@Panna, swego czasu określiłaś mnie, jako czepiającego się ludzi z problemami psychicznymi. Właściwie to się aż lekko uśmiechnąłem. Też przechodzę 'swoje' - nie jesteś sama.

Zawsze możesz napisać na priv ... jeśli cokolwiek wiem, cokolwiek pomogę, cokolwiek poradzę, to jestem do dyspozycji

[ Ostatnio edytowany przez: Kanonier30 30-11-2020 17:10 ]

A co to CBT?

Dziekuje Kanonier. 🙂 Bardzo cenie.

Gdybym mieszkala/byla sama, to moze nawet wyslalabym Ci moje zdjecie z tak upiekszajacym filtrem jakiego zadna inna na Match nie wymajstruje 😀

Cognitive Behavioural Therapy

Uczysz sie wylapywac i analizowac swoje tzw automatyczne mysli, takie niechcace w podswiadomosci ktore psuly nastroj lub sprawialy rozne klopoty.

@ Panna ... edycja mojego postu powyżej wszystko wyjaśnia

No no Twoj filtr tez niczego sobie

Kwintesencja mojej aktywności w serwisie Match...

[ Ostatnio edytowany przez: Kanonier30 30-11-2020 17:21 ]

Swiadomosc spoleczna. Dokladnie.

Mnie zdziwilo kiedys, ze kolega na antydepresantach wolal trzymac to w tajemnicy przed znajomymi. W mom otoczeniu kazdemu cos dolegalo, kazdy byl , jest albo bedzie na jakis medykamentach. W opiece rozni ludzie, rozne sytuacje rozne choroby czy stany psychiczne, emocjonalne. A ten mikro swiat health and social care, to nie mniej nie wiecej, tylko obraz spoleczenstwa w pomniejszeniu. Mental health issues kojarza sie z ostrymi epizodami shizofreni, albo z demencja. Z psychiatrykiem.

Tymczasem.

Rozwod, utrata pracy, urata zarobkow, niezdolnosc splaty kredytu, smierc w rodzinie. To wszystko moze zadzialac jako trigger. Nie ma mocnych. U jednych stany lekowe, u innych obsesje compulsywne, u jeszcze innych ataki podirytowania i agresji. Wiek, hormony, stan zdrowia. Duzo mowi sie o menopauzie, niewiele o andropauzie. A tez moze grac role. Bezsennosc albo anxiety induced insomnia. Poczucie straty, utratu kontroli i brak mozliwosci by to zmienic.

Istnieje podobienstwo zmian zachodzacych w mozgu u ludzi ze zdiagnozowana depresja i w mozgu malp znajdujacych sie na najnizszym szczeblu hierarchii spolecznej (zdominowanych przez osobniki silniejsze). Ciekawe, nie? Malpa alfa moze sie znecac nad slabszym osobnikiem, jego/ jej dziecmi a ona nie moze sie temu przeciwstawic ani nic na to poradzic. To skutkuje bezradnoscia i rozpacza. Te same obszary mozgu uaktywniaja sie podczas stresu u malpy jak u czlowieka z depresja.

Najbardziej szkodliwe jest przekonanie, ze gdzie tam, prochy nie pomoga, tylko cie uzaleznia, najlepiej lecz sie sam., bo co tam oni wiedza, tylko pewnie chca farma firmy kase na tym zbic. Dzieki takiemu sposobowowi myslenia odklada sie wizyte u lekarza na pozniej. No i przeciez nie do psychiatry, bo to juz komplletne czuby. Tymczasem nawet GP z doswiadczeniem nie bedzie czekal. Jesli czarno na bialym widac po kims, ze cos jest nie tak i potwierdza to skala/ test (taka wstepna diagnoza) to od tabletek zacznie. Bo wie co robi.

[ Ostatnio edytowany przez: galadriel 30-11-2020 18:02 ]

Wydawalo mi sie ze mialam w domu ksiazke do CBT, "Mind Over Mood" albo w polskim tlumaczeniu "Umysl nad nastrojem", autostwa Padesky i Greenberger. Mam nadzieje ze w koncu znajde, ze nie wyrzucilam.

Sprzed lat pamietam ze trzeba znalezc chwile na osobnosci i bez pospiechu i przypomniec sobie konkretna chwile, szczegolnie taka chwile w ktorej odczuwalismy silne emocje, zgadza sie?

Na kartce opisujemy co to byla za chwila, i jakie emocje odczuwalismy. Smutek? Gniew? Wstyd? Lęk? Troskę? No i potem analizuje sie swoje owczesne "automatyczne mysli".

To duzo daje ale tylko wtedy kiedy jest sie z soba calkowicie szczerym. W dodatku chce ta ksiazke znalezc bo dopiero przy tych cwiczeniach sobie niektore rzeczy uswiadamialam a jesli znow mam natlok niepokoju/zazenowania/troski to znow cos trzeba z siebie wyluskac i rozpracowac.

CBT wszystkim przygnebionym/zatroskanym przez dlugi czas, polecam.

Znalezione na fb. Mysle, ze dobrze ilustruje problem (albo jeden z problemow) #depressionawareness

RUN THE DISHWASHER TWICE.

"When I was at one of my lowest (mental) points in life, I couldn’t get out of bed some days. I had no energy or motivation and was barely getting by.
I had therapy once per week, and on this particular week I didn’t have much to ‘bring’ to the session. He asked how my week was and I really had nothing to say.
“What are you struggling with?” he asked.
I gestured around me and said “I dunno man. Life.”

Not satisfied with my answer, he said “No, what exactly are you worried about right now? What feels overwhelming? When you go home after this session, what issue will be staring at you?”
I knew the answer, but it was so ridiculous that I didn’t want to say it.
I wanted to have something more substantial.
Something more profound.
But I didn’t.

So I told him, "Honestly? The dishes. It's stupid, I know, but the more I look at them the more I CAN’T do them because I’ll have to scrub them before I put them in the dishwasher, because the dishwasher sucks, and I just can’t stand and scrub the dishes.”
I felt like an idiot even saying it.
What kind of grown-ass woman is undone by a stack of dishes? There are people out there with *actual* problems, and I’m whining to my therapist about dishes?
But, my therapist nodded in understanding and then said:
“RUN THE DISHWASHER TWICE.”

I began to tell him that you’re not supposed to, but he stopped me.
“Why the hell aren’t you supposed to? If you don’t want to scrub the dishes and your dishwasher sucks, run it twice. Run it three times, who cares?! Rules do not exist, so stop giving yourself rules.”
It blew my mind in a way that I don’t think I can properly express.
That day, I went home and tossed my smelly dishes haphazardly into the dishwasher and ran it three times.

I felt like I had conquered a dragon.
The next day, I took a shower lying down.
A few days later, I folded my laundry and put it wherever the fuck they fit.
There were no longer arbitrary rules I had to follow, and it gave me the freedom to make accomplishments again.
Now that I’m in a healthier place, I rinse off my dishes and put them in the dishwasher properly. I shower standing up. I sort my laundry.
But, at a time when living was a struggle instead of a blessing, I learned an incredibly important lesson:
THERE ARE NO RULES.
RUN THE DISHWASHER TWICE!!!"

Author unknown