Usunięte

Usunięte

No, właśnie te ambicje polegają na pragnieniu, by żyć lepiej. I tylko tyle, bo już podejście do tego jak te marzenia spełnić jest takie jak napisałam - naiwne, bez wyobraźni.
Ale ja i tak mam wrażenie, że nieważne co się w tym wątku napisze. Goga ma już wyrobione zdanie - będzie pięknie, życie za granicą to cud, miód i orzeszki. No, może przez jakieś dwa tygodnie będzie gorzej, potem to już z górki. Nieważne, ze z językiem kiepsko, pracy brak, w kieszeni grosze. A Polonia jest wredna i żle życzy każdemu Polakowi, który chce przyjechać.
Swoją drogą, zaskakujące jest to podejście, ze wszędzie lepiej niż w Polsce. A potem rozczarowanie, że jednak za granicą też może być źle.

Nie oszukujmy się, ale większość Polaków to nosiciele swoich mózgów, a nie ich użytkownicy. Usłyszą coś, gdzieś, od kogoś, nie zweryfikują i hura!

Usunięte

Usunięte

Ja w odróżnieniu od Ciebie znam realia, język, pracuję, więc nie muszę się martwić o jutro. Mam też DOŚWIADCZENIE, które zdobyłem na własnej skórze. Jeśli masz pracę, to Anglia jest fajnym miejscem do życia, ale jeśli jej nie masz i masz dziecko którym musisz się opiekować, to Ci odradzam przyjazd, bo sobie nie poradzisz. Uwierz mi na słowo - wszyscy odradzają Ci przyjazd w Twojej sytuacji dla Twojego dobra. Jeśli napisałabyś:
Jadę z córką w ciemno do Anglii, ale znam angielski, mam ze sobą pieniądze na minimum dwa miesiące życia, to byłaby inna gadka.
U Ciebie natomiast opcja wygląda tak:
Jadę z córką w ciemno do Anglii, nie znam angielskiego, nie mam pieniędzy i jestem sama jak palec. 400 funtów wystarczyłoby Ci, gdybyś miała mieszkać u przyjaciół albo rodziny na czas znalezienia pracy. Taki wariant zabezpieczyłby Ciebie, Twoją córkę i mogłabyś spokojnie szukać pracy.
Niestety w Twojej sytuacji decydujesz się na wielkie ryzyko.

Usunięte

Ciągle nie rozumiesz? Większość z nas przyjechała kilka lat temu gdy sytuacja gospodarcza była kompletnie inna. Teraz większość pisząca na tym forum ma stałe, pewne prace, ewentualnie założone firmy przynoszące jakieś stałe dochody. Ma gdzie mieszkać i ma na kogo liczyć w razie czego. Ma wyrobione prawo do benefitów - nie znaczy to absolutnie, ze wszyscy z benefitów żyją. Wielu z nas miało kogoś kto chciał i mógł pomóc, wielu miało już nagraną pracę i mieszkanie.
Twoja sytuacja - znajomość angielskiego - słaba. Praca - brak. Do tego wspomniana słaba znajomość języka - pracodawca mając do wyboru kogoś kto język zna, a kogoś kto nie zna wybierze Twoim zdaniem kogo?
Fundusze - 400 funtów. Przy obecnych cenach mieszkń, zywności, biletów na przejazdy - śmiechu warte pieniądze.
Dziecko - nie masz zapewnionej opieki, w UK nie możesz samego dziecka w domu zostawić, bo nie masz opieki. A opiekunki kosztują. Myślisz, ze łatwo jest o pracę gdzie pracodawca się dostosuje, bo Ty masz dziecko i trzeba się nim zająć?
Na jakie zasiłki liczysz jeśli tu jeszcze nie pracowałaś? Myślisz, że coś Ci się należy, bo masz dziecko? A kogo to obchodzi? Moja znajoma urodziła tu dziecko, nie miała pracy, facet ją zostawił, zgłosiła się po benefity - usłyszała, że powinna wrócić do Polski, bo w UK nic się jej nie należy, zadna pomoc.

Ale jak napisałam - mam wrażenie, ze ty masz opinię wyrobioną. Nieważne co Ci napiszemy - Ty wiesz lepiej, bo na pewno będzie tak jak Ty sobie wymyśliłaś, ze ma być. Bo Ty tak chcesz.

I weź pod uwagę, że jest wiele przypadków, ze ludzie myśleli jak Ty. I nie wyszło, wrócili do Polski, bo jednak zagranica to nie kraina cudów. Tyle, ze ci ludzie na forach się nie wypowiadają, bo kto się lubi przyznać do naiwności lub głupoty? Pewnie każdy na tym forum zna takich chojraków, co to przed wyjazdem byli hurra do przodu, już oni pokażą jak sobie radzić za granicą. A wyszło jak wyszło. Ja przynajmniej znam

Podpisuję się pod tym obiema rękoma i dodaję od siebie:
"Pomimo ze mi odradzano przyjechalam tu, nic z waszych przepowiedni sie nie sprawdzilo, mam prace, mieszkanie, jest super do tego wygrałam w National Lottery 10000000 funtów, a 10% przekażę knowaku bo mi tak ładnie i rzeczowo podpowiadał"