Str 71 z 84 |
|
|---|---|
| Wilki2 | Post #1 Ocena: 0 2020-01-06 22:30:11 (5 lat temu) |
 Posty: 526 
Z nami od: 15-12-2019 Skąd: gdzieśtu |
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #2 Ocena: 0 2020-01-07 11:08:53 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
(...) zwinąłem się tak w kłębuszek i skuliłem niczym kociątko w zimie (...) bo ja mogę pozwolić sobie na ten luksus, żeby być opuszczony, choć ja nigdy opuszczony nie jestem, ja jestem tylko sam, by móc żyć w zaludnionej myślami samotności, bo ja po trosze jestem entuzjastą nieskończoności i wieczności, a Nieskończoność i Wieczność chyba gustują w takich ludziach jak ja.
---------------------------------------------------------------- Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych. (...) bo ja, gdy się zaczytam, jestem całkiem gdzie indziej, jestem w tekście, samego mnie to dziwi i muszę z poczuciem winy przyznać, że naprawdę znajdowałem się we śnie, w świecie piękniejszym, że byłem w samym sercu prawdy. Codziennie z dziesięć razy zdumiewa mnie, że mogłem sam od siebie tak się oddalić. Bohumil Hrabal - Zbyt głośna samotność Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #3 Ocena: 0 2020-01-07 18:09:16 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Samotność jest wyborem, osamotnienie to wyrok. Człowiek wybierający samotność jest pogodzony ze sobą, ze światem, ze sobą w świecie; człowiek skazany na osamotnienie ma w sobie przeszkodę, której nie potrafi przezwyciężyć. Samotnik z wyboru może przestać nim być w każdej chwili; człowiek osamotniony jest bezradny wobec dojmującego poczucia pojedyńczości - to brak Drugiego jest jego największym nieszczęściem, ale też nie ma nikogo, kto mógłby mu zastąpić ten brak.
Wojciech Kuczok - Poza światłem Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #4 Ocena: 0 2020-01-08 15:29:29 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Jesteśmy, kim nie jesteśmy, a życie jest krótkie i smutne. Dźwięk fal pośród nocy to dźwięk nocy; a ilu go słyszało we własnej duszy niczym nieustającą nadzieję, która rozbija się w mroku z głuchym grzmotem nieprzebranej piany! Ile łez wypłakali ci, którzy dostali, co chcieli, ile łez stracili ci, którym się powiodło! I wszystko to podczas mojej przechadzki nad morze było dla mnie sekretem nocy i poufnością otchłani. llu nas jest! Ilu z nas się oszukuje! Jakie morza w nas szumią podczas nocy naszego bycia, rozbijając się o brzegi, które czujemy, zalewani przez emocje! To, co się zagubiło, to, czego należało pragnąć, to, co się dostało i spełniło przez pomyłkę, co kochaliśmy i straciliśmy, a potem, pokochawszy to jako utracone, pojęliśmy, żeśmy tego nie kochali; wszystko, co wydawało nam się naszymi myślami, a było naszym uczuciem; wszystko, co było wspomnieniem, a co braliśmy za emocję; i całe morze, grzmiące i zimne, nacierające z wielkiej otchłani nocy, aby z sykiem omiatać plażę podczas mojej nocnej przechadzki na plażę...
Czy ktoś w ogóle wie, co myśli lub czego pragnie? Kto wie, kim jest dla samego siebie? Ile rzeczy sugeruje nam muzyka, sprawiając tym przyjemność, bo są to rzeczy niemożliwe? Ile rzeczy przypomina nam noc, każąc nam je opłakiwać, choć nigdy ich nie było? Jak oswobodzony głos spokoju, ciągnący się w nieskończoną dal, skłębione fale eksplodują, zamierają, i na całej niewidzialnej plaży daje się słyszeć syk toczonej śliny. Fernando Pessoa Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #5 Ocena: 0 2020-01-09 18:03:18 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Słodycz drapieżnika zaniepokoiła małego księcia ze względów od niego niejasnych , jakby kryło się w niej coś mrocznego , utajona groźba ,brud pod warstwa lakieru
Maly książę odnaleziony Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| |
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #6 Ocena: 0 2020-01-10 19:38:25 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Przekonałem się, że podczas spaceru można patrzeć, wąchać, słuchać i czuć; pozwolić, żeby świat zewnętrzny wniknął w nas jak cudowne lekarstwo.
Carla Montero - Wiedeńska gra Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #7 Ocena: 0 2020-01-11 17:25:34 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Bywają takie wątłe nitki, łączące człowieka z otoczeniem, które dopiero wtedy, gdy przychodzi do zerwania ich, okazują się naczyniami krwionośnymi
Seweryna Szmaglewska - Dymy nad Birkenau Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #8 Ocena: 0 2020-01-12 16:15:44 (5 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Kiedy wsiadasz na rower, stajesz się rowerem. Już nie jesteś człowiekiem, stajecie się jakby jednym organizmem. Juz nie jesteś sobą. Oddając się we władanie wiatru, stajesz się wiatrem. Słuchając podczas jazdy muzyki, stajesz się muzyką. Tłocząc łapczywie w płuca oddech, stajesz się powietrzem. Stajesz się trawą, łąką, mijanym drzewem, niebem i słońcem. Stajesz się szelestem liści i śpiewem ptaków. Jesteś jednocześnie wszystkim i niczym. Stajesz się maszyna do pokonywania odległości.
Pokonując kolejne kilometry oddalasz się od siebie. Wjeżdżasz w najbardziej mroczne odstępy siebie. Paradoksalnie, czym bardziej od siebie odjeżdżasz, czym bardziej się od siebie odklejasz, tym bardziej zbliżasz się do swojego człowieczego ja. Znajdujesz na końcu drogi to kim jesteś po odarciu z cieni, nieuładzeń, złości i wątpliwości. To, kim jesteś kiedy wsiadasz na rower a to kim z niego zsiadając, to dwie rożne osoby. E.D  Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| Wilki2 | Post #9 Ocena: 0 2020-01-12 17:58:00 (5 lat temu) |
Posty: 526
Z nami od: 15-12-2019 Skąd: gdzieśtu |
"Każdy z nas ma swój własny świat, własny sposób jego postrzegania. Dlatego te same słowa mogą być inaczej rozumiane. Czasami warto wyjść poza swój schemat i poczuć świat słowami innych"
Marek Kamiński |
|
|
|
| Wilki2 | Post #10 Ocena: 0 2020-01-12 22:54:41 (5 lat temu) |
Posty: 526
Z nami od: 15-12-2019 Skąd: gdzieśtu |
"Wiele dróg prowadzi do celu. Ważne, by nie pastwić się nad samym sobą przez zbyt długie przeciąganie procesu decyzyjnego. Im szybciej podejmiesz decyzję, tym szybciej będziesz mógł się skupić na działaniu, które przybliży cię do realizacji celów."
Maja Włoszczowska |
|
|
|
Wczytuję dane...