Moja spowiedz przedmalzenska w kosciele.
Po rozstaniu sie z kolegami i zakonczeniu oblewania mego ozenku,naszlo mnie wyspowiadac sie i zdobyc wreszcie ten stempelek na swistku ze bylem.
A ze bylem w blogim stanie czwarta rano popieprzyla mi sie z czwarta po poludniu.
Stanolem wiec przed brama kosciola(a wielka byla jak w kosciolach gotyckich)jak Jurand ze Spychowa i pcham,a tu zamkniete.
Jak to dla mnie musi byc otwarte wiec wale dosc mocno w te wrota i wale.
Wreszcie zgrzyt w zamku pojawia sie zakonnica nie pierwszej mlodosci,o urodzie nie wspomne i po wysluchaniu moich intencji,biedna tlumaczy ktora godzina i ze sie nie da.
Ale ze zebralem sie wreszczie i jestem sie wyspowiadac nie popuszczam i wpycham sie do kosciola,a ona zaczyna glos podnosic.
Jak ta szntrapa drze pysk to i ja tez,choc bardzo grzeczny bylem,przylatuje ksiadz.
Ja mu znowuz opowiedam jaki cel jest mego pobytu w tym przybytku,a te ze nie.
Ja na to juz klecze w tym konfensjonale (nie wiem jak to sie nazywa)wiec biedak zeby bylo cicho wlazl od swojej strony,a siostra podala mu to co nosza na szyi.
Ja mu wyrzucic chce z siebie wszystko co zle tak szczerze,a on synu ile wypiles pol litra czy wiecej.
Ja mu grzechy on mi non stop tekst ile wypilem.
Odpuscilem swoje mowienie bo nie mialo sensu gdyz jego obchodzila tylko ilosc wypitej wódy,a ze zaczolem trzezwiec i jezyk stal sie suchy i sztywny dalem mu ta kartke i podpisal.
A ja udalem sie dalej pic,ale juz wiedzialem ktora godzina jest wlasciwa.
Wczytuję dane...