Nowa Konwencja, która zastąpi umowę z dnia 16 grudnia 1976 r (Dz.U. z 1978r. Nr 7, poz.20), weszła w życie z dniem 27 grudnia ubiegłego roku, a jej postanowienia będą miały zastosowanie do dochodów uzyskanych w roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu (lub po dniu) 1 stycznia 2007 roku.

Dotychczas obowiązywała umowa zawarta trzydzieści lat temu, w diametralnie odmiennej sytuacji politycznej i gospodarczej Polski.
Umowa zastępuje dotychczas obowiązującą umowę z 1976 r. Skutkiem otwarcia rynku pracy w Zjednoczonym Królestwie jest stale zwiększająca się emigracja obywateli polskich do Wielkiej Brytanii. Stosowane dotychczas metody unikania podwójnego opodatkowania, stosownie do dotychczas obowiązującej umowy, stanowiły znaczące utrudnienie dla Polaków pracujących w Wielkiej Brytanii. Ich zarobki obciążono podatkami zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Polsce – w efekcie sytuacja tych polskich pracowników jawiła się jako niekorzystna w stosunku do Polaków, którzy podjęli prace w innych krajach, np. w sąsiedniej Irlandii.

Ze względu na różnice w stosowanych progach i stawkach podatkowych między Polską a Wielką Brytanią polscy pracownicy, po zapłaceniu podatku w Zjednoczonym Królestwie, musieli dopłacać podatek w Polsce. Spowodowało to wiele protestów w środowisku polskich pracowników a także szereg interwencji i interpelacji kierowanych pod adresem posłów na Sejm RP i do senatorów.

Najważniejszą zmianą przewidzianą w nowej Konwencji jest zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania.
Dotychczasową metodę odliczenia proporcjonalnego zastąpiono metodą wyłączenia z progresją co oznacza, że osoby mające w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, natomiast pracujące w Zjednoczonym Królestwie nie będą musiały opodatkowywać w Polsce dochodu uzyskanego z tego tytułu. Nowa umowa zrówna sytuację podatkową takich osób z sytuacją polskich podatników w większości państw UE.

Umowa ta stosuje zasadę wyłączenia z progresją. Podatnicy mający miejsce zamieszkania w Polsce, ale pracujący w Wielkiej Brytanii, powinni się rozliczyć z fiskusem w naszym kraju.
Nowa umowa wprowadza metodę wyłączenia z progresją jako metodę obliczania podatków. Metoda ta polega na tym, że państwo w którym podatnik ma, dla celów podatkowych, miejsce zamieszkania, wyłącza z opodatkowania te jego przychody, które, zgodnie z umową, mogą być opodatkowane w państwie źródła. Wyłącza sie z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, zwolniony z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednak dla ustalenia stawki podatku od powstałego dochodu – osiągniętego w Polsce – stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem uzyskanym za granicą.

Zdecydowana większość umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta przez Polskę przewiduje metodę wyłączenia z progresją jako metodę unikania podwójnego opodatkowania (np. również w umowie z Irlandią).
Konwencja wprowadza więc znacznie korzystniejsze od dotychczasowych zasady opodatkowania dochodów osób pracujących w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Dodać jeszcze trzeba, że przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją podatnik ma obowiązek składania zeznania rocznego, jeżeli – po pierwsze – osiągnie w Polsce dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej, po drugie – będzie chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, tzn. złożyć zeznanie łącznie z małżonkiem lub opodatkować dochody w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących.

Podsumowując – co dla tych wszystkich wprowadza nowa umowa?
Powtórzę, że nowa umowa przewiduje tzw. metodę wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochód uzyskany w Wielkiej Brytanii będzie w Polsce zwolniony od podatku. Będzie natomiast wzięty pod uwagę przy obliczaniu stawki podatkowej, według której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć podatek od dochodów uzyskanych w Polsce.

Trzeba pamiętać, że nowymi przepisami objęci będą podatnicy w 2008 roku a rozliczający się za rok 2007.