Wiesz ja tez mam nadzieje na spokojne zycie z moim mezem. Moje zdanie jest jak powyzej i tego nie zmienie, wiem co wiem, juz troszeczke przeszlam.Ale czyz nie dlatego roznimy sie od soebie ...majac inne zdanie? Swiat bylby nudny gdybysmy wszyscy tak samo mysleli...

Pozdrawiam serdecznie.

kazdy z nas jest inny,dla tego dobrze wymieniac poglady na rozne tematy,gdybysmy byli "tacy sami"nie mielibysmy oczym rozmawiac. pozdrowionka.agnes

Tak jest

mowilam ze nie,ze nigdy przenigdy,ale wybaczylam i dalam mu jeszcze jedna szanse.zobaczymy czy byla to dobra decyzja ale wiem ze na pewno nie bede jej zalowala

nigdy sie niedowiesz poki nie sprobujesz...wybaczyc...
moim zdaniem warto wybaczyc.
niewiemy co nam moze sie w zyciu przytrafic,tesz bysmy chcieli aby nam wybaczono.zycze powodzenia agnes

wybaczylam bo kochalam....powod zdrady zreszta byl glupi - po pijaku i dziewczyna nachalna...wierze w to i zawsze wierzylam...ale bolalo jak diabli ...przez pare miesiecy....czasem mialam taki obrazz w wyobrazni jak on z nia...ale to chyba tylko sama podsycac chcialam to uczucie pokrzywdzenia...durna panna wydzwaniala do niego az w koncu kiedy jej powiedzialam ze dla niej to on nie istnieje i niech to zrozumie - przestala...

rozstalismy sie po nastepnych 3 latach...z zupelnie innych powodow...
razem bylismy 6....
wiec tak - jesli naprawde kochasz - z bolem i ciezko to przychodzi - ale jestes w stanie wybaczyc....to jedno
musisz jeszcze nauczyc sie ufac ponownie - a to znacznie trudniej przychodzi....i wymaga cieprliwosci - zarowno twojej jak i partnera

Przepraszam, ze sie wtrace, moje panie

Podobnie jak w poscie u gory, probowalem zapomniec po pierwszym razie: bylismy wtedy 4 lata ze soba. Dziewczyna blagala, przysiegala, "nie wiem co mnie opetalo", wytlumaczyla mi, ze teraz juz wie i nigdy juz tego nie zrobi. Drugi raz probowalem zapomniec o tym 2 lata pozniej, bylismy juz po slubie, mielismy juz 7 miesiecznego bobaska, odeszlem od nich, probowala odebrac sobie zycie. Wrocilem, nie moglem pozbyc sie z glowy obrazu "ona pchajaca wozek i twarz rozesmianego dziecka", probowalismy od poczatku. Przyszlo za kilka lat na swiat jeszcze jedno malenstwo. Rozstalismy sie na zawsze po 13 dlugich latach wspolnego zycia. Bylem przez 10 lat sam, staralem sie obserwowac, zrozumiec kobiety, zlamac tabu; probowalem podejsc problem od tylu, nie czekac az sie sam pojawi lecz "wejsc do jaskini lwa" i prowokowac, probowalem czarowac, czynic cuda nakiju...
I wiecie jakie mam na ten temat zdanie?
Jezeli Was nie interesuje - przestancie to po prostu czytac teraz.

Zdradza sie kogos tylko raz. Nie zdradza sie dwa, trzy czy cztery razy. Zdradza sie kogos i SIEBIE SAMEGO - tylko raz.
Pozniej jest to juz tylko liczba ile razy idzie sie z innymi partnerami do lozka, ile razy probuje sie gonic za tym pierwszym uczuciem... pozniej wszystko staje sie takie plytkie, powierzchowne, ze ludzie nawet sie czasami z tego smieja wspominajac ten pierwszy raz...
Einmal ist keinmal - jak mowia niemcy.
Czy w tym przypadku tez?
Moim zdaniem gdy ktos zdradzi pierwsz raz w zyciu - peka w nim cos na zawsze. Tak samo peka cos w osobie zdradzonej. A serce klejone nie bije juz tak mocno i pewnie jak to bez urazy. To taki rodzaj duchowego zawalu.

Zycze bardzo duzo sily i wytrwalosci osobom zdradzonym

Pozdrawiam
pr

Przepraszam, ze sie wtrace, moje panie

Podobnie jak w poscie u gory, probowalem zapomniec po pierwszym razie: bylismy wtedy 4 lata ze soba. Dziewczyna blagala, przysiegala, "nie wiem co mnie opetalo", wytlumaczyla mi, ze teraz juz wie jak to boli i nigdy, przenigdy tego nie zrobi. Drugi raz probowalem zapomniec o tym 2 lata pozniej, bylismy juz po slubie, mielismy 7 miesiecznego bobaska, odeszlem od nich, probowala odebrac sobie zycie. Wrocilem, nie moglem pozbyc sie z glowy obrazu "ona pchajaca wozek i twarz rozesmianego dziecka", probowalismy od poczatku. Przyszlo za kilka lat na swiat jeszcze jedno malenstwo. Rozstalismy sie na zawsze po 13 dlugich latach wspolnego zycia. "On juz znalazl dla nas mieszkanko, wiesz..." - tego poranka opowiadala mi to niemalze z usmiechem w oczach. Trzy miesiace pozniej ratowalem jej zycie wdrapujac sie po rynnie na drugie pietro, wybijajac szybe w oknie. Jej chlopak zadzwonil do mnie, dajac do zrozumienia, ze "lepiej byloby abym tam zajzal, poniewaz odszedl od niej a obaj ja przeciez dobrze znamy, kto wie czy nie osieroci dzieci przez glupote...".
Bylem sam przez nastepne 10 lat, w tym czasie staralem sie obserwowac, zrozumiec kobiety, zlamac tabu; probowalem podejsc problem od tylu, nie czekac az sie sam pojawi lecz "wejsc do jaskini lwa" i prowokowac, probowalem czarowac, zaklinac, czynic cuda nakiju...
I wiecie jakie mam na ten temat zdanie?
Jezeli Was nie interesuje - przestancie to po prostu czytac teraz.

Zdradza sie, niezaleznie od plci, tylko raz. Nie zdradza sie dwa, trzy czy cztery razy. Zdradza sie kogos i SIEBIE SAMEGO - tylko raz.
Pozniej jest to juz tylko jakas liczba: ile razy idzie sie z innymi partnerami do lozka, ile razy probuje sie gonic za tym pierwszym uczuciem... pozniej wszystko staje sie takie plytkie, powierzchowne, ze ludzie nawet sie czasami smieja z tego wspominajac... ten pierwszy raz...
Einmal ist keinmal - jak mowia niemcy.
Czy w tym przypadku tez?
Moim zdaniem gdy ktos zdradzi pierwsz raz w zyciu - peka w nim cos na zawsze. Tak samo peka cos w osobie zdradzonej. A serce klejone nie bije juz tak mocno i pewnie jak to bez urazy. To taki rodzaj duchowego zawalu.

Zycze bardzo duzo sily i wytrwalosci osobom zdradzonym

Pozdrawiam
pr

Prosba do moderatora "sasj"
Wyzuc prosze moj przedostatni wpis, chcialem go poprawic i tym samym ukazal on sie tutaj 2 razy. To samo tyczy sie tego komentaza.

Dzieki
pr

pr, potrafisz to przedstawić w rewelacyjny sposób,
pierwszy raz czytam coś takiego.
czy uwazasz, ze można kochać dwie osoby?
a własciwie nawet nie wiem czy w tym drugim przypadku to miłość...
?