Usunięte

Wiecie co, a ja wam powiem że w Polsce też nie do końca możesz cokolwiek dzieciakowi zrobić. Też trzeba z tym uważać.

Przykład z życia: mieszkaliśmy w Krakowie na dużym osiedlu. Łato, godzina 19 po upalnym dniu pełno dzieciaków na placu zabaw. Nasz synek (miał wtedy 2,5 latka) bawił się z dziećmi na zjeżdżalni, takiej mniejszej dla maluchów (wiecie takie domki drewniane z zjeżdżalnią i rożnymi ścieżkami i mostkami).

Obok na boisku bawili się tacy 10-12 letnie wyrostki. Zaczęli biegać (w berka bawili się) i jeden wskoczył na ten domek dla maluchów i popchnął naszego tak że ten spadł z wysokości na piasek. Na szczęście nic mu się nie stało, ale dla takiego maluszka to był bardzo bolesny wypadek, podrapał nóżki i uderzył się główką. Strasznie wystraszyłam się bo nie zdążyłam go złapać mimo iż stałam obok, ale trwało to dosłownie sekundę. Krzyknęłam na tego chłopca "co ty robisz?" a on na to "spieprzaj k...a!" Mąż który był w pobliżu nie wytrzymał, podszedł i wziął go za rękę i kazał zaprowadzić do rodziców. Chłopak zaczął kopać męża z całych sił (był w butach do gry w piłkę więc tymi kolcami okropnie zranił mężowi nogę).
Po chwili podskoczyła mamusia tego młodzieńca. Widziałam ją wcześniej (ale nie wiedziałam ze to jej dzieciak) siedziała na ławeczce i plotkowała z innymi mamusiami. Nie zwracała uwagi na to co robią jej dzieci (bo okazało się ze obok w piaskownicy bawiła się jej 2 letnia córka!) a teraz podskoczyła, zaczęła się drzeć że jej syna biją. Chłopak w płacz bo ten pan to go krzywdzi, a on nic nie zrobił. Koleżanki tej mamusi naskoczyły na nas, no bo krzywdzimy przecież chłopca.
Na szczęście obok była inna matka która widziała całe zajście i przywołała tą mamuśkę do porządku.

Mąż zadzwonił na straż miejską, przyjechali po 20 minutach, kiedy już prawie nikogo nie było. Bardzo uprzejmy Pan powiedział ze nic nie możemy zrobić. I tak w ogóle mąż nie miał prawa przytrzymać za rękę dzieciaka i że na przyszłość żeby tak nie robić. Bo mogą go oskarżyć o napaść. Byłam w szoku! Okazało się ze gówniarze są bezkarni. Mogą robić co chcą i nic nie możesz im zrobić! NIC! I co z tego że mąż ma rozwaloną nogę? Nie mogą nic zrobić. Co z tego że dziecko mogło połamać się, przecież nie połamało się!

Na koniec dodam tylko, że nie usłyszeliśmy od mamuśki i jej dzieciaka nawet przepraszam. Tylko obelgi i że to jej dziecko i że nie mamy prawa go ruszać.
A to że ona plotkowała i nie patrzyła co jej dzieciak wyprawia na placu zabaw, i to ze gdyby popchnął mniejszego dzieciaka (bo tam bawili się i takie roczne szkraby) to mogłaby zdarzyć się tragedia - to nic. Bezstresowe wychowanie...

Usunięte

Wiem, rozumiem o czym mówisz.
Napisałam o tym, bo od tej pory jeżeli są jakieś problemu z cudzymi dziećmi to zgłaszam to do nauczycielki, jeżeli nie pomaga do dyrektorki albo w końcu na policję.
Bo wiem że każdą sytuację można odwrócić do góry nogami i to ty możesz zostać winna/winny a nie sprawca.

Aduś jak byś interweniowała?Powiedz nam proszę jak się interweniuje zgodnie z prawem jak jakiś gnojek bije drugiegó?Uwagi mu nie możesz zwrócić bo jak założycielka wątku to Ty zostaniesz napastnikiem....

Usunięte

Dzisiaj moge opowiedziec wam ciag dalszy. Otoz otrzymalam list z child c trust, w ktorym jest napisane, ze wiedza o incydencie jaki mial miejsce, tzn ze "very sharply" zwrocilam uwage gnojkowii ze ich policy mowi ze rodzic nigdy nie powinien rozmawiac zgnojkiem. Takie pouczenie. Ciekawa jestem skad te nauczycielki wywnioskowaly, ze rozmowa byla sharply, skoro tego nie widzialy (podobnie jak zaryczanego mego syna). Nie zamierzam nic im na to odpisywac bo po co? Ale po nieprzespanej nocy, poszlam do pani dyrektor na rozmowe. Przedstawilam jej cala sytuacje i wiecie co? Powiedziala, ze "lubiacy kopac" jutro przeprosi mojego malego i zna nasza rodzine na tyle, ze ufa ze nie zrobilam tego w zlej mierze, a kopanie bedzie ukarane. Dodam jeszcze, iz kopacz ma tatusia alkoholika i mamusie ktora zapieprza na cala rodzine. Znowu-ciupek podziekowania! Pare zdan o dyskryminacji dobrze im zrobilo, a mnie pomoglo. A teraz pare slow do Ady - nie wiem kobieto na jakim swiecie zyjesz, ale jesli wydaje sie tobie ze jak to napisalas " polscy rodzice tez uwazaja ze moga, bo sa wieksi", to chyba masz polskich rodzicow za kretynow? A ty sama czujesz sie angielskim rodzicem - takim, ktory nie reaguje na to ze jego dzieciak w kosciele tacza sie od oltarza az po nawe boczna, albo lomocze innego i za to dostaje lizaka. Wszyscy popelniamy bledy i uczymy sie przez cale zycie, ale wierze w to ze nadal bedziemy wychowywac nasze dzieci po polsku, aby wyrosly na ludzi odrozniajacych dobro od zla, na ludzi myslacych i madrych. Angielscy rodzice wpajaja swoim dzieciom znieczulice na swiat, na krzywde innych zyjacych obok nas. Nie zauwazylas tego?????Jesze powiedz mi ze twoi angielscy przyjaciele tacy nie sa to spierdze sie ze smiechu w jakim zaklamaniu zyjesz. I tak tu jest, lepiej zyc po ciemku, wtedy nie trzeba byc czulym na drugiego czlowieka, prawda>? Nie wiem jak wy, ale ja wynioslam lekcje z tego zdarzenia. Wiadomo juz napewno, zeby z gowniarzami nie gadac i kuc zelazo poki lzy nie wyschly.
Dzieki wszystkim za wasze posty, jestescie super!

Nie ma za co dziękować.Cieszę się że coś pomogło.
Widzisz jak ktoś wojuje przez całe życie (jak ja)to uczy sie wyłapywać słabe punkty wroga.
Wcale nie trzeba być czarnym w tym kraju żeby sie krztusić o dyskryminację.Przez tą całą poprawność polityczną im oczy **** zaszły i tak naprawdę nie wiedzą gdzie się rasizm zaczyna a gdzie kończy.W tym kraju jak nie masz argumentów to trzeba z miejsca czuć się zdyskryminowanym i już masz atut w ręku.Sami sobie kupili łuk strzelajacy we własne plecy,trzeba im tylko cięciwę pomóc naciągnąć

Mialam pominac ta uwage bez komentarza, ale mam za duzo szcunku dla swoich rodzicow!!!!!!!!!!!!!!

Moze dlatego, ze mam takie a nie inne nastawienie, nie musialam nigdy byc w takiej jak ty sytuacji, w miedzyczasie wychowujac trzech synow, ktorzy wg mojego podejscia wyszli na normalnych ludzi.

Moich znajomych nie znasz, wiec nie komentuj ich podejscia do sprawy; wyobraz sobie, ze sa ludzie ktorzy podchodza do zycia inaczej i mysla inaczej.

A juz zupelnie obiektywnie patrzac na sytuacje ktora wydarzyla sie w tym a nie innym kraju, to wypadaloby zamieszkujac zapoznac sie z zasadami jakie obowiazuja, nie oczekujac ze jak u ciebie na podworku tak sie zalatwialo sprawe, to w calej Europie tez tak to sie zalatwia. Istnieje swiat poza twoim podworkiem na ktorym sie wychowalas........