Czesc osob (rowniez udzielajac sie w tym temacie) wg mnie nie zna wogole zasad Netykiety. Przez to rodza sie oskarzenia o 'kolko wzajemnej adoracji', trzeba usuwac posty lub zamknac temat. Takie jest moje zdanie.

Odnosnie suwakow podzielam opinie wiekszosci z Was...

Usunięte

pandorka,

ma i to bardzo duzo. spojrz na tytul.

bicie piany, mnie sie tu nie chce już pisać
idę po dymić w innym fajnym temacie

Netykieta to zbiór zasad savoir-vivre obowiązujących w Internecie. Została stworzona po to, żeby pomóc skutecznie i przyjemnie komunikować się z innymi. Dzięki niej możesz uniknąć sprawiania innym kłopotów, a co za tym idzie, ich wymówek - na przykład kilkudziesięciu maili z pouczeniem, co zrobiłeś źle...


Tak samo jak w przypadku dobrych manier, przestrzeganie Netykiety nie jest obowiązkowe. Pamiętaj jednak, że konsekwencją jej lekceważenia może być to, że nikt nie będzie chciał z Tobą rozmawiać!

1. Zawsze pisz na temat i możliwie zwięźle. Ci, którzy płacą za ściąganie poczty czy wiadomości z grup dyskusyjnych, będą ci wdzięczni.
2. Pilnuj odpowiedniego cytowania listu, na który odpowiadasz. Cytuj tylko potrzebne fragmenty, a resztę wycinaj. Nigdy nie cytuj sygnaturek (podpisów)!
3.Nie wysyłaj nikomu komercyjnych ogłoszeń ani reklam! Prędko przekonasz się, że odbiorcy zablokują otrzymywanie listów od Ciebie. Do publikacji tego rodzaju informacji służą jedynie specjalne strony WWW lub grupy dyskusyjne
4.Nie wysyłaj załączników do poczty, jeśli Cię o to nie poproszono. Dotyczy to szczególnie plików o dużej objętości. Skrzynka pocztowa odbiorcy może nie przyjąć takiego pliku, a on sam może nie chcieć płacić za jego ściąganie.

5. Twoja sygnaturka, czyli podpis, powinna mieć co najwyżej cztery linie tekstu. Może zawierać na przykład Twoje imię i nazwisko (w przypadku Usenetu nawet powinna) lub pseudonim, adres e-mail, ICQ, ulubiony cytat. Nie zamieszczaj w niej niepotrzebnych grafik czy ilustracji!
6.Pamiętaj o odpowiednich tytułach pisanych przez siebie wiadomości - powinny być jasne i czytelne.
7.Staraj się nie wysyłać listów formatowanych w HTML-u, jeśli nie jest to konieczne. Listy takie zajmują więcej miejsca i ściągają się o wiele dłużej.
8.Jeśli zadajesz komuś pytanie, sformułuj je precyzyjnie, inaczej możesz otrzymać zupełnie bezyżyteczne odpowiedzi. Jeśli piszesz na forum lub grupie dyskusyjnej, przejrzyj wcześniejsze wypowiedzi - być może pytanie to już się tam pojawiło. Grupy dyskusyjne często mają także swoje FAQ, czyli spis najczęściej pojawiających się w dyskusji pytań i odpowiedzi.
9.Jeśli dyskusja przerodzi się w prywatną wymianę poglądów, kontynuuj ją korespondując z Twoimi rozmówcami poza grupą czy forum.
10.Nie przeklinaj - nikt nie będzie czytał listów rozpoczynających się od steku wyzwisk!
11.Staraj się nie pisać wielkimi literami - w Internecie oznacza to, że krzyczysz. Nie nadużywaj także wykrzykników. Jeśli chcesz wyróżnić jakieś słowo lub zdanie w Twoim liście, możesz użyć *gwiazdek* lub _podkreślenia_
12.Uważaj z humorem i ironią! To, co przekazujesz tonem głosu jako żart, na piśmie może być niezrozumiałe albo obraźliwe. Możesz używać "smileyów", czyli symboli oznaczających uczucia. Odczytuj je przechylając głowę w lewo - uśmiech możesz przekazać jako a "z przymrużeniem oka" jako
13.Jeśli chcesz zwrócić komuś uwagę, zrób to kulturalnie, najlepiej na adres prywatny. Staraj się doradzać innym, a nie wyśmiewać ich - każdy był kiedyś początkujący!

Pandorka jak najbardziej na temat... Zerknij na punkt np.5..

zrodlo:http://usenet.gazeta.pl/usenet/1,47944,1709961.html

Ograniczenia prawne

Szczególnie nie należy publikować w Internecie niezgodnych z prawem treści zdefiniowanych w różnych ustawach, które wymieniono poniżej.
Treści, które naruszają rażąco zasady współżycia społecznego (sankcje określają różne ustawy, w tym kodeks karny, kodeks cywilny i kodeks pracy).
Treści, za które określono sankcje w kodeksie karnym, a które:
namawiają do popełnienia lub doradzają w popełnieniu samobójstwa lub samookaleczenia (art. 151 Kodeksu karnego);
grożą innym osobom popełnieniem przestępstwa na jego szkodę lub szkodę osoby jego najbliższej (art. 190 Kodeksu karnego);
obrażają inne narodowości, rasy ludzkie, religie (art. 194 - 196 i art. 257 Kodeksu karnego oraz art. 23 Kodeksu cywilnego);
nawołują do popełnienia przestępstwa (art. 255 Kodeksu karnego);
propagują totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość (art. 256 Kodeksu karnego).
Treści, za które określono sankcje w kodeksie cywilnym, a które:
lżą osoby publiczne (art. 23 Kodeksu cywilnego);
zawierają pomówienia - informacje obarczające niepotwierdzonymi zarzutami inne osoby (art. 23 Kodeksu cywilnego);
obrażają inne narodowości, rasy ludzkie, religie (art. 23 Kodeksu cywilnego oraz art. 194 - 196 i art. 257 Kodeksu karnego).
Treści, za które określono sankcje w ustawach szczególnych, a które:
promują alkohol (art. 2 (1) Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982r.);
przyczyniają się do łamania praw autorskich lub naruszają prawa autorskie i licencje podmiotów trzecich. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994r.);
promują środki odurzające, narkotyki (art.1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997r.);
ujawniają bez czyjejś wyraźnej zgody dane osobowe, identyfikatory komunikatorów internetowych, fotografie, adres e-mail, miejsce zamieszkania, pracy, przebywania, numery telefonów, tablic rejestracyjnych i inne poufne dane (Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych);
zawierają słowa powszechnie uznane za niecenzuralne (art. 3 Ustawy o języku polskim z dnia 7 października 1999r.).


Zrodlo

Usunięte

no i wlasnie o tym mowie (patrz punkt 12 u Agalon)

Pisząc tekst na zadany temat zazwyczaj konstruuje się go w spójnej formie ciągu logicznie powiązanych zadań twierdzących. Tylko od czasu do czasu wtrąca się jakieś retoryczne pytanie, które w zamyśle autora ma pobudzić czytelnika do myślenia lub zasugerować, że jego wiedza bynajmniej nie jest absolutna. Zdania twierdzące mają w sobie magiczną moc utwierdzania odbiorcy w przekonaniu, że jest dokładnie tak, jak one głoszą. Że są wyrazem wiedzy zobiektywizowanej, pewnej, której można zaufać, czyli wiarygodnej. To na tej relacji Arystoteles zbudował przecież definicję prawdy o rzeczy, zawartej w sądzie.
 
Zastanawiając się nad tym, jaką wiedzą dysponuje na temat, wiedzy rozumianej jako zjawisko umysłowe, dochodzę do wniosku, że bardziej przypomina ona XV-wieczną mapę świata niż tę dostępną choćby za pomocą przeglądarki internetowej . Wiele na niej białych plam i zniekształceń, a co gorsza nawet o tych miejscach, które są już rozpoznane, nie możemy z całą pewnością powiedzieć, że w rzeczywistości są właśnie takie, jak je na mapie oglądamy. W rezultacie wykład kognitywisty na temat wiedzy należałoby raczej zamknąć w postaci listy pytań, z których na większość najprawdopodobniej i tak nigdy nie znajdziemy ostatecznych odpowiedzi

Usunięte