Dokladnie tak.
Tamta sytuacja o ktorej pisalam, zapoczatkowala (wreszcie!) jakies zmiany w ich zyciu. Niestety nie dzieki pomocy SS, bo akurat ta instytucja zostawila ja samej sobie - wyproszono ja nawet z hostelu po jednym dniu, twierdzac ze nie moga pomoc, bo ona nie ma HO ! Skonczylo sie to niestety, jej powrotem do domu. Ale po tym wszystkim nabrala woli walki. Jakis czas pozniej przyszla do mnie, prawie mnie nie znajac - wiedzac tylko z plotek, co ja przeszlam.
I zaczelysmy dzialac.
Obecnie - dokladnie rok pozniej od jej pierwszej wizyty u mnie - mieszka juz sama z dziecmi, ojciec ma zakaz zblizania sie, dzieci zaczynaja dochodzic do siebie, ona zaczyna normalne zycie...
Najgorsze w tej sytuacji jest to, ze SS, council i cala reszta, zostawili ja samej sobie. I nawet babka w szkole dzieci ( odpowiednik pracownika socjalnego ), byla w szoku - sama interweniowala w jej sprawie, byly obietnice, ale nie pomogl nikt...
Nie pisze tego po to, zeby kogos zniechecic do SS. Ludzie tam pracujacy sa rozni - ona miala pecha i trafila albo na kogos, kto zle ocenil sytuacje, albo na kogos, komu po prostu nie chcialo sie pracowac.

[ Ostatnio edytowany przez: Nie_z_tej_bajki 18-02-2012 11:51 ]

Jedno jest pewne
Jesli matka nie ruszy palcem to straci dziecko/dzieci czy to bedzie zabranie przez SS ( chyba najlepsza opcja) czy zameczone fizycznie i psychicznie przez jej partnera/ojca, straci tez milosc dzieci do siebie i szacunek, bo jak dziecko moze szanowac matke ktora pozwala soba i nim poniewierac?

jak sie ktoras zna na tych sprawach, to moze niech zadzwoni do Autorki i ew. 'uswiadomi' faceta

ps. najlepiej dodajac, ze rozmowa jes nagrywana/monitorowana przez policje/SS...

Usunięte

Clock - to byloby najgorsze co mozna zrobic...
Ona musi to zrobic sama. Nigdy nie wiadomo jaka bedzie reakcja w takiej sytuacji. A moze byc naprawde goraco, gdy on sie dowie.
Nie na kazdego dziala slowo Policja, czy social s.

coz, wiem ze nie kazdego, ze ryzyko, ale moze podzialac na damskiego boksera?

Autorka sama musialaby tego chciec... poza tym, co powie na policji? ze maz ja bije, ale ostatnio juz nie - to czemu od razu tego nie zglosila, ma jakas obdukcje zrobiona w szpitalu, opinie GP?

inna sprawa, ze lepiej dzwonic jak cos sie dzieje - policja na miejscu oceni sytuacje i moze zabrac kolesia od razu, zamiast wyprowadzac matke z dzieckiem...

Tak.
Jest tylko jedno "ale" - umowa jest na nich oboje i dopoki ona sie nie skonczy, on ma prawo wrocic do domu, podpisujac ze bedzie grzeczny i bedzie wspolpracowal z ss. Tyle, ze to czesto konczy sie powrotem do starych zwyczajow i "nauka" bicia tak, zeby nie bylo widac.
Wiem, ze moze przedstawiam najgorszy scenariusz, ale juz to widzialam...

Usunięte

Stanisławski 100% racji. Znam podobną "pokrzywdzoną" Rano dzieci do szkoły, pózniej kawka z koleżanką 2h, i do miasta TK-max, Boots,itp. (szczyt głupoty kupiła torebkę Ł10 off bo myślała że za Ł10), i ledwo zdąża dziecko ze szkoly odebrać. Teraz biegiem do Icelandu bo jakiś obiad trzeba ugotować. Przed kasą szok karta nie płaci, (torebka Ł35!), a jeszcze miała iść do solarium. Więc podminowana na maksa już tylko czeka kiedy ten jej nieudacznik wróci z pracy. I zaczyna się
-Co na obiad?
-A co kucharkę darmową sobie znalazłeś?
I oczywiście,że za mało zarabia, że inni to samochody i wczasy a ona kura domowa w domu musi siedzieć.
Nie wiem jak on to wytrzymuje ale pewno będzie kiedyś następny wątek o przemocy w rodzinie. No bo w końcu chłop nie wytrzyma.
A co do autorki postu zachowuje się wyjątkowo agresywnie. Prawie w każdym poście używa ogromną ilość wykrzykników, ktore wcale nie wyrażają odczucia bezsilności. Nie widzi jaką krzywdę sprawia dziecku (sprowadza go do roli świadka). Nie pyta czy SS pomoże jej znaleść pracę, opiekunkę dla dziecka tylko co się jej należy za darmo.
Wierzę że forumowiczki przeżyły koszmar i piszą bardzo emocjonalnie ale dopuki nie poznamy wersji tej drugiej strony nie mierzmy wszystkich swoją miarą bo nie każdy na to zasługuje.

Nielatwo jest sie wyrwac z takiego bagna,szczegolnie gdy ma sie dzieci,bo matka zazwyczaj ma obraz w glowie,ze dzieci tate miec powinny.Do tego dochodzi zastraszanie,ze np nie pracowalas to musisz siedziec ze mna,bo nic Ci sie nie nalezy a skoro wyladujesz na bruku to i dzieci zabiora-tak bylo w moim przypadku...Po prostu balam sie,dopiero panie ktore przyszly do mnie po pierwszej interwencji policji uswiadomily mnie,ze pomoc uzyskam.Myslalam juz o rozejsciu ale nadal balam sie,ze sobie nie poradze,po paru kolejnych akcjach wywieziono mnie do refuge i juz.A nie pracowalam,bo jak chcialam isc do pracy to bylo,ze dzieci powinny miec mame w domu,jak przestawalam szukac to,ze powinnam dupe ruszyc i do pracy,zawsze bylo zle.Poza tym szczerze to pozniej balam sie juz dzieci z nim zostawiac,bo czlowiek moim zdaniem byl nieodpowiedzialny,wiec dzieci mogly sie utopic podczas kapieli,zadlawic itd.Wczesniej nie przejawial takich tendencji,no ale coz narkotyki robia swoje...Zlewka totalna na wszystko.Tak czy inaczej podjac pierwszy krok jest najtrudniej ale jak Mama Myszy pisze jak juz sie go zrobi to machina idzie w ruch,pomoc,instytucje itd.

W kwestii spraw materialnych,ja poszlam z 1 torba(mialam pol h czy godzine na spakowanie sie) ale znam dziewczyny,ktore oczekujac na miejce mialy np 3/4 dni zanim ktos po nie przyjechal i umialy caly dobytek na pokoj zwiezc...wiec roznie bywa.Autorce zycze szczesia Pamietaj,ze jak podejmiesz ten pierwszy krok to moze bedzie ciezko przez jakis czas ale pozniej,po jakims czasie bedzie juz tylko dobrze.Jak MarcinB napisal ludzie zawsze beda gadac,moze i nawet sie cieszyc,ze kogos innego to spotkalo,obrabiac tylek,co rusz mozesz sie dowiadywac cudownych prawd i historii na swoj temat,albo dlaczego sie rozeszlas(u mnie to podobno przez moja rzekoma zdrade...,facet musi sie wybielic co nie),patrzec na Ciebie.Ja mieszkam w malej miejscowosci,wszyscy wszystko wiedza,firma w ktorej pracuje ojciec dzieci cala dudnila,dopiero po pol roku przestalam przejmowac sie tym co ludzie powiedza,choc dalej nie lubie ich spojrzen...Z czasem naucze sie zyc normalnie i Toie takze tego zycze