Definitywnie. Lekarstwem duża dawka pieszczot i dzikiego seksu. Widzę tu nawet pewne pole do popisu dla autora watku, pod warunkiem że się weźmie do działania, a nie smędzenia na forum

Tak jak myslalem B0nkers jest ponizej 30...

BOnkers jest tak samo przed 30 jak ty Marcin ...

panowie czy wy sie z tym zgodzicie?

20-30 letni: jak pociąg towarowy, stoi przy każdej okazji
30-40 letni: jak pociąg osobowy, kursuje regularnie, stoi według rozkładu jazdy
40-50 letni: pociąg pośpieszny, staje rzadko, jeździ szybko
50-60 letni: pociąg okolicznościowy. Kursuje tylko 2x do roku, staje bardzo
rzadko
60-70 letni: pociąd luksusowy z parowozem. Kursuje tylko na specjalne
zamówienie, staje tylko do pobrania wody (albo jej zdania).

Mocne:-W:-W:-W

znalezione w necie

---------------------------
Trzydziestka. Magiczna liczba w życiu kobiety. Oczywiście nie dla wszystkich ten sam czas biegnie w tym samym tempie. Wiele trzydziestolatek zdążyło już wyjść za mąż, urodzić dzieci, sporo rozwieść się, a nawet ponownie wydać. Inne, usytuowane chwilę przed tą cezurą lub chwilę po (przy czym "chwila " może tu oznaczać zarówno kilka miesięcy, jak i dwa, trzy lata w jedną lub drugą stronę), właśnie wtedy zaczynają silniej odczuwać presję czasu. Uświadamiają sobie, że są samotne i czują się stare.
Najbardziej przebojowe, ambitne, zaabsorbowane własnym rozwojem, długo nie są zainteresowane formalnym związkiem. Podejmowanie małżeńskich i rodzicielskich wyzwań i obowiązków stanowi poważne obciążenie dla pracującej i uczącej się osoby. Tym bardziej, że są dobrze ustawione zawodowo, sporo zarabiające. Własne mieszkanie, często służbowy samochód. Zimą obowiązkowo za granicą narty. W sezonie letnim kąpiele w ciepłych morzach. Ambitne, pracowite, nieustannie się doszkalające i w tym momencie swojego życia dojrzałe już do stabilnego związku z sensownym mężczyzną. Stąd coraz bardziej otwarcie wyrażana potrzeba posiadania własnej rodziny: męża i dziecka.
Są na ogół rozsądne. Zazwyczaj mają już za sobą mniej lub bardziej udane układy partnerskie, co sprawia, że ich oczekiwania wobec ewentualnego towarzysza życia są jasno sprecyzowane. Zdają sobie sprawę, że nikt nie jest bez wad. One także. Dlatego nie szukają księcia z bajki, ale mężczyzny, który - podobnie, jak one - osiągnął już coś w swoim zawodzie, ma swoje pasje, czegoś się przez minione lata dorobił. A do tego potrafi się zatroszczyć o swoją kobietę, okazać czułość i zrozumienie dla jej potrzeb
Tym mniej przebojowym, ale równie ambitnym i pragnącym sensownie ulokować się w życiu, dużo wcześniej marzy się ktoś serdeczny i bliski. Ale sfeminizowany zawód, rozmaite okoliczności życiowe lub brak wiary w siebie sprawiają, że mimo upływu lat, nadal pozostają samotne. Kiedy stuka trzydziestka - jedne i drugie - zaczynają się niepokoić. Nie, żeby natychmiast chciały się wydać, ale przynajmniej związać z kimś naprawdę nimi zainteresowanym. Z kimś, kto byłby rzeczywiście dla nich ważny i dla kogo one również były by ważne i jedyne.

Mężczyźni po trzydziestce są zwykle albo już żonaci, albo po przejściach, co sprawia, że do ponownej żeniaczki się nie spieszą. Z kolei kawalerowie nie kwapią się zbytnio do stabilnego związku, w przekonaniu, że możliwości, jakie oferuje życie są zbyt pociągające, żeby zawęzić je do jednej kobiety, domu i dzieci. Obawiają się ograniczeń swojej dotychczasowej wolności, zmian w sposobie spędzania wolnego czasu. A potrzebują go dużo, ponieważ w pragnieniu zachowania młodzieńczego wyglądu usilnie dbają o swoją kondycję. Tenis, pływalnia, siłownia, solarium, sportowe hobby, to ważna i czasochłonna pozycja w ich budżecie czasu. Życie rodzinne wprowadziło by tu znaczne korekty, a oni nie bardzo mają ochotę z czegokolwiek rezygnować. Pewien pan dobiegający czterdziestki, ale prezentujący się jako młodzieńczy trzydziestolatek, na nieśmiałą wzmiankę swojej partnerki o dziecku, zaproponował kupno rasowego psa. Był szczerze zdumiony, że odrzuca taki świetny pomysł i nie wiedzieć czemu wymyśla mu od egoistów.

Usunięte

Usunięte

To magiczna granica. Po jej przekroczeniu kobieta zaczyna akceptować siebie. Zmieniają się jej relacje z otoczeniem. Przestaje zdanie innych traktować jak wyrocznię. Potrafi sama podejmować decyzje. Już wie, kim jest i dokąd zmierza.

Kobieta trzydziestoletnia ma już duży bagaż doświadczeń, ale jednocześnie jest ciągle młoda. Los daje jej prezent: siłę i życiową mądrość.

Kobieta pewna siebie

Trzydziestolatka już nie zadaje sobie pytań, kim jest i czego pragnie od życia. Jeszcze kilka lat temu robiła wszystko, by inni ją akceptowali. Jeśli jej przyjaciółki wiązały się z bogatymi mężczyznami, ona umierała ze wstydu, przychodząc na imprezę z biednym studentem. A gdy w jej środowisku panowała moda na robienie kariery, ona też szła tą drogą.

Trzydziestolatka potrafi już odróżnić swoje własne poglądy od tych narzuconych jej przez innych. Zna swój charakter, wrażliwość, wytrzymałość. To poznawanie siebie wiodło przez nieudane związki, konflikty z rodzicami i przyjaciółmi. I te doświadczenia są teraz jej największym atutem.

Już coś wie o miłości

Nikt tyle nie oczekuje od partnera co dwudziestoletnia dziewczyna. Facet powinien być inteligentny, dobry, czuły, zaradny i najlepiej, żeby przyjaciółki umierały z zachwytu na jego widok. Takie podejście zwykle kończy się rozczarowaniem. Kobieta koło trzydziestki zaczyna rozumieć, że ideałów - no cóż - nie ma. Zaczyna szukać mężczyzn, których uznaje za interesujących. I na trochę więcej im pozwala. Pięć lat temu robiła swojemu partnerowi karczemną awanturę o to że: a) wrócił o dwie godziny za późno do domu, b) ciągle nie ma dla niej czasu. Dziś czepia się... znacznie rzadziej. Dawniej każdy, nawet najmniejszy kryzys był zapowiedzią końca związku. Teraz jest inaczej. Trzydziestolatka łatwiej wybacza ukochanemu błędy i słabości, bo wie, że sama też nie może ich uniknąć. Prawdziwa miłość kojarzy jej się ze spokojem i poczuciem bezpieczeństwa.

Nie boi się zmian

Kobieta trzydziestoletnia nie żałuje nieudanych związków, bo potrafi wytłumaczyć sobie, że złe doświadczenia nie są porażką, tylko podpowiedzią, której drogi nie należy wybrać. Już wie, że wartość kobiety nie zależy od tego, czy u jej boku ktoś sypia. Sama też potrafi cieszyć się życiem. Partner jest ważny, ale nie stanowi już sedna.

Kobiety po trzydziestce mają największy apetyt na seks. Poziom hormonów odpowiedzialnych za popęd seksualny jest wtedy najwyższy. Trzydziestolatka to świetna kochanka: potrafi dawać rozkosz i sama ją przeżywać. Akceptacja siebie procentuje i w tej sferze życia: trzydziestolatka już zna swoje ciało i potrafi powiedzieć, co lubi, a co jest dla niej nie do przyjęcia

I co? To wszystko brzmi dość optymistycznie! Jeśli już skończyłaś trzydzieści lat (nieważne czy wczoraj, czy dziesięć lat temu) jesteś najszczęśliwszą kobietą pod słońcem: wreszcie wykorzystujesz maksimum swoich możliwości. A co, jeśli jeszcze nie skończyłaś trzydziestki? Jest na co czekać.


--------------

z serii autoreklama:-W panowie 30 sa the best

e tam...tylko troche ...ktos musi bo zbyt sielankowo by bylo