Moja babcia umarla z powodu choroby Alzheimera 17 lat temu.
Klasyczny przypadek, najpierw zapominanie, potem chowanie roznych rzeczy, wychodzenie z domu i blakanie sie po okolicy.
Bylo to na wsi, wiec inne babcie wiedzialy, ze jak ona wychodzi do nich posiedziec na lawke i potem gdzies chce isc, to maja dac znac dziadkowi i dzialalo przez jakis czas.
Ale potem zaczela uciekac, na przyklad kiedy dziadek byl w toalecie i wtedy juz byl czas na zamkniecie drzwi na klucz dla jej bezpieczenstwa.
Pozniej trzeba bylo ja karmic bo zapominala o jedzeniu, jakby wcale nie czula glodu. Przestala powoli rozpoznawac czlonkow rodziny. Wszystkie kobiety nazywala imieniem Marysia, byla to jej srednia corka.
Trwalo to kilka lat, w koncu juz tylklo lezala, bo choroba wyniszczyla jej cialo. Umarla cichutko pewnego grudniowego popoludnia.
Ciekawe dla mnie bylo to, ze w ostatniej fazie choroby, kiedy juz byla lezaca i nie bylo z nia kontaktu, to w pokoju, gdzie bylo jej lozko wisial na scianie swiety obraz i ona sie modlila! Byla bardzo religijna osoba cale zycie i wtedy kiedy juz nic nie wiedziala o swiecie to po cichutku odmawiala modlitwy patrzac na ten obraz Matki Boskiej. Slowa nie byly czyste, raczej poruszanie ustami i ciche dzwieki, szept, nie wiem jak to okreslic, ale to na pewno byla modlitwa.
Dziadek opiekowal sie nia do konca.
Dziadek moj umarl w ubieglym roku. Rowniez z powodu demencji, ale bez diagnozy Alzheimera.
Przebieg klasyczny. W poczatkowej fazie nie pamietal tego, co bylo 10 minut wczesniej , ale precyzyjnie potrafil opowiadac o zdarzeniach z 1939 roku, lacznie z tym jaka byla pogoda. Pozniej coraz trudniej, trudniej. Agresja slowna i inne atrakcje. Cialo slablo i w nastapil koniec, ale trwalo to wszystko 4 lata.
Roznica miedzy babcia a dziadkiem byla taka, ze babcia miala pierwsze objawy majac 70 lat i wkrotce potem zmarla a dziadek dozyl blisko setki.

.

[ Ostatnio edytowany przez: perfekcja 09-05-2013 10:24 ]

Wspomniałas o modlitwie. Rodzina mojej mamy jest liczna ale i religijna,szczególnie wszystkie ciotki i wujkowie. Jako dziecko,gdy jeżdzilismy do babci i dziadka na wieś,zbierało nas sie ok 30osób całe wakacje. Codziennie wszyscy klękalismy do różańca. Babcia mimo zaniku pamięci,znała litanie,różaniec itd. Co jakiś czas przychodził ksiądz i odprawiał msze w domu.Babcia zawsze leżała w łózku ale cała obrzęd znała i pamiętała. Rzadko myliły jej się modlitwy-regułki.
Mózg chorego wysusza się...kurczy. Porównuje innych członków rodziny z zaburzeniami pamięci. Każdy z nich jest cukrzykiem. Tak jak wszyscy, na czele z babcią ,niezdrowo odzywiali sie. Wcześniej pisałam o tłuszczu zwierzęcym.
Rzadko bywały owoce w domu,o oliwie chyba nikt z nich nie wiedział. Mówie o dwnych czasach.
Byc może wpływ na chorobe ma też klimat.
Ostatnio byłam w szpitalu okulistycznym(kłopoty z nerwem wzrokowym) Neurolog powiedziała mi,że częsciej na SM,zapadają ludzie mieszkający na północy globu. Duzy wpływ ma słońce i klimat.
BYc może i tu znajdziemy jakaś odpowiedź?

[ Ostatnio edytowany przez: ewamik 09-05-2013 10:12 ]

Usunięte

Wiesz Ewamik, na takie tematy to kazdy lekarz ma swoja opinie. Choruje na chorobe podobna do SM, rozniaca sie tylko drobnymi niuansami i moj neurolog glowna przyczyne wystepowania chorob ukladu immunologicznego upatruje w uzywaniu pestycydow.

.

[ Ostatnio edytowany przez: perfekcja 09-05-2013 10:21 ]

Słońce, dieta, ćwiczenia umysłu, to wszystko w teorii ma pomóc opóźnić proces starzenia się naszego mózgu. Problem w tym, że zyjemy coraz dłużej. Cudów nie ma, świat potrzebuje szczepionki. Liczba dotkniętych demencją ciągle rośnie. Ja już kiedyś napisałam w innym temacie, że demencja (w różnych jej formach), to najokrutniejsza z chorób. Dzięki współczesnej medycynie średnia życia się wydłuża, tak więc w wieku 57 lat możemy zostać wyleczeni z raka, a 10 lat później dostać w łeb demencją i tak egzystować przez następne osiem..


Przy okazji, materiałów jak pomóc choremu i opiekunowi w życiu codziennym jest mnóstwo w internecie. Jaki wpływ ma zmiana światła dziennego na popołudniowe w kwestii zachowania, otaczające kolory, np. ludzie z demencją chętniej jedzą z żółtych talerzy i zdecydowanie łatwiej jest im spożywać tzw. finger food, lustra i drzwi zwiększają agresję i chęć ucieczki, ruch, aktywność fizyczna i umysłowa, głupie łączenia, czy wzory na wykładzinie powinny być usunięte ponieważ powodują zamieszanie, człowiek z demencją nie rozpoznaje ich w zrozumiały dla nas sposób, dla niego to są dziury które trzeba przekroczyć- stąd częste upadki, itd.
To w ogromnym skrócie, temat jest niezwykle interesujący, rozległy i niestety..nieodkryty.

[ Ostatnio edytowany przez: Severance_ 09-05-2013 10:57 ]

Severance dziękuje za linki i rady właśnie rozmawiałam z babcią jak będzie źle wracam do pl na jakiś czas nie mogę zostawić jej samej
Dziadek dzis zjadł śniadanie a półgodzinie stwierdził ze ie jest dobra gospodynią bo nawet śniadania nie chce sie jej zrobić...

Nie ma sprawy, ten temat to moja pasja. W pracy nie wymagano od nas szerokiej wiedzy z zakresu demencji, jedynie rozpoznawanie trigger points oraz distraction techniques, ale ja chcę wiedzieć więcej. ; )
Twoja babcia będzie potrzebowała teraz ogromnie dużo wsparcia, to własnie w opiekunów choroba bliskiej osoby uderza najbardziej. Trudno jest im zrozumieć i przełożyć na terminy medyczne zmiany zachodzace w zachowaniu partnera. Smutek, żal, depresja, strach i zmęczenie wynikające z wiecznego oczekiwania na powrót "tamtego człowieka".
Jak już napisałam wcześniej każdy przypadek jest inny, wszyscy chorzy przechodzą przez fazy agresji, jednak agresja agresji nie jest równa. U jednego skończy się to walnięciem w ścianę, inny zaatakuje opiekuna, musicie mieć tego świadomość. Ważne jest żeby z niczym babci nie przyciskać, utrzymywać cierpliwe relacje, tak żeby nie obawiała się opowiadać o wszystkim co ich (babcie i dziadka) spotyka w ciągu dnia. Dzięki temu będziecie mogli na bieżaco oceniać sytuacje, modyfikować i podejmować decyzje na przyszłość. Jeżeli babcia za wcześnie poczuje się zagrożona pewnymi sformułowaniami, jest prawie pewne, że nawet kiedy będzie się jej działa krzywda, zachowa to dla siebie, z przywiązania, miłości i obowiązku w stosunku do męża. Pomoc rodziny, organizacja dnia, maksymalne odciążenie babci w codziennych obowiązkach, kilka godzin zorganizowanej opieki w jakimś osrodku z zajęciami stymulującymi pamięć, o tym wszystkim już powinniście myśleć.
Życzę wytrwałości i cierpliwości, poszerzajcie również swoją wiedzę w tym temacie, nie odwiedzałam polskich stron, ale anglojęzyczne okazały się prawdziwą skarbnicą wiedzy.

Trochę materiałów na początek, co prawda dotyczą aranżacji wnętrz i organizacji zycia w warunkach domu opieki, ale wiele też wyjasniają w kwestii "dlaczego", poza tym są wyjściową dla dalszych poszukiwań, żeby zadać pytanie, trzeba najpierw wiedzieć czego szukamy ; ) :

Żrodło 1
Żródło 2

[ Ostatnio edytowany przez: Severance_ 09-05-2013 14:09 ]

Nie mogę już edytować poprzedniego posta, więc piszę dalej...

Możecie poprosić babcię o prowadzenie prostego dzienniczka, małego sprawozdania z dnia, co robili, która z tych czynności sprawiła dziadkowi przyjemność, co go zirytowało i o której godzinie. To w kwestii technik odwracających uwagę. Z moich doswiadczeń wynika* i zostało to naukowo udowodnione, że najgorszy czas przychodzi właśnie podczas zmiany swiatła dziennego na popołudniowe, lub wieczorne (zimą dzieje się to błyskawicznie). Latem dziadkowie mogą spędzać dużo czasu poza domem, ale kiedy przyjdzie jesień i zima, babcia zostanie przez dłuższy czas ze znudzonym dziadkiem w domu. W takim wypadku i dzięki dzienniczkowi, będziecie wiedzieli, że jeżeli powiedzmy pomiędzy 15 a 16 po południu będą się pojawiały jakiekolwiek symptomy agresji, to ktoś z rodziny standardowo i zapobiegawczo wykonuje telefon do dziadka. Ważne jest żeby to był ktoś kogo dziadek lubi, inaczej i tak nie będzie chciał z tą osobą gadać. ; )

* własnie dzięki własnym obserwacjom zaczęłam przeszukiwać net w poszukiwaniu odpowiedzi.

PS: wracam do gotowania obiadu. ; )

Przypomina mi sie film "Pamiętnik" na podstawie książki Nicolasa Sparksa

Usunięte