Ależ oczywiście. Przecież nie możemy uzdolnionego młodzieńca zostawić samemu sobie. Wypada pośpieszyć z pomocą koledze.
A tak mi się jakoś skojarzyło
Chyba się nie obrazicie:

Na pocztówce nie wiadomo skąd: Wesołych świąt!

Już dawno bawiła się w innym towarzystwie. W oparach opium i haszyszu, na ścieżce pudrowanej białą kreską, w morzu alkoholu, i z muzyką Amy Winehause w tle.
Widywano ją z pisarzami, poetami, muzykami i artystami wszelkiej maści.
Gdzieś w tym wszystkim znalazło się miejsce dla jakiegoś wykładowcy typu Ox-bridge.
Jednak obrazek ze 'szczęśliwą' rodziną na drugim planie jakoś nie pasował do bohemicznego, dekadenckiego scenariusza.

W jednej z polskich knajp zauważyła oczywiście pojawienie się nowego Fach'owca.
Jego komediowy styl nie był jednak w jej guście. Przyglądała mu się nieufnie, z właściwym sobie chłodem i wyniosłością. Tam gdzie inni bili brawo, ona w geście dezaprobaty wykrzywiła tylko usta. Co za podły, arogancki babsztyl- pomyślał.

Lekko podirytowany postanowił sięgnąć do lamusa. Zapach atramentu nieco złagodził złość. Dodał jakieś zdjęcia, z Santorini chyba, i krótki tekst o przemijaniu. Uniosła w górę brew i ostentacyjnie powróciła do czytania Szekspira, Moliera, Dante. Zacisnął usta, zdławił przekleństwo samo nasuwające się na język i dalej opisywał z życia slamsów przypadki podejrzane.

Grono wielbicielek zaczęło dopominać się o wątek romatyczny. Ale jak w tego typu proze wkomponować uczucia, czy choćby sentymenty? Po prostu się nie da. Przyprawiona ironią beznadziejna i wszechobecna szarość. Monotonny, bezbarwny nurt rzeki Thames...

Ze sciany niewidzącym wzrokiem przyglądali mu się Cocteau, Baudelaire, Poe. Martini w kieliszku już dawno straciło smak, a kolejny papieros przyprawiał o mdłości.
No nic, coś się znów jutro napisze- powiedział sam do siebie.
Z oddali doganiały go dźwięki muzyki. Opary opium i haszyszu, ściezka pudrowana białą kreską, i morze alkoholu. Wyniosłość, chłód, lekko uniesiona w górę brew, i nieskrępowana pogarda dla wszystkiego co nie jest sztuką...

Ty jesteś tu Supernovą
Ja - Galaktyką Środkową

[ Ostatnio edytowany przez: galadriel 16-09-2011 01:17 ]

Usunięte

Usunięte

Dobre, dobre



Się nie martw. Ostatni wonsaty wierszokleta MW ostatnio miewa się całkiem nieźle. A powszechnie wiadomo, że artysta tworzy tylko kiedy cierpi. Częstochowskie rymowanki nam tymczasem nie grożą.



A'propos, skopałam! Winno być: "domagały się wątku romantycznego" a nie "o wątek romantyczny"

Przy twoim poscie woz z weglem ma wiecej polotu.
Jego posty maja w sobie wiecej akcji i czyta sie je lekko, latwo i przyjemnie cos w sam raz do porannej kawy.

Najwidoczniej nie jestem ani lekka, ani łatwa, ani tym bardziej przyjemna. A już na pewno nie nadaję się do porannej kawy. Niezadowolonym sugeruję rozejrzeć się za wozem z węglem.

Natomiast wnioskując z odpowiedzi autora tematu, odnosze wrażenie, iż był z rana zaskoczony i całkiem zadowolony.
Twój komentarz natomiast mnie nie dziwi. Prosze sie nie martwic, nie mam zamiaru sie tu udzielac.

Tak trzymac

Usunięte

Usunięte

Usunięte