną. Odrzucona Adele nie mogła zaakceptować kłótni z ukochaną. Jak to? Są dla siebie stworzeni! Więzień własnych złudzeń podążał za ukochaną we wszystkich podróżach służbowych, jednocześnie niwecząc jego próby zawarcia małżeństwa i przekonując kolegów, że ona i Albert są szczęśliwymi małżonkami. Kilka lat później obsesja wstrząsnęła umysłem podatnej na wpływy młodej damy, a osoby wokół niej w końcu zdały sobie sprawę, że myliła się ze swoją głową. Krewni zadbali o wysłanie nieszczęsnej kobiety do szpitala psychiatrycznego, gdzie pozostała do śmierci. Nawiasem mówiąc, życie Adele nie było takie krótkie: zakochawszy się w wieku 31 lat, spędziła 54 lata w bezinteresownej miłości do obojętnego Brytyjczyka,z którego nigdy nie można było osiągnąć wzajemności.


Psychologowie uważają, że zespół Adelie rozwija się u osób, które nie otrzymały uwagi rodziców w dzieciństwie - na przykład w odpowiedzi na zachowanie surowej i powściągliwej matki. Sytuację pogarsza dziedziczna skłonność do zaburzeń psychicznych i zwątpienia, skłaniająca osobę po traumie do wycofania się do fikcyjnego świata. Ci, którzy doświadczyli tragicznej utraty ukochanej osoby, są również predysponowani do przejawów zespołu Adele, aw nowym przedmiocie pasji znajdują „substytut”, aby przekazać mu swoje uczucia, nawet jeśli związek jest oczywiście beznadziejny.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne zidentyfikowało szereg przesłanek wskazujących na rozwój zespołu Adelie. Mimo że patologia ma żeńskie imię, zespół Adele występuje również u mężczyzn, a ponieważ w kwestii uzależnienia od miłości wyrównane są różnice płci, objawy będą podobne:
Pogoń za obiektem pasji bez jego chęci.
Obojętność na wszystko, co dzieje się wokół, z wyjątkiem ukochanego / ukochanego.
Silna obsesja na punkcie ukochanej.
Skłonność do autodestrukcji, utrata apetytu, bezsenność.
Niechlujny i zaniedbany wygląd.
Myśli samobójcze, próby szantażu, fetyszyzm w stosunku do przedmiotu uzależnienia.

źródło