Po pierwsze, trudnosci na pierwszym roku nie sa odosobnione. Wiele osob z ktorymi studiowalam i w Polsce i w UK mialy identyczne mysli, ze sobie nie poradza, ze to nie to co myslaly. Nie powiem, byly takie ktore poprostu z blednych zamierzen poszly na studia (albo na dany kierunek), ale wiekszosci te rozterki przeszly, i radzily sobie coraz lepiej i skonczyly studia zadowolone (cieszac sie, ze sie nie poddaly tym pierwszo-semestrowym strachom. W studiowanie trzeba sie wkrecic poprostu, to jest inny tryb nauki niz w szkole sredniej. Moze daj sobie troche na luz, nie rozwazaj wszystkiego w takich ciemnych kolorach. Narazie uciekasz sie w awfulising. To tak jakby po pierwszym drinku powiedziec, ze zawiodla cie kolacja w restauracji, o ktorej tyle marzylas zeby w niej zjesc

Inna sprawa, ze z tego co piszesz to pomysl z wyjazdem jest raczej ucieczka od tego co teraz myslisz, co cie przeraza, od tego co ty myslisz ze chca rodzice, od przymusu podjecia doroslej decyzji co chcesz w zyciu robic. Nie ma nic zlego ze zrobieniem sobie przerwy w zyciu edukacyjno-zawodowym, tylko trzeba wiedziec pomiedzy czym jest ta przerwa, bo jak nie wiesz co dalej, to przerwa jest tylko przeczekaniem tego czego sie teraz obawiasz, i ludzeniem sie na pomysl pozniej. Tylko za ile, za rok, dwa, trzy, piec lat? Ciezko jest sie zdecydowac na studia po paru latach pracy, po tym jak sie ma swoje pieniadze, jak sie jest niezaleznym.

A jeszcze inna sprawa, ze zgadzam sie, ze podejmowanie studiow w polskiej uczelni w Londynie, to jakby isc do teatru, zeby ogladac Pogode dla Bogaczy, albo pojechac do egzotycznego kraju po to zeby doswiadczyc beans on toast.

Ale jesli decyzje juz wlasciwie podjelas, to Londyn nie jest daleko od Polski, jesli zmienisz zdanie, zawsze mozesz wrocic. Tylko, ze w UK jest wiele osob, ktore wstydza sie wrocic, pewnie nie pomylilabym sie twierdzac, ze wiele z nich uciekalo przed swoja rzeczywistoscia, wbrew namowie znajomych, rodziny, przyjaciol. Zaloze sie, ze wielu z nich nie odenalazlo swojej oazy, a wbrew przeciwnie predzej depresje. Jest tez wiele tych (i o wiele wiecej), ktorym sie powiodlo, ale polowa sukcesu to miec plan.

Usunięte

Usunięte

Usunięte

Usunięte

Usunięte

Dlaczego sobie wmawiasz, ze nie jestes zdolna. Jakos nie wydaje mi sie, zeby na twoj kierunek brakowalo kandydatow w Polsce. Logicznie myslac, to zapewne pokonalas wile osob, zeby sie na ten kierunek dostac, czyli zdolnosci masz. Nie dodawaj sobie ciezaru na ramiona.
Nauka za studiach, wbrew wielu opiniom nawet na tym portalu, nie jest lekka. Nawet na najbardziej ulubionym kierunku beda przedmioty, beda materialu, ktore beda stwarzaly problemy.

Usunięte

a ja bym powiedziala - przyjezdzaj do Londynu, popraw swoj jezyk 'na zywo', pracujac i zyjac w jego otoczeniu.

jesli interesuje Cie kosmetologia - prosze bardzo, sa tutaj kursy mniej i bardziej powazne, do wyboru do koloru. Mozna studiowac, jednoczesnie pracujac i zyjac na normalnym poziomie nawet przy niezbyt wysokich zarobkach.

studia filologiczne wg mnie sa dla pasjonatow technicznej strony jezyka - chociaz kocham angielski, sama bym sie nie wybrala.

Ja przyjechalam tutaj po drugim roku antropologii kultury (tez okazalo sie, ze nie jestem az taka pasjonatka tematu od strony technicznej, jak mi sie wczesniej wydawalo), teraz po szescioletnim pobycie w Londynie pracuje na stanowisku kierowniczym, jednoczesnie doksztalcajac sie w interesujacych mnie kierunkach...a szkoly zycia, ktora tutaj przeszlam, nigdy nie znalazlabym w Polsce. Polecam!

To i ja dołożę swoje trzy grosze. Ja na Twoim miejscu walczylbym o utrzymanie sie na studiach do samego konca. W ten sposob moze Ci sie uda nie stracic tych kilku miesiecy ciezkiej pracy. Sam mialem trudnosci na pierwszym roku i wiem, ze to moze dac w kosc. Mimo poczatkowych problemow skonczylem studia w Polsce i pozniejsze semestry bardzo milo wspominam. Zwlaszcza zycie studenckie.

Jesli chcesz miec skonczone studia to przyjazdu do UK bym nie traktowal, jako przerwe wakacyjna ale przyjechalbym tu studiowac. Skonczylem w Anglii Uniwerek i wiem, ze mozna pogodzic studia dzienne z praca i sie utrzymac. Nie bralem kredytu studenckiego. W zyciu bym sie nie zdecydowal na WSHE czy inne tego typu wymysly mieszkajac w Anglii. Studia tutaj sa tak skonstruowane, ze kazdy moze je zaliczyc. Najwyzej nieco dluzej potrwaja. Nie odkladaj studiowania na pozniej, bo wielu tak zrobilo i do dzis odkladaja

Zycze powodzenia i nie przejmuj sie chwilowymi trudnosciami.