Szanowni Państwo,
Jestem na tym forum zupełnie nowy, witam zatem wszystkich serdecznie. 
Chcę Państwu, pracującym na terenie Irlandii, zadać jedno konkretne pytanie. Jeśli komuś wyda się ono niestosowne, a tacy zawsze się znajdują, to przykro mi. Informuję również, iż przeszukałem internet w poszukiwaniu odpowiedzi na moje pytanie – znalazłem różne odpowiedzi i mam w głowie jakiś obraz, jednak chciałem raz jeszcze wszcząć tę dyskusję, by – że tak powiem – znaleźć całość odpowiedzi w jednym miejscu.
A moje pytanie jest trywialne i wyświechtane: ile można odłożyć pracując w Irlandii?
Zamierzamy z żoną wyemigrować na stałe, zastanawiamy się jeszcze tylko na krajem. Oboje jesteśmy tu wykształceni i dość nieźle na naszych stanowiskach zarabiamy, jednak powiedzieliśmy temu krajowi „dość” i chcemy zacząć od nowa. Ale biorąc pod uwagę, że nie przechodzimy z biedy do normalnego życia, lecz z normalnego życia do innego normalnego, ale lepszego życia, stąd chcemy mieć wcześniej porównanie ile w sensie możliwości odłożenia pieniędzy w miesiącu zyskamy bądź stracimy, stąd moje pytanie.
Zdajemy sobie z żoną sprawę, że nasze wykształcenie liczy się tutaj, na emigracji, przynajmniej przez okres pełnej aklimatyzacji i do pełnego opanowania języka, z pewnością nie będziemy mogli w nim pracować. Liczymy się więc z wyzerowaniem naszej kariery i zaczynaniem od nowa w prostych, zwykłych, dostępnych dla na pracach. Po pracy szlifujemy język, później ewentualnie przebijamy nasze papiery z polskich szkół na ichniejsze (żeby mieć uznany zawód) lub też robimy u nich jakąś szkółkę i zdobywamy zawód – i dalej żyjemy jako pracownicy wykwalifikowani, powoli się rozwijając…
Chodzi mi jednak o ten pierwszy okres: kiedy dwóch niewykwalifikowanych ludzi otrzymuje taką adekwatną do ich braku-kwalifikacji pracę. O poziomie zarobku, który można by nazwać średnim dla takich prac, statystycznie niskim – ale pewnym do uzyskania na rynku pracy.
I teraz już przejdę do meritum. Sytuacja wygląda zatem tak: dwóch ludzi wyjeżdża do Irlandii, mając załatwioną prostą pracę, na terenie tego samego miasta. Wynajmują małą kawalerkę lub dom wraz z innymi – wszystko po najtańszych kosztach, ale z klasą (bez menelowania). Wydatki życiowe mamy bardzo niskie: et zwykła eksploatacja, sprzętu mamy mało, TV nie musimy używać (nie wiem jak jest z abonamentem) – wszystko załatwi nam komputer i dostęp do sieci. Potrzebujemy jeszcze telefonów komórkowych (też z jakimś tanim abonamentem). Do wydatków doliczyć musimy transport na terenie miasta, wyżywienie: a jemy naprawdę mało i skromnie (zdrowe odżywianie, głównie warzywa i owoce, bez mięsa – jaja, ser, mleko, kasze, chleb…. chyba wymieniłem wszystko  ), alkoholu nie pijemy, papierosów nie palimy… Pozostałe wydatki to już chyba tylko zapewnienie normalnego poziomu życia – takie zwykłe wydatki życiowe. Celem jest odłożenie jak największej ilości pieniędzy, co determinuje skromne życie – skromne, ale nie dziadowskie! Do tego czasem jakieś potrzebne ubranko (z tym też jest u nas skromnie i spokojnie). Cóż jeszcze dodać? Acha: jeszcze kurs języka po pracy. Chyba wszystko zgrubsza.
Wymieniłem Państwu pokrótce nasze wydatki. I teraz, tak uśredniając, czy mogę poprosić o szybką analizę i orientacyjne przeliczenie: ile taka para ludzi jest w stanie w Irlandii, w średniej pracy, zarobić oraz odłożyć…?
Od Państwa pomocy zależy nasza decyzja, zatem uprzejmie proszę o poradę. 
Żeby zwiększyć ilość odpowiedzi, to samo pytanie zadałem na kilku forach.

Pozdrawiam serdecznie.
Marek.