Str 2 z 6 |
|
|---|---|
| Superlover | Post #1 Ocena: 0 2009-07-26 18:49:30 (15 lat temu) |
 Posty: 3034 
Konto zablokowane Z nami od: 21-03-2009 |
Cytat: 2009-07-26 18:00:17, Adacymru napisał(a): Zakladam, ze w domu tez nie dzielisz sie swoimi problemami z partnerka, bo po co i tak ich za ciebie nie rozwiaze...... Partnerka rzeczywiście nie jest od tego żeby rozwiązywać twoje problemy ona jest po to by je stwarzać  Kto za młodu nie był socjalistą, ten na starość zostanie świnią
 |
|
|
|
Post #2 Ocena: 0 2009-07-26 19:17:17 (15 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
Post #3 Ocena: 0 2009-07-26 19:23:48 (15 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| krakn | Post #4 Ocena: 0 2009-07-26 19:34:23 (15 lat temu) |
 Posty: 40201
Z nami od: 25-06-2007 Skąd: Caterham |
Cytat: 2009-07-26 18:49:30, Superlover napisał(a): Cytat: 2009-07-26 18:00:17, Adacymru napisał(a): Zakladam, ze w domu tez nie dzielisz sie swoimi problemami z partnerka, bo po co i tak ich za ciebie nie rozwiaze...... Partnerka rzeczywiście nie jest od tego żeby rozwiązywać twoje problemy ona jest po to by je stwarzać
No cos w tym jest  ![:-]](modules/Forum/images/smiles/lol.gif ":-]")
a tak na poważnie nasze problemy są wspólne, wiec jakie problemy?
Nie potrafię opowiadać obcym o ew problemach, Tak jak nienawidzę publicznych kłótni, albo je rozwiązuje sam albo obchodzę i puszczam w niepamięć. No ale jak komuś potrzeba się wygadać... to OK Liczy się czas który żyjemy dla kogoś, reszta to czas śmieć.
|
|
|
|
| lot333 | Post #5 Ocena: 0 2009-07-26 19:54:08 (15 lat temu) |
Posty: 9
Z nami od: 26-07-2009 Skąd: Birmingham |
jakie problemy?
od dwóch miesiecy po zmianie pracy i otoczenia mam tiki oraz dziwne odruchy.otaczają mnie nowe twarze, czuje w ich obecnosci jakis dziwny lęk i stres, czesto mysle o tym ze cały czas wszyscy sie na mnie patrzą a to tylko pogarsza sytuacje i potęguje siłe tików. dziwna sprawa. nigdy wczesniej mnie to nie spotkało.dodam, iż jestem osobą towarzyską, otwartą, wyluzowaną i mam wielu przyjaciół. a jednak w towarzystwie obcych osob czuje sie niekomfortowo. Nie pomaga napewno też to,że ostatnimi czasy krócej sypiam (4-5 godzin) no i praca którą wykonuje nie sprawia mi żadnej przyjemnośći a czasami stresuje. Wiele bym dał by pracować i czerpać z tego przyjemność może kiedys
Nie chce rozmawiac na te tematy ze znajomymi bo boje sie ze zmienią o mnie zdanie
Myśle że wizyta u Pani psycholog/psychoterapeutki pomoze mi sie otworzyc i dowiedziec czegos wiecej jak walczyc z tym moim smiesznym lecz krepujacym problemem. [ Ostatnio edytowany przez: lot333 26-07-2009 19:56 ] |
|
|
|
| |
|
| krakn | Post #6 Ocena: 0 2009-07-26 20:30:53 (15 lat temu) |
Posty: 40201
Z nami od: 25-06-2007 Skąd: Caterham |
mam to samo, znaczy gdy rozpocząłem prace w UK w dziwnej luxusowej knajpie gdzie całe szefostwo zużywało więcej koki niż mąki na stanowisku z makaronami, a ja na expreso litrami żeby za nimi nadążyć... w sumie też nie miałem kopa by się tej pracy trzymać, a praca była taka że jak załatwiłem 4 kolegom prace to jeden wytrzymał tydzień, reszta odpadła w jeden dzień, ja wytrzymałem 2 lata i niemal podwoiłem swoje zarobki, do dziś stawiają mi piwo "za twardziela"
Też był stres jak cholera, ale zawsze myślałem o tym jaki mam cel. Też obcy ludzie nowe układy nowe zasady... ale trzeba olać. Zacznij traktować ich tak samo jak swoich znajomych Liczy się czas który żyjemy dla kogoś, reszta to czas śmieć.
|
|
|
|
Post #7 Ocena: 0 2009-07-26 20:36:44 (15 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| lot333 | Post #8 Ocena: 0 2009-07-26 21:14:08 (15 lat temu) |
Posty: 9
Z nami od: 26-07-2009 Skąd: Birmingham |
zaczne od psychologa
krakn mysle ze gdybym miał spokojna prace to byłoby troche inaczej. Przez 8 godzin cały czas musze dawać z siebie 90% i przy tym nikomu niepotrzebny stres. nigdy nie miałem takich tików. nie wiem czym są spowodowane.mam nadzieje ze uda mi sie pozbyc tych dziwnych uczuć,tików, leku i stresu. nie życze tego nikomu. dzieki Wszystkim za porady i ocene całej nieciekawej dla mnie sytuacji |
|
|
|
Post #9 Ocena: 0 2009-07-26 21:47:13 (15 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| refleksja | Post #10 Ocena: 0 2009-07-26 22:01:28 (15 lat temu) |
Posty: 378 
Z nami od: 13-09-2008 Skąd: Londyn |
Zgadzam się z hazardzistką, że na coś takiego, to psychiatra w pierwszej kolejności.
Być może wystarczy jakiś słaby lek i będzie po krzyku. Nie do końca zgodze się jednak z hazardzistką ws. bezgranicznego zaufania. Spodziewam się, że możemy mieć podobny staż i doświadczenie, jak chodzi o współpracę z terapeutami i muszę powiedzieć, że bezgraniczne - to za dużo powiedziane, na co zwracali mi uwagę sami terapeuci - podkreślając, że są ludźmi i podejmują ludzkie decyzje, a co za tym idzie mogą nie zawsze być dobre. Dwa, do psychologa nie warto iść. Warto iść TYLKO - moim zdaniem - do terapeuty. To, czy ktoś jest terapeutą można sprawdzić na listach PTP lub innych towarzystw wyspecjalizowanych w konkretnych zaburzeniach. Psychologowi bez certyfikatu w życiu bym nie zaufała. Czego można się spodziewać? Nie ma na to odpowiedzi, bo wszystko zależy od tego w jakim rodzaju terapii specjalizuje się dany terapeuta. |
|
|
|
Wczytuję dane...