Nie loteria, a kwestia wychowania. W mojej rodzinie, każdy się wspiera, mój tata u dziadków bywał niemal codziennie, mimo że pracuje. Teraz tym bardziej, po niedawnej śmierci dziadzia, odwiedza babcię, pomaga jej, robi zakupy, siostra czy mama przychodzą posprzątać, a też mają swoje życie i pracę.
W życiu nie chodzi o to, by się dorobić kokosów, ale by zapewnić swojej rodzinie jak najlepszy byt. Ale nie oznacza to, że dziecko będzie szczęśliwsze, chodząc w markowych ubraniach (tu w UK akurat ma to mniejsze znaczenie, bo markowe ciuchy i tak są względnie tanie) czy chodząc do prywatnej szkoły i na codziennie na jakieś zajęcia pozalekcyjne. Nie zapominajmy, że jednak kochająca się, szczęśliwa rodzina, to podstawa, tego potrzebuje każde dziecko.
Owszem, trzeba mierzyć siły na zamiary i jeśli finansowo kiepsko u nas, praca niestabilna, mamy długi, to nie powinniśmy się decydować na powiększenie rodziny, dopóki tego nie uporządkujemy.

Ja się cieszę, że mam trójkę rodzeństwa i lubię przyjeżdżać na święta, kiedy w domu 'pełna chata'. I choć mnie stać teraz na droższe prezenty, to staram się nie przesadzać, bo najważniejsze jest poczucie czasu spędzonego wspólnie z rodziną. Nawet moja bratowa mi powiedziała, żeby nie robić dziewczynkom drogich prezentów, bo one się cieszą z drobnostek nawet, a najważniejsze dla nich jest to, że ciocia z wujkiem przyjechali.
Ot, kwestia wychowania.

W kwestii pieniędzy, to jest taka prawidłowość, że jak się je zacznie zarabiać, to chce się więcej, bo nagle uświadamiamy sobie - jak Yvonne_67 napisała, że stać nas na samochód, dom, wycieczki itp. I to jest normalne, o ile jest to motywacja do cięższej pracy a nie tylko dzika pogoń za mamoną.
Ale pieniądze to nie wszystko. Ja niedługo (właściwie any day any time now ) zostanę mamą po raz pierwszy i to nas motywuje, a zwłaszcza męża do cięższej pracy. I póki co, udaje się, bo mąż dostał awans i nasza sytuacja finansowa, której złej nie mieliśmy, jeszcze się polepszy. Cieszymy się przede wszystkim na sam fakt bycia rodzicami i nie możemy się doczekać na wspólne odkrywanie świata z naszą córką.

Usunięte

na szesc punktow 'sensu' polowa o mamonie...

kasa jest wazna dla tych co sa wiecznie na 'dorobku' (niewazne czy to bedzie pierwszy dom i drzewo, czy setne), mnie szczerze mowiac praca do smierci nie interesuje - pracuje jak potrzebuje kasy, jak nie to sie lenie po prostu

Nic z tych rzeczy - typowa wpadka......potem slub – jak Pan Bog przykazal.
Potem klepanie biedy przez pare lat, nastepnie piekny wzlot finansowy, woda sodowa do glowy i totalny upadek, po czym powolne wychodzenie na prosta.

To, co pisze, to wlasnie pisze osoba doswiadczona – znam zycie w totalnej biedzie i znam zycie, kiedy pieniadze nie sa problemem.
To drugie zdecydowanie lepsze, dlatego tak tutaj agituje, by ludzie swiadomie nie gotowali sobie biedy, bo tam jest niefajnie.

Usunięte

..Mialem w moim zyciu podobne przejscia o ktorych napisalas...

Miedzy innymi dlatego chciabym przestrzec mlodych ludzi przed bledem.

Jednak z drugiej strony , czy my sluchalismy wtedy starszych i bardziej doswiadczonych od nas?...

Mysle , ze nie ma sensu dalej rozwijac tego tematu, bo i tak kazdy wie swoje , a pouczanie i przestrogi dzialaja tylko jak "plachta na byka"...

Konflikt pokolen i tyle...

Ja nie wiem, co jest w niektorych Polakach ( moze to wplyw religii?), ze przyznanie sie do tego, ze chce sie miec wiecej pieniedzy, i ze sa one wazne, uwaza sie za cos zlego.

Przeciez bez nich nie da sie zyc i kazdy w mniejszym lub wiekszym stopniu za nimi goni i chce ich miec wiecej.

Jest na to teoria psychologiczna – przyznaj sie sam przed soba, ze czegos chcesz, a zaczniesz to przyciagac.

nie jestem Polakiem... w dodatku 'starozakonny' i malo religijny

pieniadze sa wazne, jak to sie drzewniej mowilo... nie mowi sie o nich - bo, to nie jest najwazniejsza rzecz w zyciu

kazdy ma swoj cel na tym padole lez, ale jesli sa nim pieniadze, to mysle ze jest ubogim czlowiekiem...

I tym optymistycznym akcentem zakonczmy juz rozmowe na ten temat.

Usunięte