Idąc dalej tropem jedynie wojskowym, w czasie najcięższym dla polskiej armii - wrzesień 1939 roku. Atak Niemiec w dniu 1 września, a następnie atak Sowietów - 17 września. Jak to ostatnie wydarzenie wpłynęło na sytuację wojsk walczących z Niemcami, na ten temat było niewiele opracowań historycznych. Za sprawą cenzury po 1945 roku i braku możliwości badań historycznych na emigracji.

Była za to propaganda i fałszywa historia nauczana w polskich szkołach do 1990 roku.



W przeddzień ataku Sowietów, na dzień 16 września, ogólny rozkaz operacyjny Naczelnego Wodza brzmiał, aby fronty i jednostki samodzielne odchodziły na południowy wschód, na tzw. Przedmoście Rumuńskie, które miało być polski bastionem oporu do czasu podjęcia wojny na froncie zachodnim.

Wbrew szerzonym opiniom i propagandzie Niemców i Sowietów, to Wojsko Polskie nie było rozbite, a najwyższe władze Państwa Polskiego (Prezydent, Rada Ministrów) przebywały na terenie Rzeczpospolitej.
W ogólnym rachunku - na kierunku południowo-wschodnim, na Przedmościu Rumuńskim walczyło w porządku i zorganizowanych było 300 tysięcy żołnierzy i 400 dział oraz około 100 czołgów, w ośrodkach zapasowych i tyłowych - kolejne 300 tysięcy. Linią północnej obrony było Polesie wraz z ważną Flotyllą Pińską.



Na Wileńszczyźnie walczyło około 50 tysięcy żołnierzy, z artylerią około 100 dział. W izolacji w rejonie Warszawa - Modlin i na Wybrzeżu walczyło około: 200 tys (Warszawa i Puszcza Kampinoska), około 50 tysięcy Wybrzeże i środkowa Polska.

Rzecz jasna, znaczenie operacyjne miały siły na południowym wschodzie i było to ponad pół miliona żołnierzy z artylerią, czołgami i w rejonie fortyfikowanym jeszcze przed wybuchem wojny.

Atak Sowietów w dniu 17 września 1939 spowodował załamanie polskiej koncepcji obronnej i realnych możliwości prowadzenia wojny - nawet do wiosny 1940 roku - wskutek czego do przejścia granicy został zmuszony Prezydent, Rząd i Wódz Naczelny. Pozostał już jedynie honorowy opór w Warszawie, w Modlinie i na Wybrzeżu. Wojsko rozpoczęło chaotyczny odwrót w kierunku dostępnych jeszcze granic z Węgrami, z Rumunią, Litwą i Łotwą...



a zwycięzcy dzielili się łupem, pozostając w sojuszu III Rzesza - ZSRR do roku 1941



polecam wysłuchać:


-----
Długośmy na ten dzień czekali
Z nadzieją niecierpliwą w duszy,
Kiedy bez słów Towarzysz Stalin
Na mapie fajką strzałki ruszy.

Krzyk jeden pomknął wzdłuż granicy
I zanim zmilkł, zagrzmiały działa –
To w bój z szybkością nawałnicy
Armia Czerwona wyruszała.

– A cóż to za historia nowa? –
Zdumiona spyta Europa.
– Jak to? To chłopcy Mołotowa
I sojusznicy Ribbentropa.

Zwycięstw się szlak ich serią znaczy,
Sztandar wolności okrył chwałą;
Głowami polskich posiadaczy
Brukują Ukrainę całą.

Pada Podole, w hołdach Wołyń,
Lud pieśnią wita ustrój nowy,
Płoną majątki i kościoły
I Chrystus – z kulą w tyle głowy.

Nad polem bitwy dłonie wzniosą
We wspólną pięść, co dech zapiera –
Nieprzeliczone dzieci Soso,
Niezwyciężony miot Hitlera.

Już starty z map wersalski bękart,
Już wolny Żyd i Białorusin,
Już nigdy więcej polska ręka
Ich do niczego nie przymusi.

Nową im wolność głosi „Prawda”,
Świat cały wieść obiega w lot,
Że jeden odtąd łączy sztandar
Gwiazdę, sierp, hakenkreuz i młot.

Tych dni historia nie zapomni,
Gdy stary ląd w zdumieniu zastygł
I święcić będą nam potomni
Po pierwszym września – siedemnasty.

I święcić będą nam potomni
Po pierwszym – siedemnasty.

Jacek Kaczmarski
1983

[ Ostatnio edytowany przez: Kanonier30 18-01-2021 14:29 ]

Było coś o polityce tureckiej w czasie II wojny? Gdzie? Nie zauważyłem...

---

Natomiast zgadza się, mówiliśmy o Kresach i w czasach I i II Rzeczypospolitej.
A to w kontekście kwestii ukraińskiej. Bo ona miała korzenie przed wiekami, a trwała dalej w okresie międzywojennym. To się nie wzięło znikąd.

---

Jak uderzenie sowieckie wpłynęło na naszą sytuację, to właściwie nie ma co zgadywać, efekt był ewidentny. Inaczej być nie mogło.
Natomiest jest o tym sporo materiałów.

[ Ostatnio edytowany przez: stanislawski 18-01-2021 14:34 ]

Wódz naczelny to zdaje się nawet nie wiedział co się dzieje bo odcięty był od informacji....


----
Kanonier, masz zupełną rację w temacie przewija się wiele wątków. By to uporządkować trzebaby to rozbić na poszczególne tematy. No a to nie jest formy historyczne. Temat powstał po to żeby nie zaśmiecać innych.

---

Wrzuciłem filmik o Turcji. Może ciężko to traktować jako źródło historyczne. Polecam go w tym kontekście jak można lawirować po to żeby jak najwięcej zyskać dla siebie. Turcy robią to doskonałe aż do dnia dzisiejszego.

[ Ostatnio edytowany przez: daavid 18-01-2021 14:33 ]

Łączność w ogóle stała pod psem. To był jeden z głównych problemów podczas tej kampanii.
Bo nie chodziło tutaj tylko o liczby dotyczące obu armii - te owszem miały duże znaczenie - ale w ogóle problemy "organizacyjne".

Czołgi rozproszone, niektóre w ogóle gdzieś "w chaszczach" (np. batalion R-35), bombowce (całkiem dobre) bez przećwiczonej koncepcji użycia, do tego skierowane na lotniska, które nie nadawały się do startu (nikt ich nie sprawdził).
Nie reagowanie na sytuację (niewykorzystany moment na uderzenie dla Armii "Poznań", słaba obrona Wybrzeża (bronienie placówek "samoójczych", jak Poczta Polska - po co?), bezczynność okrętów podwodnych itd. itp.

[ Ostatnio edytowany przez: stanislawski 18-01-2021 15:00 ]

Wielkie propsy za czas i chęć Kanonier, dobra robota. Bo wcześniej czytaliśmy tu tylko te właśnie przekłamania i narzekania davida jak to wszyscy uciekli - a w końcu powinnismy isc z hitlerem na ruskich a potem łapać żydów.

Dobra robota Kanonier i świetne i meytoryczne jak zawsze zresztą wpisy stanislawskiego.

Nigdy nie napisałem nic o Żydach. Nie uważam też, powinniśmy prosić się o sojusz z Niemcami. Powinniśmy byli kluczyć jak najdłużej, po to żeby zyskać czas. Można sądzić, na podstawie wszelkich dokumentów, że Hitler uderzyłby najpierw na Francję. Co więcej tym sposobem wypelnilbysmy to co zalecił Józef Piłsudski


Piłsudski pozostawił Beckowi cztery wytyczne:

1. Należy robić wszystko, aby Polska weszła do wojny jako ostatnia. Ten bowiem, kto wchodzi do wojny jako pierwszy, wojnę przegrywa.

2. Kombinacji politycznych nie wolno opierać na sojuszu z państwami zgniłego Zachodu.

3. Główne niebezpieczeństwo dla Polski stanowi jej sąsiad wschodni – Związek Sowiecki.

4. Całe wysiłki polskiej dyplomacji powinny iść w kierunku uniknięcia straszliwego scenariusza R + N, czyli wojny na dwa fronty z obydwoma potężnymi sąsiadami. „My na dwa fronty wojny prowadzić nie możemy – mówił Piłsudski swoim generałom. – Więc ja was wojny na dwa fronty uczyć nie będę. Wojna na dwa fronty to znaczy ginąć tu na placu Saskim z szablami w dłoni w obronie honoru narodowego".

Spójrzmy, co zrobił Józef Beck:

1. Wprowadził Polskę do wojny jako pierwszą.

2. Oparł się na sojuszu z Anglią i Francją.

3. Całkowicie zignorował zagrożenie sowieckie, swoją polityczną grę prowadził tak, jakby Sowiety nie istniały.

4. Wpakował Polskę w wojnę na dwa fronty, z III Rzeszą i Związkiem Sowieckim jednocześnie.

Identyczne poglądy głosi nie tylko Zychowicz. To samo mówił Wieczorkiewicz, Wołoszański i inni.
Sojusz z Francją i Wielką Brytanią był naszą zgubą i wielkim błędem
Polecam zapoznać się z tym jak Wielka Brytania napociła się na tym, żeby Polskę przyciągnąć do sojuszu. Są wydane książki na ten temat, w oparciu o brytyjskie dokumenty, napisane przez brytyjskich historyków, nie jakiś oszołomów w rodzaju Irvinga.

Tą wojnę przegraliśmy, wpadliśmy w łapy drugiego okupanta, który przytrzymał nas w strefie swoich wpływów przez niemal kilkadziesiąt lat. Z tego powodu wielu z nas znalazło się na emigracji.

[ Ostatnio edytowany przez: daavid 20-01-2021 04:06 ]

Problem tylko w tym, żeby jeszcze przeciwnik pozwalał nam dalej kluczyć.

Drugi problem jest taki, że nie za bardzo było się z kim innym sprzymierzyć - no chyba, że z jedenym z naszych dwóch wrogów.
A ci leżą po przeciwnych stronach naszej granicy. Wobec czego walcząc z jednym z nich przeciw drugiemu, trzeba by wpuścić wojska "sprzymierzeńca" na swoje terytorium. A te mogłyby już nie wyjść.
Niemcy chcieli ustępstw terytorialnych. Początkowo na Pomorzu. Później mogliby zarządać Wielkopolski. I nastąpiłoby stopniowe obezwładnianie i defragmentacja - jak Czechosłowacji.
Jak to robią Ruscy, to wiedzieliśmy na przykładzie państw bałtyckich.
Takie mamy położenie niestety...

Hitler zmienił zdanie jak się dowiedział o sojuszu Polski z Francją i WB. Jeśli chodzi o Gdańsk to nie jest tak, że i tak wpadłby całkiem w ręce niemieckie (pamiętajmy, że mówimy o Wolnym Mieście Gdańsk)? Nie miało się tak kiedyś odbyć referendum? Tak mi się wydaje, że gdzieś wyczytałem a tak na szybko nie idzie tego teraz znaleźć. W każdym razie tam i tak rządzili naziści.
Owszem mógłby kiedyś zarządzać więcej, tego nie wiemy. Gdybyśmy zaatakowali Niemców podczas ich ataku na Francję to też szansę byłby inne.
No i Hitler nie przejawiał wcześniej wrogiej postawy względem Polski. Mógłby chcieć sojuszu w wyprawie na Rosję a ta akcja mogłaby się udać. Oczywiście to wszystko gdybanie. A trzymając się faktów to przegraliśmy wojnę. Miejsce w szeregu pokazali nam wszyscy, nasi "sojusznicy" również.

Gdybyśmy nie zrobili sojuszu z WB i francja to hitler zostawilby nas na koniec i wojne bysmy wygrali? Dobre, moglismy oglosic neutralnosc jak Szwecja może.

Mimo, ze adolf zaatakował francje druga ta i tak przegrala, jak i wiele mniejszych krajów po drodze i później. wasik i tak zaatakowałby Polske bo jego najwiekszym wrogiem i marzeniem bylo zwyciestwo nad komunizmem stalina. Mielismy do wyboru sojusze:

1. Ze stalinem
2. Z hitlerem
3. Z UK i francja
4. Sami sobie damy rade.
5. Z bliżej nieznanym sojusznikiem

Jaka opcje wybrałby david, minister spraw zagranicznych w 1938 roku?

[ Ostatnio edytowany przez: Jurny_Jurek 20-01-2021 12:31 ]

... no właśnie.
I opcja nr. 3 jest najmniej niebezpieczna (5. - siłą rzeczy nierealna).

Byłą jeszcze opcja nr. 6 - nic nie robić.

---

David - plebiscyt odbył się Warmii i Mazurach.

---

Owszem, tego nie wiemy, co Niemcy zrobiliby później, ale na podstawie ich dotchczasowych akcji możemy wnioskować z dużą dozą prawdopodobieństwa.