Str 32 z 63 |
|
|---|---|
Post #1 Ocena: 0 2011-09-06 12:20:47 (14 lat temu) |
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
Post #2 Ocena: 0 2011-09-09 22:14:02 (14 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
Post #3 Ocena: 0 2011-09-10 15:31:29 (14 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #4 Ocena: 0 2011-09-11 18:19:30 (14 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Goethe Król Elfów Czyj galop tak tętni w wichrze i ćmie? To ojciec z swym synem na koniu w cwał rwie, to ojciec swe dziecię w czas wiezie spóźniony i grzeje, ogarnia mocnymi ramiony. -Mój synu, wciąż z lękiem twarzyczkę zasłaniasz -Nie widzisz, mój ojcze, jak Elf nas dogania? Król Elfów w koronie... i wlecze swój płaszcz... -Mój synku, mgły wstają i wloką się, patrz! "Pójdź do mnie, chodź do mnie człopczyno bez obaw! Znam ślicznych gier mnóstwo, chodź pobaw się, pobaw! I pełno mam kwiatów na brzegach mych wód, a matka ma chowa złocistych szat w bród..." -Mój ojcze, mój ojcze, czyś tego nie słuchał, co Elf mi obiecał, naszeptał do ucha? -Uspokój się synku, uspokój się mały, to wiatr tak w olszynach liść rusza, liść stlały. "Choć piękny mój chłopcze, w te olchy... choć ze mną! Me córki troskliwie hołubić cię będą. Me córy tam tańczą, nim zejdzie świt - wśpiewają, whuśtają i ciebie w swój rytm..." -Mój ojcze, nie widzisz, tam w cieniu, przy drzewie Król Elfów mnie wabi do swoich królewien -Mój synku... mój synku sokoli mam wzrok: To stare trzy wierzby szarzeją przez mrok. "Ja kocham się w tobie, twój wdzięk mnie zniewolił, a będziesz oporny, to porwę wbrew woli! " -Tatusiu, tatusiu, ach jaki ból! Już ciągnie mnie, ciągnie okrutny Król!... Strach ojca porywa. Ostrogą spiął konia, Wiatr ściga - a dziecko majaczy w ramionach. I dopadł wrót domu, nim zeszedł świt. Na rękach syn jego już nie żył, już stygł... Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
Post #5 Ocena: 0 2011-09-11 19:03:35 (14 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| |
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #6 Ocena: 0 2011-09-25 21:03:16 (14 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Trzy jesienie Achmatowa Anna Nie jestem wrażliwa na lata umizgi, Zima też bez zagadek, na ogół, Lecz opętana innym zjawiskiem Wypatrzyłam - trzy jesienie co roku. Ta pierwsza - świąteczna, gdy koniec i kwita Z porządkami wczorajszego lata, I liście fruwają jak strzępy zeszytów, A dymek zanosi słodkawym błękitem. Jak mokro, jak pstro, ile światła. Już pierwsze do tańca zbiegają się brzózki W przejrzystym stroiku na barkach, Strząsają pośpiesznie ulotne swe łezki Na sąsiadkę, ot tak, przez parkan. Lecz bywa to ledwie zadatek splendoru, Liczone minuty - i oto Mknie druga - posępna, jak lekcja pokory, Z nieodwracalnością nalotu. I wszyscy od razu i bledsi, i starsi, Zdewastowany szyk letni, A trąb złocistych marsz coraz dalszy W zapachu odlata, w mgłach rzednie... W tych woniach stygnących, w kotarach tumanu Twarda jakaś czai się wieść. Wiatr szarpnął, odsłonił - i stało się samo, Że wszyscy pojęli: to kończy się dramat, To nie trzecia jesień, to śmierć Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #7 Ocena: 0 2011-10-25 17:52:32 (14 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
Edward Stachura
Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć, Tęskność zawrotna przybliża nas. Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwu planet, Cudnie spokrewnią się ciała nam. Jest już za późno! Nie jest za późno! Jest już za późno! Nie jest za późno! Jeszcze zdążymy tanio wynająć małą mansardę Z oknem na rzekę lub też na park, Z łożem szerokim, piecem wysokim, ściennym zegarem, Schodzić będziemy codziennie w świat. Jest już za późno! Nie jest za późno! Jest już za późno! Nie jest za późno! Jeszcze zdążymy naszą miłością siebie zachwycić, Siebie zachwycić i wszystko w krąg. Wojna to będzie straszna, bo Bóg nas będzie chciał zniszczyć, Lecz nam się uda zachwycić go. Już jest za późno! Nie jest za późno! Nie jest za późno! Nie jest za późno! Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
Post #8 Ocena: 0 2011-10-28 17:42:05 (14 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
| EFKAKONEFKA33 | Post #9 Ocena: 0 2011-11-03 22:46:10 (14 lat temu) |
Posty: n/a Konto usunięte |
List
Autor: Staff Pytasz mnie, jak się czuję. Tak, jak czuć się może Człowiek dość pełnoletni w końcu listopada, Gdy w niebie zmierzch pochmurny i błoto na dworze, A za oknem bez przerwy deszcz ze śniegiem pada. Lecz zbyt o dnia i roku nie troszcząc się porę, Bo po słocie pogoda idzie wieczną zmianą, Więc też o wschodzie słońca wiersz piszę wieczorem, A nokturny w słoneczne grywam tylko rano. I jestem zawsze ufny i pełen pewności Czekając niezachwianie tej chwili jedynej, Gdy ujrzę, że na świecie są same radości, I zegar na raz wszystkie wskazuje godziny. Kowal Autor: Staff Całą bezkształtną masę kruszców drogocennych, Które zaległy piersi mej głąb nieodgadłą, Jak wulkan z swych otchłani wyrzucam bezdennych I ciskam ja na twarde, stalowe kowadło. Grzmotem młota w nią walę w radosnej otusze, Bo wykonać mi trzeba dzieło wielkie, pilne, Bo z tych kruszców dla siebie serce wykuć muszę, Serce hartowne, mężne, serce dumne, silne. Lecz gdy ulegniesz, serce, pod młota żelazem; Gdy pękniesz, przeciw ciosom stali nieodporne: W pył cie rozbiją pięści mej gromy potworne! Bo lepiej giń, zmiażdżone cyklopowym razem, Niżbyś żyć miało własną słabością przeklęte, Rysą chorej niemocy skażone, pęknięte. Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.
|
|
|
|
Post #10 Ocena: 0 2011-11-09 15:13:29 (14 lat temu) |
|
|
Anonim |
Usunięte
|
|
|
|
Wczytuję dane...