Bo wysoki człowiek to niepotrzebna strata energii a wzrost eksplodował razem z prawami kobiet, im więcej maja do gadania tym bardziej przebierają w genach. Niscy faceci na rynku reprodukcyjnym są teraz bez szans bo każda chce mieć wysokie dzieci bo wtedy będą zgodne z anglosaskim wzorcem zdrowia i prestiżu

nie bez znaczenia w średniowieczu były "zastrzyki" genów wojowników z Azji, którzy byli raczej niscy, to tak jak po wojnie w Korei średnia wzrostu poszybowała dzięki amerykanom

Bycie wysokim nie jest dobre, z wiekiem problemy zdrowotne.... I zawsze drogie buty custom made.

1 lipca 2002 roku należąca do Baszkirskich Linii Lotniczych maszyna Tu-154 zderzyła się na wysokości 11 kilometrów z towarowym boeingiem przedsiębiorstwa usług kurierskich DHL.
Samoloty zderzyły się ze sobą w okolicach niemieckiego uzdrowiska Überlingen. W katastrofie zginęło 71 osób, większość ofiar stanowiły dzieci, które leciały na kolonie do Hiszpanii. Do tragedii doszło na skutek błędów agencji nawigującej ruch lotniczy i pośrednio kontrolera ruchu. To właśnie Petera Nielsena, Witalija Kołojewa obwiniał o śmierć rodziny.

W dniu katastrofy Nielsen był głównym kontrolerem w wieży na lotnisku w Zurychu. Wbrew przepisom, pracował sam. Towarzyszącym mu asystent wyszedł na długą przerwę. Nielsen nie był w stanie obsługiwać kilku samolotów jednocześnie. Na domiar złego, tego dnia w centrali przeprowadzano prace związane z konserwacją systemu. Wyłączono m.in. drugą linię telefoniczną i nie poinformowano Nielsena o podłączeniu innej, zastępczej. W związku z tym kontroler z innego lotniska nie był w stanie poinformować mężczyzny o tym, że Boeing i Tupolew napierają wprost na siebie. Nie mógł również ostrzec pilotów samolotów, ponieważ było to wbrew przepisom.

Nielsen nie wiedział również, że w związku z modernizacją, wyłączono także jedną z anten, która dostarczała informacji na temat tego, czy na pokładzie samolotu włączył się alarm TCAS, ostrzegający przed kolizją.

System ten powiadomił pilotów Tupolewa o możliwości kolizji, jednak według starych przepisów, w takich sytuacjach mieli słuchać komend wieży lotów. Gdy więc Nielsen nakazał załodze zniżanie, zignorowali alarm (podobnie jak pilot Boeinga) i obniżyli lot. Chwilę potem samolot transportowy przeciął tupolewa na pół.
Chociaż Peter Nielsen pośrednio przyczynił się do katastrofy (to on pozwolił wyjść asystentowi na przerwę), nigdy nie został oskarżony o jej spowodowanie. Po zakończeniu dochodzenia, odszedł z pracy i wyjechał do szwajcarskiego Kloten. To właśnie tam został znaleziony przez Kołojewa, cenionego architekta z szanowanej rodziny z tradycjami, który pracował na kontrakcie w Hiszpanii. Rosjanin poświęcił dwa lata na jego odnalezienie. W samolocie była jego 43-letnia zona i dwójka dzieci 10-letni Kostia i 4-letnia Diana

24 lutego 2004 roku Rosjanin zjawił się pod domem kontrolera. Usiadł w jego ogrodzie i czekał. W ręku trzymał nóż. W końcu Nielsen wyszedł do niego i zapytał czego chce, towarzyszyła mu żona oraz dzieci. Kołojew zabił kontrolera na ich oczach. Po pierwszym ciosie, który zadał nożem, zabójca włączył timer i odmierzył sześć minut – tyle, ile spadały na ziemię z wysokości 11 kilometrów jego dzieci. Nielsen wciąż żył i prosił o litość. Witalij Kałojew chciał jednak, by człowiek, który odebrał mu rodzinę, zapłacił za swój czyn. Dlatego zadawał kolejne ciosy – w sumie dwanaście.

W 2005 roku Rosjanin został skazany na 8 lat więzienia. Na wolność wyszedł po odsiedzeniu zaledwie dwóch. Wrócił do Rosji w 2008 objął stanowisko wiceministra budownictwa w regionalnym rządzie Osetii Północnej. Rodacy uważają go za bohatera narodowego.

Burowie byli potomkami holenderskich osadników, którzy przybyli do Afryki Południowej w XVII i XVIII wieku. Na ich żyzne, bogate terytoria od początku łakomym okiem patrzyli jednak Brytyjczycy. W ich zamyśle Afryka Południowa miała się stać częścią imperium kolonialnego Jego Królewskiej Mości.

Pierwszy angielski najazd na państwa burskie Transwal i Oranię (1880–1881) zakończył się jednak klęską napastników. Wydawało się, że bohaterscy Burowie obronili swoją niepodległość przed zakusami odległego mocarstwa. W obu krajach wkrótce jednak odkryto olbrzymie złoża diamentów i złota. To, co wydawało się darem od Boga, okazało się przekleństwem diabła. Chciwi Brytyjczycy postanowili zawładnąć cennymi surowcami za wszelką cenę. Tym razem zebrali większe siły i w 1899 roku dokonali zmasowanej inwazji na Transwal i Oranię. Burowie stanęli do straceńczej walki ze znacznie potężniejszym napastnikiem.
Tak doszło do drugiej wojny burskiej. Dzięki miażdżącej przewadze liczebnej Brytyjczycy szybko zajęli stolice i podbili państwa Burów. Burowie nie złożyli jednak broni i – zaopatrywani w karabiny i amunicję przez Niemców – podjęli niezwykle skuteczną wojnę partyzancką z angielskim okupantem.

Anglicy wykazali się wobec Burów wyjątkowym barbarzyństwem. Zorganizowane przez nich obozy koncentracyjne służyły przede wszystkim eksterminacji. Do brytyjskiego piekła trafiła jedna trzecia narodu burskiego
Siedmioletnia Lizzie została oddzielona od mamy i wpakowana do jednego z najstraszniejszych ośrodków – owianego ponurą sławą ludobójczego obozu Bloemfontein. Jako córce „burskiego buntownika” przyznano jej tam najgorszą, głodową rację żywnościową. Zdezorientowana, przerażona Lizzie zaczęła niknąć w oczach. Wkrótce upodobniła się do żywego szkieletu. Zachorowała na dur brzuszny.
Lizzie zmarła z wycieńczenia 9 maja 1901 roku. Przerażające zdjęcie wycieńczonej, wychudzonej dziewczynki konającej w obozowym szpitalu obiegło cały świat i stało się symbolem brytyjskiego okrucieństwa wobec burskich kobiet i dzieci. Co ciekawe, to brytyjska propaganda pierwsza puściła fotografię w obieg. Dostarczył ją pracujący w Afryce jako lekarz Arthur Conan Doyle, twórca postaci Sherlocka Holmesa.

Zdjęcie miało być dowodem na to, jak burscy rodzice… zaniedbują swoje dzieci.

Brytyjczycy twierdzili, że Lizzie w takim stanie trafiła do Bloemfontein. Że została zagłodzona przez nieodpowiedzialną matkę. Szybko jednak wyszło na jaw, że fotografię zrobiono po kilku miesiącach jej pobytu w obozie. I że to Brytyjczycy doprowadzili ją do takiego stanu. To Brytyjczycy byli odpowiedzialni za śmierć tej niewinnej dziewczynki i tysięcy innych burskich dzieci.

Lizzie van Zyl.

chciałem oszczędzić tego widoku przy porannej kawce ale dziękuje maat

e

...a ja specjalnie szukalam....

Mrocznie sie zrobilo...
Koszmar.

Ciekawe ze okupowane bylo panstwo Burow.

A osobne jeszcze byly obozy koncentracyjne dla czarnoskorych.

Ciekawostka- kiedy ja bylam w RPA w 2004r, moi czarnoskorzy znajomi rozmawiali po pracy pomiedzy soba w jezyku Anglikow a nie w jezyku zacnych Burow, choc wszyscy znali afrykanerski, a swoje holenderskie imiona wymawiali tez z angielska bo twierdzili ze Afrykanerzy najbardziej dali sie im we znaki.

Ja nie pytalam szczegolowo dlaczego. A znawcy Burow wiedza?

co tu dużo pisać, Burowie nie patyczkowali się z rdzennymi mieszkańcami Afryki. Najpierw zabierając im ziemie gdzie np w bitwie nad krwawa rzeka rozbili 20 tysięcy Zulusów mając 3 rannych a ilość martwych Zulusów dala nazwę rzece. Potem wykorzystując ich jako niewolników. Anglicy byli zwycięzcami wiec to oni pisali historie, znieśli niewolnictwo ale nie mieli wcale innego podejścia do czarnych. Afrikanerzy są potomkami Burow a dzisiejsi mieszkańcy RPA pamiętają albo są uczeni ze rządził apartheid, który był skrajnie nacjonalistyczny, ale jako ciekawostka, dla wszystkich. Również europejczyków traktowali jak podludzi. Prawda jest taka, ze to ze całym imperium zniesiono niewolnictwo nie wynikał z dobrego serca tylko to był biznes bo korona zapłaciła właścicielom za wszystkich niewolników i to własnie najwięksi angielscy właściciele darzyli do zniesienia niewolnictwa, wzięli kasę a status czarnych i tak się nie zmienił. Tak samo jak podejście do czarnych w afryce to nie była tylko domena Burow, oni przy Belgach czy Niemcach w Afryce Środkowej byli aniołami.
Ten temat wart jest osobnego wpisu ale muszę dywersyfikować tematy żeby nie było tylko historii