MojaWyspa.co.uk: Forum - Poezja bliska sercu...

Przeglądaj tematy

Strona główna forum » Śmiech to zdrowie »

Poezja bliska sercu...

« poprzednia strona | następna strona » | ostatnia »

Str 31 z 63	odpowiedz \| nowy temat \| Regulamin
EFKAKONEFKA33	Post #1 Ocena: 0 2011-06-25 20:52:43 (14 lat temu)
Posty: n/a Konto usunięte	Hillar Małgorzata Gniazdo Co noc zasypiała w bezpiecznym gnieździe jego ramion broniacym dostepu drapieżnym ptakom samotności Odnajdywał ją wśród czarnych gałęzi snu żeby powiedzieć że jest dla niej W noc najciemniejszą odeszla z bezpiecznego gniazda jego ramion i zabłąkała się w mroku Teraz wśród nocnych drzew śpiącym kawkom gniazd ciepłych zazdrości Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.


Najnowsze ogłoszenia SKUP AUT I... PACZKI DO ... SKUP AUT I... SKUP AUT I... PACZKI DO ... PACZKI DO ... PACZKI DO ... PACZKI DO ... SKUP AUT I... PACZKI DO ... PACZKI DO ... SKUP AUT I... SKUP AUT I... SKUP AUT I... PACZKI DO ... PACZKI DO ... PACZKI DO ... PACZKI DO ...
	Post #2 Ocena: 0 2011-06-25 21:54:12 (14 lat temu)
Anonim	Usunięte


	Post #3 Ocena: 0 2011-07-01 15:16:44 (14 lat temu)
Anonim	Usunięte


	Post #4 Ocena: 0 2011-07-05 18:08:31 (14 lat temu)
Anonim	Usunięte


EFKAKONEFKA33	Post #5 Ocena: 0 2011-07-22 21:05:45 (14 lat temu)
Posty: n/a Konto usunięte	Śpieszmy się Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widziec naprawde zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą ks. Jan Twardowski Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.



audacity	Post #6 Ocena: 0 2011-07-22 21:58:00 (14 lat temu)
Posty: 876 Z nami od: 14-07-2009 Skąd: newmarket	Nic dwa razy Nic dwa raz się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy sie bez wprawy i pomrzemy bez rutyny. Choćbyśmy uczniami byli najtępszymi w szkole świata nie będziemy repetować żadnej zimy ani lata. Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch tych samych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy. Wczoraj, kiedy twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, tak mi byo, jakby róża przez otwarte wpadła okno. Dziś, kiedy jesteśmy razem, odwróciłam twarz ku ścianie. Róża ? Jak wygląda róża? Czy to kwiat ? A może kamień ? Czemu ty się, zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem ? Jesteś - a więc musisz minąć. Miniesz - a więc to jest piękne. Uśmiechnięci, współobjęci spróbujemy szkać zgody, choć różnimy się od siebie jak dwie krople czystej wody. Wisława Szymborska What would life be if we had no courage to attempt anything?


galadriel	Post #7 Ocena: 0 2011-08-22 22:57:06 (14 lat temu)
Posty: 15914 Z nami od: 29-01-2009 Skąd: Lothlorien	Twoja postać Wśród drzew schylonych o północy wśród jasnych widuch złego mroku coś się przemienia w naszej mocy ktoś się porusza z naszym krokiem kiedy tak idziesz w szumnej szacie a wiatr ją targa i rozwiewa nie bój się , ty nie idziesz sama chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa ziemia jak echo minionych dni grające w borze a nasze cienie wśród martwych dni wieszają zorze dziwnie się srebrzysz aniele mój w tęczowym piórze nade mną góry wieżyce miast nade mną błękitne szerokie okna i jasne smugi od lamp i twoja postać , jasna postać taką cię znam taką cię znam Miła moja już późno chylą się żółte mlecze w doliny napływa gór cień cichy odwieczerz już późno , już późno miła moja , trudno z miłości się podnieść a jeszcze ciężej od złych nowin gdy patrzą na nas ciemnym nowiem chłodniej , chłodniej , boisz się Nie ma się czego bać nie ma się czego bać to tylko księżyc idzie srebrne chusty prać i tylko cicha trawa trawa wśród kamieni wiesz , ludzie , ludzie są dziećmi dużymi błękitne szerokie okna i jasne smugi od lamp i twoja postać , jasna postać taką cię znam taką cię znam Tadeusz Miciński i Józef Czechowicz  z repertuaru Marka Grechuty [ Ostatnio edytowany przez: galadriel 22-08-2011 22:58 ] Magowie byli ludźmi cywilizowanymi, o wysokiej kulturze i wykształceniu. Kiedy mimowolnie stali się rozbitkami na bezludnej wyspie, natychmiast zrozumieli, że najważniejszą rzeczą jest zrzucenie na kogoś winy. Ostatni Kontynent, Terry Pratchett


EFKAKONEFKA33	Post #8 Ocena: 0 2011-08-26 13:38:39 (14 lat temu)
Posty: n/a Konto usunięte	Blake William Ludzki Abstrakt Litości wcale by nie było, Gdybyśmy Biedy mniej czynili; I Miłosierdzie by zniknęło, Gdyby szczęśliwi wszyscy byli; A strach wzajemny - spokój niesie, Póki nie wzrośnie w nas egoizm. Potem Nienawiść w ciemnym lesie Chwyta nas do pułapek swoich. Zasiada pośród świętych strachów Łzami wielkimi rosząc ziemię, Aby Pokora spod jej gmachu Mogła wywodzić swe korzenie. Wkrótce nad głową jej ponura Rozkwita cieniem Tajemnica, Karmi się Motyl nią, a także Na niej żeruje Gąsienica; I Fałszu rodzą się owoce Rumiane, dobre do jedzenia, A pośród jej konarów mrocznych Kruk się sadowi w głębi cienia; Zaś Bogom lądu oraz morza Nigdy się nawet sen nie przyśni, Gdzie taki Owoc znaleźć można - On rośnie tylko w Ludzkiej Myśli. Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.


EFKAKONEFKA33	Post #9 Ocena: 0 2011-08-26 13:54:04 (14 lat temu)
Posty: n/a Konto usunięte	************** Zwodnicza przeszłość Przeszłość moja... Wyraźnie, jak w stereoskopie, Staje mi przed oczami. Piękna! Raj bez mała! Na klęczkach myśl zanurzam w tych kurzach, w tych miałach... To było szczęścia, o czym nie wiedząc, cierpiałam... Maria Pawlikowska - Jasnorzewska ************************** Baśń tęczowa Od kolebki biegła za mną Czarodziejska baśń tęczowa I szeptała wciąż do ucha Melodyjne zaklęć słowa... Urodzona nad wieczorem Z cichych gawęd mych piastunek Spała ze mną, na mych ustach kładąc we śnie pocałunek... I budziła się wraz ze mną I wraz ze mną ciągle rosła I z kołyski na swych skrzydłach W jakiś dziwny świat mnie niosła... Ponad morza purpurowe Ponad srebrne niosła rzeki Po zwodzonym moście tęczy W cudowności świat daleki... Otworzyła mi zaklęciem Brylantowy w skałach parów I wkroczyłam raz na zawsze W kraj olbrzymów,widm i czarów... I zamknęły za mną wrota Jakieś wróżki,czy boginie Więc na całą życia kolej Poszłam błądzić w tej krainie... W tej krainie,w której wszystko Ożywioną bierze postać W której każdy głaz ma duszę I człowiekiem pragnie zostać... Złotolistnym poszłam gajem Gdzie się wszystko skrzy i złoci Gdzie zakwita skryty w cieniu Tajemniczy kwiat paproci Poszłam gajem,gdzie dokoła Śpiewające szumią drzewa Gdzie młodości wiecznej źródło Czyste wody swe rozlewa... I witały mnie po drodze Rozmarzone oczy kwiatów Co patrzyły tak wymownie W niezmierzoną przestrzeń światów. (...) Adam Asnyk Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.


EFKAKONEFKA33	Post #10 Ocena: 0 2011-09-04 20:31:15 (14 lat temu)
Posty: n/a Konto usunięte	To najdalsze Nasze drogi się nie kończą Wierni pulsującym słońcom Po najdalszy świt Wędrujemy, omijamy Świat bez okien, świat zastany Jednakowych dni To najdalsze bywa blisko Jak przydrożny kwiat Top najwyższe lata nisko Jak przed burzą ptak To najprostsze bywa trudne Kiedy serce śpi Gdy napotkasz wyschłą studnię Dalej, dalej idź Końca twoich dróg prawdziwych Nie zamyka cel Cygan, kiedy jest szczęśliwy Nie wie, czego chce To najdalsze bywa blisko Schyl się, zerwij je To najwyższe lata nisko Obok drogi twej Drzew przydrożnych rytmem cieni Odmienieni, naznaczeni odchodzimy gdzieś Gdy się w sercach budzą cisze Nasze smutki wiatr kołysze Tak się rodzi pieśń To najdalsze... Jonasz Kofta Na ścianie jej sypialni widać krzyż lecz ona i tak skończy potępiona, bowiem jakiś zniewalający obraz nocą zapłonął w jej myślach i pomiędzy jej udami złamany bólem człowiek.

« poprzednia strona | następna strona » | ostatnia »

Poezja bliska sercu...

dodaj reklamę »Boksy reklamowe

Ogłoszenia