Mam cos "cool". Znalezine na stronach Gonca Polskiego.
1. Jak zorganizować przeprowadzkę na Wyspy z dzieckiem?
Jeśli przenosicie się na Wyspy całą rodziną, warto zrobić to na raty. Najlepiej, jeśli pierwszy pojedzie tata i „przygotuje grunt". Znajdzie pracę, wynajmie mieszkanie, zarejestruje się w przychodni, sprawdzi gdzie kupić pieluszki i pieczywo. Po miesiącu czy dwóch może do niego dołączyć mama z dzieckiem.
Wynajęte mieszkanie lub pokój powinno być przyjazne dziecku i mamie. Najlepiej na parterze, żeby nie trzeba było dźwigać ciężkiego wózka po wąskich i stromych angielskich schodach. W sypialni musi znaleźć się miejsce na dziecięce łóżeczko. W łazience przydałaby się wanna, bo trudno kąpać malucha pod prysznicem. Wybierając mieszkanie, warto zwrócić uwagę na okna. „Double glazing" czyli podwójne szyby to wciąż rzadkość na Wyspach, za to często ramy okienne mają mnóstwo dziur. Po wynajęciu mieszkania trzeba je przystosować dla najważniejszego lokatora. Jeśli nie zabieracie z Polski łóżeczka, trzeba je kupić tutaj. Najtaniej w IKEA lub Argos (www.argos.co.uk). Wszystko, co potrzebne maluchowi można kupić w Mothercare (www.mothercare.co.uk) lub - zwykle za niższą cenę - w supermarketach. Przed przyjazdem malucha tata powinien zrobić zapas pieluszek, chusteczek do pupy i jedzenia na kilka dni.
Kolejny punkt programu to przychodnia. Tata powinien zarejestrować się w praktyce najbliższej miejscu zamieszkania. Jeśli nie będzie miejsc, pomocy w znalezieniu lekarza udzieli mu lokalne NHS Primary Care Trust (PCT). Nie można zapisać dziecka do przychodni, zanim przyjedzie na Wyspy. Jednak łatwiej będzie to zrobić, jeśli tata przetrze szlak zawczasu.
W czasie gdy tata szuka mieszkania i biega po przychodniach, mama w Polsce może zająć się pakowaniem. Do walizki, oprócz ubranek i zabawek dziecka, koniecznie trzeba włożyć książeczkę zdrowia dziecka, książeczkę szczepień i akt urodzenia. W torbie musi znaleźć się miejsce na podstawowe lekarstwa dla dziecka: coś na kolkę, na ból brzuszka, lek przeciwgorączkowy i czopki przeciwbólowe. Do podręcznej torby trzeba zapakować pieluszki, wilgotne chusteczki, ciuszki na zmianę, krem do pupy, coś cieplejszego do ubrania i koniecznie parasol!
Na lotnisku dziecko może spędzić cały czas oczekiwania w wózku lub foteliku. Jeden i drugi można oddać do luku bagażowego tuż przed wejściem na pokład samolotu. Za przewiezienie wózka samolotem nie płaci się dodatkowo. Ważna informacja: do odprawy rodzice z małymi dziećmi zgłaszają się bez kolejki. Ma to duże znaczenie zwłaszcza gdy leci się tanimi liniami, które nie mają numerowanych miejsc. Dziecko, które nie skończyło dwóch lat siedzi w samolocie na kolanach mamy. Dodatkowym pasem przypina ona malucha do swojego. Podczas startu i lądowania koniecznie trzeba podać dziecku pierś lub butelkę. Chodzi o wyrównanie ciśnienia w uszach.
Podróżując tylko z dzieckiem warto ograniczyć bagaż do podręcznej torby. Nie trzeba będzie czekać na walizki - czasami trwa to nawet godzinę.
2. Jak wygląda opieka nad ciążą w Wielkiej Brytanii?
Prowadzenie ciąży na Wyspach wygląda trochę inaczej niż w Polsce. Po odczytaniu testu należy umówić się do lekarza GP, by potwierdzić ciążę. Po ok. dziesięciu tygodniach z ciężarną kontaktuje się położna. To ona będzie sprawowała opiekę nad ciążą. Jeśli ciąża przebiega prawidłowo, można w ogóle nie zobaczyć lekarza aż do rozwiązania. Położna co miesiąc odwiedza ciężarną w domu, pobiera krew do badania, wykonuje badanie moczu i bada ciśnienie. Tylko w razie nieprawidłowości zostanie skierowana na wizytę u lekarza specjalisty w szpitalu. Pierwsze USG przeprowadza się w 14 tygodniu ciąży, następne w 20 tygodniu. To standardowa procedura i - jeśli nie ma specjalnych wskazań - nie wykonuje się tu więcej USG w czasie ciąży. Dla kobiet spodziewających się dziecka służba zdrowia organizuje darmowe szkoły rodzenia.
3. Jak się rodzi w Wielkiej Brytanii?
W Wielkiej Brytanii można rodzić w domu pod opieką położnej lub w szpitalu. W momencie porodu należy udać się do szpitala wybranego wcześniej, w porozumieniu z położną lub wezwać ją na pomoc, jeśli kobieta zdecyduje się rodzić w domu. Każda kobieta, która sobie tego życzy dostaje znieczulenie (oczywiście przy braku przeciwwskazań). Nie trzeba za nie dodatkowo płacić ani umawiać się wcześniej z lekarzem anestezjologiem (procedury znane nam z kraju). Podczas porodu rodzącej może towarzyszyć partner, mama, przyjaciółka lub inne bliskie osoby. Można rodzić w każdej pozycji, również w wodzie. Po porodzie kobieta i dziecko opuszczają szpital bardzo szybko, zwykle następnego dnia. Znów - tylko, jeśli wszystko jest w porządku.
4. Jakie prawa przysługują pracującej kobiecie w ciąży?
Polki spodziewające się dziecka najczęściej interesuje, jak na Wyspach wygląda sprawa zwolnień lekarskich. W Wielkiej Brytanii, jeśli nie ma wyraźnych wskazań medycznych do odpoczynku, pracuje się aż do porodu. Zwolnienie niełatwo uzyskać od lekarza, a unikanie pracy podczas ciąży nie jest społecznie akceptowane. Kobieta w ciąży ma prawo do zwolnienia się z pracy na okresowe badania i zajęcia w szkole rodzenia.
Zgodnie z obowiązującym w UK prawem, ciężarna nie ma obowiązku informowania pracodawcy o ciąży aż do 15 tygodnia przed spodziewanym terminem rozwiązania. Jednak warto zrobić to wcześniej, gdyż może być potrzebna jego zgody na wizyty u lekarza w czasie pracy lub zmiany warunków pracy na odpowiednie dla kobiet ciężarnych. Jeśli ciężarna wykonuje pracę zagrażającą zdrowiu jej lub dziecka, pracodawca ma obowiązek wyeliminować czynniki ryzyka. Najlepiej poinformować pracodawcę o ciąży na piśmie, ponieważ kobieta w ciąży jest w UK chroniona przed zwolnieniem. Warto mieć dowód na piśmie, że pracodawca był świadomy odmiennego stanu pracownicy.
5. Jak zapisać siebie i dziecko do lekarza?
Polacy pracujący w Wielkiej Brytanii i ich rodziny oraz partnerzy mają prawo do bezpłatnej opieki medycznej. Osoby opłacające składki na ubezpieczenie społeczne w Polsce, oddelegowane do pracy w brytyjskim oddziale firmy, powinny przed wyjazdem pobrać z lokalnego oddziału NFZ formularz E128. Pracownicy zatrudnieni na Wyspach muszą uzyskać National Insurance Number. W tym celu wystarczy umówić się na rozmowę w lokalnym Jobcentre i przedstawić potwierdzenie zatrudnienia.
Zacznijmy od rzeczy wydawałoby się trywialnych, niemniej jednak wciąż sprawiających kłopoty nowoprzybyłym na Wyspy rodakom. Co oznacza tajemniczy skrót GP? Nic innego jak General Practitioner, czyli lekarza ogólnego (pierwszego kontaktu). Bardziej znajomo brzmiący NHS to National Health System, czyli narodowy fundusz zdrowia. Pierwsze kroki po osiedleniu się w Wielkiej Brytanii trzeba skierować właśnie do GP. Najlepiej zarejestrować się w przychodni najbliższej miejscu zamieszkania. Jej adres można znaleźć w Internecie, na stronie: http://www.nhs.uk/england/doctors/localsearch.aspx lub uzyskać pod numerem telefonu 08 45 46 47. Osoby, które nie mówią po angielsku mogą poprosić operatora o polskiego tłumacza („polish, please"). Następnie należy udać się do przychodni i poprosić o wpisanie na listę pacjentów. Potrzebne będzie potwierdzenie adresu - rachunek, albo umowa z landlordem. Nic więcej - paszport, potwierdzenie zatrudnienia czy inne dokumenty nie jest wymagane. Jeśli w wybranej przychodni nie będzie miejsc dla nowych pacjentów, o pomoc w znalezieniu innej placówki należy zwrócić się do lokalnego NHS Primary Care Trust. Ich adresy znajdują się na stronie internetowej: http://www.nhs.uk/england/authoritiesTrusts/pct/postcodeSearch.aspx.
6. Gdzie udać się w przypadku choroby swojej lub dziecka?
W przypadku choroby - zarówno dorosłego jak dziecka - na Wyspach zaczyna się właśnie od wizyty u GP. Lekarz ogólny, jak nazwa wskazuje zajmuje się ogólnie wszystkimi schorzeniami. Udziela też porad na temat zdrowego stylu życia, sposobów rzucania palenia, diety, szczepień ochronnych i przeprowadza proste zabiegi. Z bardziej skomplikowanym problemem GP wyśle chorego na specjalistyczne badania do szpitala lub do lekarza specjalisty. Jeśli problem nie jest pilny, zwykle recepcjonistka umówi pacjenta na wizytę u GP w ciągu najbliższych dwóch dni. Dla dzieci zawsze są „emergency appointments" - oznacza to, że raczej na pewno lekarz przyjmie je tego samego dnia. Osoby, które mają problemy z porozumieniem się po angielsku, mają prawo do tłumacza. Zwykle na taką wizytę trzeba dłużej poczekać, czasem też tłumaczenie odbywa się przez telefon, niemniej jednak na pewno jest to dobre wyjście, jeśli nie znasz się języka, a trzeba wyjaśnić lekarzowi, na czym polega problem. Warto tu również wspomnieć, że leki przepisane przez lekarza są dla dzieci do 16 roku życia (lub do 18, jeśli dziecko się uczy) bezpłatne.
7. Jak uzyskać szybką pomoc medyczną na Wyspach?
Szukanie porady medycznej w niegroźnych schorzeniach można zacząć od odwiedzenia apteki (Pharmacy lub Chemists). Farmaceuta udzieli porady medycznej i poleci leki na schorzenia, takie jak ból żołądka, przeziębienie czy kaszel. Brytyjska służba zdrowia oferuje też pacjentom działającą 24-godziny pomoc na telefon. Po drugiej stronie linii siedzi pielęgniarka, która udziela informacji, zachowując całkowitą poufność. Warto zadzwonić na NHS Direct, jeśli ty sam lub ktoś z twojej rodziny czuje się źle, a ty nie wiesz, jak należy postąpić. Po opisaniu symptomów, dowiesz się, jak udzielić pierwszej pomocy i czy konieczna jest wizyta u lekarza. Dla bezpieczeństwa pacjentów, rozmowy są nagrywane. Połączenie kosztuje tyle, co rozmowa lokalna. Do NHS Direct można zadzwonić o każdej porze dnia i nocy, tel.: 08 45 46 47.
Bez wcześniejszego umawiania się na wizytę można odwiedzić Walk-in Centre, których obecnie jest 66 w całej Anglii. To przychodnie, które oferują szybką poradę medyczną i pierwszą pomoc w niewielkich urazach jak zranienia, skręcenia i zwichnięcia. Można też tam zmierzyć ciśnienie krwi, uzyskać poradę na temat antykoncepcji (która - warto wspomnieć - jest w Wielkiej Brytanii darmowa), szybką pomoc jeśli stosowana przez ciebie metoda antykoncepcji zawiodła i poradę ginekologiczną. Walk-in Centres są otwarte od wczesnych godzin rannych, do późnych godzin wieczornych, przez siedem dni w tygodniu. Zwykle na wizytę trzeba poczekać w kolejce, ale masz pewność, że zostaniesz przyjęty tego samego dnia. Walk-in Centre najbliższe twojemu miejscu zamieszkania znajdziesz na stronie internetowej: http://www.nhs.uk/england/noappointmentneeded/walkincentres/nearestsearch.aspx lub uzyskasz jego adres pod numerem telefonu: 08 45 46 47.
8. Co robić w nagłym przypadku?
Jeśli skręciłeś nogę, zraniłeś się lub zostałeś pogryziony, powinieneś się zgłosić do Minor Injuries Unit, czyli oddziału drobnych urazów. Uzyskasz tam szybszą pomoc niż na pogotowiu od wykwalifikowanej i doświadczonej pielęgniarki. Minor Injuries Units zajmują się skaleczeniami, otarciami, zranieniami, skręceniami i nadwerężeniami, pęknięciami i prostymi złamaniami, pogryzieniami i ukąszeniami, zakażeniami ran i niewielkimi ranami głowy oraz drobnymi infekcjami oczu. Jeśli przydarzy ci się poważniejszy wypadek, zadzwoń pod numer 999 i wezwij karetkę lub zgłoś się do Accident & Emergency (Wypadki i nagłe przypadki). Nagły przypadek oznacza: utratę przytomności, dużą utratę krwi, podejrzenie złamania, uporczywy ból w klatce piersiowej trwający dłużej niż 15 minut, trudności w oddychaniu oraz przedawkowanie lub zatrucie lekami lub innymi środkami. Nie zgłaszaj się do A&E i nie wzywaj karetki bez realnej potrzeby. Nie zostaniesz obciążony żadnymi kosztami za „nieuzasadnione wezwanie", ale może ktoś kto bardziej potrzebuje pomocy, otrzyma ją za późno. Adres najbliższego twojemu miejscu zamieszkania A&E znajdziesz na stronie internetowej: http://www.nhs.uk/England/NoAppointmentNeeded/AccidentEmergencySearch.aspx. Wzywając pomoc dla dziecka, zawsze zaznacz to w rozmowie. Ambulans będzie specjalnie przystosowany do obsługi i przewozu małego pacjenta.
9. Jak wygląda opieka dentystyczna w Wielkiej Brytanii?
Bolące zęby mogą na Wyspach sporo kosztować. Publiczna opieka dentystyczna obejmuje niewiele ponad nagłe przypadki, za większość usług trzeba płacić. Do darmowej opieki dentystycznej uprawnione są kobiety w ciąży i matki dzieci, które nie skończyły jeszcze roku i dzieci do 18 roku życia lub dłużej, jeśli uczą się w pełnym wymiarze godzin. Zwykle ceny usług u dentystów pracujących dla NHS są co najmniej o połowę niższe od cen w prywatnych gabinetach. Często ten sam lekarz świadczy usługi refundowane przez NHS i prywatne. W przypadku korzystania z publicznej opieki dentystycznej, jeśli pacjent nie jest uprawniony do żadnych ulg, zwykle pokrywa 80 procent kosztów leczenia, maksymalnie 384 Ł. Przykładowe ceny to: 5,84 Ł za standardowy przegląd jamy ustnej, od 6,20 Ł do 18,24 Ł za wypełnienie i od 25,72 Ł do 62,48 Ł za leczenie kanałowe. Żeby skorzystać z publicznej opieki dentystycznej, trzeba się zarejestrować w praktyce. Gabinet dentystyczny świadczący usługi na rzecz NHS w twojej okolicy znajdziesz wpisując kod pocztowy na stronie: http://www.nhs.uk/england/dentists/registeringNHSPatientsSearch.aspx.
Pacjenci, którzy nie zarejestrowali się w żadnej praktyce dentystycznej, mogą udać się do Dental Access Centre. Powinni zostać przyjęci bez umówionej wcześniej wizyty, jednak pierwszeństwo mają osoby, które zgłoszą się do centrum z bólem zęba. W przypadku nagłym, czyli z bólem można zgłosić się do najbliższej praktyki dentystycznej, jednak nie wszystkie świadczą takie usługi. Jeśli ból zęba zaatakuje cię w godzinach, kiedy przychodnie są zamknięte, zadzwoń najpierw do praktyki, w której jesteś zarejestrowany. Automatyczna sekretarka powinna podać ci informację, gdzie się zgłosić z bólem. Jeśli to nie działa, zadzwoń do NHS Direct (08 45 46 47).
10. Kto to jest Health Visitor?
Health Visitor to pielęgniarka wyspecjalizowana w temacie zdrowia dziecka i doświadczona w opiece nad dzieckiem. Będzie ci służyć praktyczną poradą i pomocą w każdej sytuacji związanej z twoim dzieckiem, rozwieje wątpliwości i podsunie odpowiednią literaturę. Health Visitor interesuje się zdrowiem całej rodziny, fizycznym i psychicznym. To z nią powinny się kontaktować młode mamy. Twój GP pomoże ci skontaktować się z Health Visitor.
Jeśli właśnie urodziłaś dziecko, Health Visitor powinna sama skontaktować się z tobą po ok. 10-14 dniach od porodu i prawdopodobnie odwiedzić cię w domu. Później możesz spotkać się z nią w przychodni, zazwyczaj w wyznaczonych godzinach raz w tygodniu. W nagłych przypadkach możesz umówić się na wizytę poza tymi godzinami. Możesz też skorzystać z porad przez telefon. Health Visitor odpowie na wszystkie twoje pytania na temat karmienia, pielęgnacji i rozwoju dziecka. W przypadku bardziej skomplikowanych problemów, skieruje cię do odpowiedniej grupy wsparcia lub specjalisty. Health Visitor zatroszczy się także o twoje zdrowie po porodzie. Możesz z nią porozmawiać o antykoncepcji, depresji lub uczuciu osamotnienia.
Podczas wizyty w przychodni (Baby Clinic), twoje dziecko zostanie zważone i zmierzone, a wyniki naniesione na siatkę centylową. Pozwoli to ocenić, czy rozwija się prawidłowo w porównaniu do rówieśników i odpowiednio przybiera na wadze. Podczas wizyty możesz porozmawiać o szczepieniach, karmieniu, poprosić o sprawdzenie ciemiączka, obwodu główki, bioderek i odruchów twojego dziecka. Standardowo szczegółowa kontrola dziecka odbywa się po skończeniu przez nie 6-8 tygodnia oraz w 8 miesiącu. Health Visitor lub GP sprawdzą wtedy dokładnie, jak rozwija się twoje dziecko. Baby Clinic możesz odwiedzać nawet co tydzień. Jeśli przyjdziesz w wyznaczonych godzinach, zawsze zostaniesz przyjęta.
Health Visitor będzie opiekować się twoim dzieckiem, dopóki nie skończy ono 5 lat.
11. Jak wygląda kalendarz szczepień w Wielkiej Brytanii?
Wiek dziecka
Szczepienie
2, 3 i 4 miesiące
Diphtheria, tetanus, pertussis (whooping cough) + polio + Hib (DTaP/IPV/Hib)
- MenC
ok. 13 miesięcy
Measles, mumps, rubella (MMR)
od 3 lat i 4 miesięcy do 5 lat
Diphtheria, tetanus, pertussis (whooping cough) + polio (dTaP/IPV lub DTaP/IPV)
- Measles, mumps, rubella (MMR)
od 13 do 18 lat
Diphtheria, tetanus, polio (Td/IPV)
Źródło: NHS.uk
Słowniczek
diphteria – błonica
hib – Haemophilus influenzae, typ b
measles – odra
MenC – Meningitis C, zapalenie opon mózgowych
mumps – świnka
pertussis (whooping cough) – krztusiec, koklusz
polio – Poliomyleitis
tetanus – tężec
rubella – różyczka
12. Jak wygląda opieka przedszkolna nad dziećmi w Wielkiej Brytanii?
Całodzienne przedszkola (day nursery) przyjmują dzieci czasem już od 6-tygodniowych niemowląt do 5 lat. Są otwarte zwykle od 8 rano do 6 po południu. Opieka przedszkolna w Londynie nie należy do tanich. Minimalna cena to 50 funtów za dzień. Do tego należy doliczyć mleko, pampersy, dodatkową opłatę za posiłki dla starszych dzieci lub przygotowane w domu jedzenie dla młodszych. Na szczęście, zazwyczaj jakość usług w przedszkolach angielskich jest adekwatna do ceny. Nad wszystkimi placówkami czuwa inspektorat OFSTED, pilnujący obowiązujących standardów, higieny i jakości serwisów. Raporty OFSTED dotyczące konkretnych przedszkoli można znaleźć na stronie: http://www.ofsted.gov.uk/reports/. Przedszkolanki zawsze mają przeszkolenie pedagogiczne, potrafią udzielić pierwszej pomocy i legitymują się zaświadczeniami o niekaralności.
Jak zapisać dziecko do przedszkola? Najlepiej zacząć od znalezienia placówki w okolicy. W tym celu można przeszukać stronę http://www.childcarelink.gov.uk, która wskaże przedszkola najbliższe miejscu zamieszkania dziecka lub zadzwonić do lokalnego Children’s Information Service (CIS). Numer do miejscowego CIS można uzyskać na infolinii: 0800 096 0296. Lepiej zająć się szukaniem przedszkola zawczasu - czasem trzeba poczekać na miejsce. Przy rejestracji dziecka w przedszkolu będzie potrzebny jego akt urodzenia, paszport dziecka i rodzica, numer telefonu do opiekującego się dzieckiem GP oraz potwierdzenie adresu.
Na oswojenie dziecka z przedszkolem trzeba zarezerwować sobie kilka dni. W Anglii początkowo dziecko chodzi do przedszkola z mamą, na zaledwie parę godzin. Dopiero kiedy pracownicy przedszkola uznają, że dziecko dobrze znosi pobyt w przedszkolu, można zostawić je same na cały dzień. Kiedy już uda się zapisać i oswoić dziecko z przedszkolem należy bezwzględnie pamiętać, żeby odbierać pociechę punktualnie. Po półgodzinnym spóźnieniu przedszkolanka może zgłosić fakt porzucenia dziecka na policję. Trzeba też pamiętać, że przedszkole ma prawo - w przypadku choroby zakaźnej dziecka lub nieobecności części personelu - odmówić przyjęcia dziecka tego dnia. Jednak, mimo tych niedogodności, przedszkole wciąż pozostaje najpopularniejszą formą opieki nad dziećmi w Londynie.
Wyszukiwarka przedszkoli:
http://www.childcarelink.gov.uk
Raporty OFSTED:
http://www.ofsted.gov.uk/reports/
13. Kto to jest childminder?
Tańszą opcją od przedszkola jest domowe przedszkole prowadzone przez childminder. Zwykle to gospodyni domowa, prowadząca działalność gospodarczą na terenie własnego domu, przeszkolona na kursach opieki nad dziećmi i wczesnego nauczania, z zaświadczeniem o dobrym stanie zdrowia i niekaralności. Może opiekować się jednocześnie najwyżej sześciorgiem dzieci poniżej 12 roku życia. Trójka dzieci w grupie nie może mieć mniej niż pięć lat, a tylko jedno dziecko może być niemowlęciem. Domowe przedszkola podlegają corocznej kontroli OFSTED. Opłaty za serwis childminder wahają się od 3,5 do 7 funtów za godzinę.
14. Ile kosztuje niania na Wyspach?
Zatrudnienie niani (nanny), która będzie opiekować się dzieckiem w jego własnym domu nie jest najtańszym wyjściem. Zależnie od kwalifikacji opiekunki, doświadczenia, ilości godzin, wieku podopiecznych i miejsca zakwaterowania wynagrodzenia londyńskich niań kształtują się w granicach 150-400 funtów tygodniowo.
15. Na jakich zasadach można zatrudnić au pair?
Au pair jest najtańszym rozwiązaniem dla pracującej mamy. Według przepisów Home Office powinna nią być niezamężna cudzoziemka do 26 lat, która będzie opiekować się dziećmi pod nieobecność mamy. „Operka" nie musi mieć specjalnych kwalifikacji czy doświadczenia. Nie można jej zlecić opieki nad niemowlęciem, można za to poprosić o wykonanie lekkich prac domowych, jak sprzątanie, podgrzanie jedzenia czy prasowanie. Au pair mieszka z rodziną pracodawcy i pozostaje na jego pełnym utrzymaniu. Nie powinna pracować dłużej niż pięć godzin dziennie, musi mieć zagwarantowany czas na naukę angielskiego i wolne weekendy. Tygodniowa stawka kieszonkowego wypłacanego au pair wynosi przepisowo 50 funtów.
16. Jakie formy doraźnej opieki nad dzieckiem są dostępne w Wielkiej Brytanii?
Dziecko, które skończyło 3 lata może uczęszczać do przyszkolnej zerówki (nursery class) na dwie godziny dziennie. Ten serwis przysługuje za darmo każdemu dziecku w Wielkiej Brytanii. Można również korzystać z grup zabaw (playgroups) dla dzieci w wieku przedszkolnym. Opłata za dwugodzinne zajęcia nie wydaje się wygórowana (w Londynie to ok. 4-7 funtów).
17. Na jaką pomoc w Wielkiej Brytanii mogą liczyć rodzice niepełnosprawnego dziecka?
Niepełnosprawnemu dziecku w Wielkiej Brytanii należy się pomoc w postaci świadczeń finansowych jak i pozafinansowych. Typy świadczeń i postać zasiłków zależne są od 3 warunków:
- stopnia niepełnosprawności dziecka,
- rodzaju opieki, jakiej wymaga dziecko
- oszczędności rodziny i wartości mienia stałego, będącego w jej posiadaniu.
Należy zacząć od wystosowania aplikacji o przyznanie świadczenia zwanego: Disability Living Allowance. Suma tego zasiłku zależy od 3 powyższych czynników i waha się pomiędzy 16.05 a 60.60 funta, a dla kwalifikujących się na 2 filar: miedzy 16.05 a 42 funtów tygodniowo.
Aplikację tę należy wysyłać do jednego z jedenastu centrów dla niepełnosprawnych na terenie Wielkiej Brytanii lub do lokalnego Job Center, które prześle ją do odpowiedniego centrum. Po wysłaniu aplikacji można śledzić jej rozpatrywanie, dzwoniąc na linie pomocy dla niepełnosprawnych: tel.: 08457123456. Świadczenie to jest niezwykle istotne w całej procedurze opieki nad niepełnosprawnymi. Nadaje ono status niepełnosprawnego przed wszystkimi urzędami i otwiera drogę do starania się dodatkową pomoc. Dzieciom pobierającym Disability Living Allowance należy się wyższa stawka Working Family Tax Credit i zniżka w council tax płaconym przez rodzinę. Jeśli rodzic nie może pracować przez wzgląd na dziecko lub pracuje tylko na pół etatu osiągając dochód netto 87 funtów lub poniżej na tydzień, przysługuje mu Attendance Allowance - dodatek opiekuńczy. Opłacanie dodatkowej opieki jest refundowane z Funduszu Wspierania Niezależności działającego na terenie WB. Mieszkanie osoby niepełnosprawnej powinno być dla niej odpowiednio przygotowane. Odpowiedzialność za to ponosi landlord i lokalny council. W razie problemów z korzystaniem z mieszkania, można podjąć pewne działania:
- starać się w councilu o przydzielenie odpowiedniego lokum
- starać się, aby landlord odpowiednio przystosował mieszkanie dla niepełnosprawnego dziecka.
Opornego landlorda należy zgłosić do councilu do Enviromental Oficer z prośbą o interwencję. Landlord, który nie ma pieniędzy na remont może starać się w Councilu o Diable Facilities Grant, który pokryje koszty remontu nawet w 100%. Proszę pamiętać ze to nie wszystkie formy pomocy. Wiele innych jest dostępnych od Social Security, Councilu i przez działające na terenie Wielkiej Brytanii Fundacje dla Niepełnosprawnych. Nie sposób wymienić ich w tak krótkim
opracowaniu. Więcej informacji na stronie: http://www.everychildmatters.gov.uk/socialcare/disabledchildren.
18. Jak zapisać dziecko do szkoły w Wielkiej Brytanii?
Poszukiwanie szkoły dla dziecka najlepiej zacząć od wizyty w Councilu. Tam należy zapytać o Education Service i poprosić o application form. Otrzymasz broszurę z adresami szkół w dzielnicy oraz aplikację do wypełnienia. Będziesz potrzebować:
- dokument potwierdzający datę urodzenia dziecka (certyfikat urodzenia albo paszport)
- potwierdzenie adresu (rachunek np. za gaz, prąd albo podatek lokalny)
- dokument potwierdzający prawa do opieki nad dzieckiem.
Z listy szkół wybierzesz trzy, które są najbliższe waszemu miejscu zamieszkania. Zanim zdecydujesz się na którąś placówkę, możesz zadzwonić do niej, umówić się na spotkanie i osobiście zobaczyć jak ona wygląda i co oferuje. Szkoły są co roku kontrolowane przez instytucję OFSTED. Raporty - wyniki tych kontroli, które dadzą obraz konkretnej szkoły znajdziesz na stronie: http://www.ofsted.gov.uk/reports.
Jeżeli dziecko nie zna angielskiego, trzeba zaznaczyć, że ma special educational needs - czyli specjalne potrzeby, będzie miało dodatkowe lekcje z tego języka. Proszę nie martwić się, że szkoła nie jest polsko-angielska. Dziecko spotka w niej prawdopodobnie dzieci pochodzące z wszystkich kultur świata i mówiące różnymi językami. Jedno jest pewne - błyskawicznie nauczy się angielskiego.
Oprócz szkół państwowych w Wielkiej Brytanii istnieją też szkoły wyznaniowe. Cieszą się one zwykle dobrą opinią i mają wysoki poziom nauczania, a także mniej miejsc niż chętnych, więc pierwszeństwo przyjęcia mają dzieci tej samej wiary. W szkołach katolickich trzeba będzie przedstawić świadectwo chrztu. Wypełnioną aplikację należy złożyć w Educational Service swojego Councilu i to oni przydzielają dziecko do jednej z wybranych szkół.
Do Educational Service można się też zwrócić ze wszystkimi pytaniami i wątpliwościami, także z prośbą o tłumacza.
W angielskich szkołach obowiązują mundurki. Kompletny mundurek, łącznie ze strojem gimnastycznym, to wydatek ok. 50 funtów. Podręczniki, zeszyty i wszystkie przybory dla mniejszych dzieci (do 10 lat) zwykle zapewnia szkoła. Lekcje zaczynają się o 9.00 i kończą o 15.00, z godzinną przerwą na lunch.
Polsko-angielska szkoła jest w Londynie tylko jedna i jest przeznaczona dla dzieci dyplomatów. Natomiast do dziewięciu polskich szkół sobotnich można zapisać każde dziecko. Nauka w polskich szkołach obejmuje język polski, historię i geografię Polski oraz religię, czasem też śpiew i naukę tańców ludowych.
Adresy polskich szkół sobotnich w Londynie:
Brockley/Lewisham
31 Breakspears Rd.
SE4 London
Chiswick
Burlington Lane
W4 3UN London
Clapham-Balham
50 Nightingale Lane
SW12 8TE London
Croydon-Crystal Palace
8 Oliver Grave
ES25 6EJ London
Devonie
175 Carlingford Rd
N15 3ET London
Ealing
46 Denbigh Road
W13 8NH London
F-st Gate/Ilford
16 Devonshire Rd, Hornchurch
RM12 4LQ Essen
Putney/Wimbledon
65 Cambridge Rd
SW20 OPX London
Willesden Green
116 Finchley Lane
NW4 1BB Hendon
19. Co to jest Child Benefit i komu przysługuje?
Child Benefit to wolne od podatku świadczenie, które otrzymuje matka lub inna osoba opiekująca się dzieckiem mieszkającym w Wielkiej Brytanii do osiągnięcia przez nie wieku co najmniej 16 lat. Wynosi ok. 17,5 Ł tygodniowo na pierwsze dziecko i ok. 11,5 Ł na kolejne. Obywatele państw Unii Europejskiej mieszkający w Wielkiej Brytanii mają takie same prawa do ubiegania się o Child Benefit, jak Brytyjczycy. Polacy także nie podlegają w przypadku tego świadczenia żadnym ograniczeniom związanym z okresem przejściowym.
Jak ubiegać się o Child Benefit, kiedy już wiesz, że masz do tego prawo? Jeśli urodziłaś dziecko w Wielkiej Brytanii, w szpitalu dostaniesz Bounty Pack, w którym znajdziesz odpowiedni formularz. W innej sytuacji, możesz uzyskać formularz we właściwym twojemu miejscu zamieszkania biurze Jobcentre Plus lub na poczcie. Wypełnij formularz i wyślij go razem ze świadectwem urodzenia dziecka do Child Benefit Centre. Nie trzeba tłumaczyć polskiego świadectwa urodzenia. Nie martw się też, że przepadnie. Po dopełnieniu formalności, zostanie ci odesłane. Możesz także aplikować o Child Benefit za pośrednictwem strony internetowej https://esd.dwp.gov.uk/dwp/index.jsp. Po wypełnieniu dokumentów na stronie zostaniesz poproszona o przesłanie świadectwa urodzenia pod wskazany adres. Ważną informacją jest, że najlepiej ubiegać się o Child Benefit w ciągu trzech miesięcy od urodzenia dziecka. Jeśli świadczenie zostanie przyznane później, refundacja obejmie tylko trzy miesiące wstecz. Pieniądze będą wpływały co cztery tygodnie bezpośrednio na twoje konto.
Jeśli masz wątpliwości związane z Child Benefit, skontaktuj się z biurem Inland Revenue. Zadzwoń pod numer: 0845 302 1444, wyślij e-mail: mailto:Child.Benefit@ir.gsi.gov.uk, odwiedź stronę WWW: http://www.inlandrevenue.gov.uk/childhttp://www.inlandrevenue.gov.uk/childbenefit lub napisz list na adres: Child Benefit Office, PO Box 1, Newcastle upon Tyne, NE88 1AA. Nieważne, z jakiej formy kontaktu korzystasz, zawsze podaj swoje pełne imię i nazwisko, numer National Insurance, numer Child Benefit (jeśli już go posiadasz) i numer telefonu, pod którym można się z tobą skontaktować.
20. Komu przysługują świadczenia Child Tax Credit i Working Tax Credit?
Child Tax Credit i Working Tax Credit to świadczenia ustanowione w kwietniu 2003 roku. Child Tax Credit stanowi pomoc dla osób wychowujących dzieci i łączy w sobie bazujące na posiadaniu dzieci części innych zasiłków: Income Support, Income-based Jobseeker's Allowance, WFTC, DPTC i Children's Tax Credit. Świadczenie to jest wypłacane głównemu opiekunowi dziecka, zwykle matce. Te same zasady obowiązują zarówno rodziny pracujące, jak nie.
Child Tax Credit daje finansową pomoc w wychowywaniu dzieci. Mogą się o niego ubiegać zarówno samotni rodzice, jak i pary wychowujące jedno lub więcej dzieci. Dziewięciu na dziesięć rodzin z dziećmi w Wielkiej Brytanii przysługuje Child Tax Credit.
Working Tax Credit pomaga osobom o niskich dochodach. Jest wypłacany razem z pensją lub wpływa bezpośrednio na konto osób samozatrudnionych. Mogą się o niego ubiegać osoby samotne lub pary, posiadające dzieci lub nie, które pracują przez wystarczającą ilość godzin w tygodniu. Co najmniej 16 godzin tygodniowo muszą pracować osoby wychowujące dzieci lub osoby niepełnosprawne. W innym przypadku, trzeba pracować przynajmniej 30 godzin tygodniowo i mieć ukończonych 25 lat.
O oba świadczenia można ubiegać się wypełniając ten sam formularz. Należy poprosić o przesłanie go na adres domowy, dzwoniąc na numer 0845 300 3900 lub wypełnić aplikację na stronie internetowej: www.inlandrevenue.gov.uk/taxcredits.
Wysokość świadczeń jest uzależniona od ilości dzieci w rodzinie, ilości godzin, które oboje rodzice przepracowują w tygodniu i przychodu rodziny brutto za ostatni rok podatkowy. Jeśli jednak osoby ubiegające się o Tax Credits przebywają w Anglii krócej niż rok, mogą się o nie ubiegać podając przewidywane zarobki.
O Child Tax Credit może wystąpić rodzina z przynajmniej jednym dzieckiem o rocznych dochodach nieprzekraczających 58000 funtów rocznie (lub 66000 funtów, jeśli dziecko nie skończyło jeszcze roku). Maksymalnie można otrzymać 545 funtów rocznie na rodzinę i 1690 funtów rocznie na każde dziecko.
Working Tax Credit może wynosić nawet kilka tysięcy funtów rocznie. Podstawowe świadczenie dla osoby bezdzietnej o niskich dochodach może wynosić maksymalnie 1620 funtów rocznie. Do tego dochodzą dodatki – do 1595 funtów rocznie dla samotnego rodzica, do 660 funtów rocznie dla osoby pracującej ponad 30 godzin tygodniowo, do 2165 funtów rocznie dla niepełnosprawnych plus dodatkowe 920 funtów rocznie przy ciężkim upośledzeniu, do 1660 funtów rocznie dla osób powyżej 50 roku życia oraz element childcare – do 175 funtów tygodniowo na jedno dziecko i 300 funtów tygodniowo na dwójkę lub więcej dzieci.
Dodatkowe informacje
Osoba otrzymująca Tax Credits może być także uprawniona do Sure Start Maternity Grant w wysokości 500 funtów. Jest to jednorazowa zapomoga otrzymywana po urodzeniu lub zaadoptowaniu dziecka.
21. Czy rodziny o niskim dochodzie mogą liczyć na dofinansowanie do opieki nad dzieckiem?
Tysiące rodziców w Wielkiej Brytanii korzysta już ze wsparcia finansowego rządu, pomagającego im opłacić nianię lub przedszkole dla dziecka. Świadczenie Childcare Approval Scheme przysługuje rodzinom, których dochód nie przekracza 59 tysięcy funtów rocznie mogą ubiegać się o rozszerzenie Work Tax Credit o element dla osób płacących za opiekę nad dzieckiem. Dodatkową korzyścią z zatrudniania opiekunki zarejestrowanej w programie jest pewność, że przeszła ona przeszkolenie w opiece nad dziećmi i zna standardowe procedury postępowania w razie wypadku lub choroby dziecka. Niania legitymuje się certyfikatem potwierdzającym jej umiejętności wydanym nie dalej niż trzy lata temu. Zarejestrowane w Childcare Approval Scheme opiekunki są poddawane dokładnej kontroli, sprawdzana jest ich przeszłość pracownicza i kryminalna. Wszystkie nianie są pełnoletnie. Kwoty, jakie można uzyskać od państwa mogą nawet w całości pokryć pensję opiekunki. W momencie wprowadzenia nowych przepisów, childcare element of the Working Tax Credit podniesiono do maksymalnie 300 funtów tygodniowo (175 funtów na jedno dziecko). A co, jeśli masz już sprawdzoną nianię, a ona nie jest zarejestrowana w programie? Poproś ją koniecznie o dopełnienie tych formalności. Każda opiekunka, także prowadząca domowe przedszkole oraz au pair może zostać zaakceptowana, jeśli tylko spełni określone kryteria. Warto spróbować. Gra jest chyba warta świeczki, skoro może chodzić o nawet 800 funtów miesięcznie.
Więcej informacji:
Helpline: 0845 7678 111
22. O jaką pomoc można ubiegać się wychowując dziecko w Wielkiej Brytanii?
- Child Benefit (dodatek na dziecko - przysługuje każdemu dziecku mieszkającemu w Wielkiej Brytanii, wynosi 17 funtów tygodniowo)
- Child Maintenance Bonus (dodatkowy bonus na utrzymanie dziecka)
- Child Maintenance Premium (dodatkowa premia na utrzymanie dziecka)
- Worm Front Scheme (zapomoga na ogrzewanie mieszkania)
- Child Tax Credit (ulga podatkowa związana z wychowywaniem dzieci)
- Free milk, formula and vitamins (darmowe mleko i witaminy)
- Statutory Maternity Pay (zasiłek macierzyński)
- Statutory Paternity Pay (zasiłek dla ojców przebywających na urlopie wychowawczym)
- Sure Start Maternity Grant (jednorazowa zapomoga po urodzeniu dziecka)
Więcej informacji o tym, komu przysługują te świadczenia i jak się o nie starać na stronie (informacje w języku angielskim): http://www.direct.gov. uk/Bfsl1/BenefitsAndFinancialSupport/Expecting_or_bringing_up_children/fs/en.
23. Jaki status i obywatelstwo będzie miało dziecko urodzone w Wielkiej Brytanii?
Wszystko zależy od statusu jaki posiadaj rodzice dziecka w Wielkiej Brytanii. W przypadku jeśli posiadaj dokument resident permit na określony czas, zazwyczaj 5 lat, dziecko zachowuje ten sam status co rodzice. Jest więc rezydentem tak długo, jak długo rodzice przebywaj na terenie Wielkiej Brytanii. Dziecko jest uznawane za obywatela Polskiego i może stara się o polski paszport. Jeśli natomiast rodzice posiadaj stałą rezydenturę, tzw. indefinite leave to remain, sytuacja wygląda inaczej. Dzieci urodzone przed złożeniem aplikacji dostają wraz z rodzicami dokument potwierdzający ich status stałego rezydenta w Wielkiej Brytanii. Dzieci urodzone po otrzymaniu tego statusu przez rodziców nie muszą się już o niego ubiegać, jest im nadawany automatycznie. Dzieci te mogą od razu występować o obywatelstwo i paszport brytyjski, bez przechodzenia przez uciążliwy proces naturalizacji i składania aplikacji o nadanie obywatelstwa.
24. Jak wyrobić dziecku paszport?
Żeby zacząć myśleć o wyrobieniu dziecku polskiego paszporty, najpierw trzeba zainteresować się uzyskaniem polskiego aktu urodzenia, który jest niezbędny do rozpoczęcia starań o paszport. Jak to zrobić? Należy przeprowadzić procedurę umiejscowienia.
1. Żeby wpisać dziecko do paszportu, wyrobić mu paszport lub uzyskać numer PESEL trzeba zacząć od rejestracji aktu urodzenia wydanego przez angielski Register Office w Urzędzie Stanu Cywilnego właściwym dla ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce. Jeśli nigdy nie byłaś zameldowana w Polsce, akt powinnaś zarejestrować w USC Warszawa- Śródmieście, 00-950 Warszawa - Śródmieście, ul. Jezuicka 1/3. Tel.: 0048 22 831 7181 lub 0048 22 831 3403.
2. Umiejscowić brytyjski akt urodzenia w polskich księgach stanu cywilnego można:
- odwiedzając właściwy USC w Polsce, dokument należy najpierw przetłumaczyć u tłumacza przysięgłego w Polsce;
- wysyłając oryginał aktu urodzenia oraz tłumaczenie pocztą do właściwego USC w Polsce; wcześniej trzeba potwierdzić zgodność przekład na język polski u Konsula; w przypadku, kiedy nie ma możliwości podpisania oświadczenia przed Konsulem, można to zrobić przed notariuszem miejscowym (Notary Public), który poświadczy podpis, zgodnie z wymogami prawa brytyjskiego i opatrzy go swoją suchą pieczęcią. Następnie tak sporządzony dokument powinien zostać poświadczony przez Foreign & Commonweath Office (Old Admiralty Building, Whitehall, London SW1A 2LG, tel. 020 70081111).
- za pośrednictwem pełnomocnika w Polsce, któremu należy wysłać oryginał aktu urodzenia i pełnomocnictwo; tłumaczenie aktu pełnomocnik może zlecić tłumaczowi w Polsce;
- za pośrednictwem Konsulatu, do którego należy dostarczyć:
* wniosek o umiejscowienie aktu adresowany do USC, który zawiera w szczególności adres ostatni adres zamieszkania w Polsce oraz aktualny adres i nr tel. za granicą
* oryginał aktu urodzenia
* tłumaczenie aktu.
Po zakończeniu procedury umiejscawiania Konsulat doręczy ci polski odpis aktu urodzenia. Średni okres oczekiwania na załatwienie sprawy za pośrednictwem Konsulatu wynosi 3 miesiące. Za przygotowanie dokumentów, umiejscowienie i dostarczenie ich Konsulat pobiera opłaty:
- poświadczenie tłumaczenia (za każdą stronę - do odbioru za ok. 4 dni) - 22.00 Ł.
- poświadczenie podpisu - 22.00 Ł
- przygotowanie dokumentacji dotyczącej wpisania brytyjskiego aktu urodzenia do polskich ksiąg stanu cywilnego oraz doręczenie - 34.00 Ł
- doręczenie dokumentu przekazanego przez polski urząd na wniosek osoby przebywającej za granicą - 22.00 Ł lub 26.00 (do odesłania pocztą).
Konsul poświadcza podpis na podstawie ważnego paszportu lub notarialnie potwierdzonej kopii.
Do wydania paszportu dla dziecka wymagana jest zgoda obojga rodziców. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, kiedy z orzeczenia sądu wynika, że prawo decydowania w tej sprawie jednemu z rodziców nie przysługuje. Jeśli takiej zgody nie można uzyskać, postanowienie wydaje sąd opiekuńczy.
Żeby uzyskać paszport dla dziecka należy dostarczyć do Konsulatu:
1. Dwa druki podania-kwestionariusza paszportowego.
Kwestionariusz wypełnia w imieniu dziecka jedno z rodziców i podpisuje w miejscu podpis wnoszącego podanie.
2. Wniosek o nadanie numeru ewidencyjnego (PESEL) wraz z oryginałem polskiego odpisu skróconego aktu urodzenia dziecka (nie dotyczy dziecka, które ma już nadany numer PESEL). Wzór wniosku o nadanie numeru PESEL jest dostępny w Konsulacie.
3. Poprzedni paszport dziecka, a jeżeli jest to pierwszy paszport dziecka, oryginał polskiego skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka.
4. Polskie paszporty rodziców.
5. Trzy odbitki fotografii twarzy dziecka bez nakrycia głowy i okularów o minimalnych wymiarach 4,5x3,5 cm.
6. Pisemną zgodę obojga rodziców na wystawienie dziecku paszportu (dotyczy to również ponownego wydania paszportu dla dziecka). Oboje rodzice powinni stawić się w Konsulacie i złożyć podpisy przed urzędnikiem konsularnych, przedstawiając ważne paszporty lub dowody osobiste. Jeśli jedno z rodziców nie może odwiedzić konsulatu osobiście, jego podpis powinien zostać poświadczony notarialnie.
7. Jeżeli dziecko jest wpisane do paszportu rodzica (rodziców), to urzędnik konsularny ten wpis unieważnia.
Opłata za wydanie paszportu dziecku do lat 16 wynosi 34 funty, powyżej 16 lat - 68 funtów. Jeśli dziecko nadal się uczy, przysługuje mu zniżka 50 procent - należy załączyć aktualne zaświadczenie ze szkoły. Opłaty są przyjmowane w gotówce, czekach lub Postal Order. Za odesłanie gotowego paszportu pocztą płaci się dodatkowo 4 funty.
25. Jak wpisać dziecko do swojego paszportu?
Na wniosek rodziców Konsulat może wpisać dzieci do lat 16 do ważnego paszportu polskiego jednego z rodziców.
W tym celu należy dostarczyć do Konsulatu:
1. Dwa druki podania-kwestionariusza paszportowego.
2. Oryginał polskiego odpisu skróconego aktu urodzenia dziecka.
3. Dwie odbitki fotografii twarzy dziecka bez nakrycia głowy i okularów o minimalnych wymiarach 4,5x3,5 cm.
4. Poświadczoną notarialnie lub przez adwokata pisemną zgodę drugiego rodzica. Jeśli oboje rodzice mogą stawić się w Konsulacie, poświadczenie nie jest wymagane.
Opłata za wpis dziecka do paszportu wynosi 34 funty. Koszty ewentualnej przesyłki pocztowej to 4 funty.
26. Jak wychować dziecko dwujęzyczne?
Tylko w dzieciństwie jest możliwe jednoczesne przyswojenie dwóch języków. Dzieci zawdzięczają zdolność do nauki niezwykłej chłonności charakteryzującej wczesny wiek, ciekawości świata, silnej motywacji do nawiązania kontaktu z otoczeniem i braku zahamowań. Przyswajają nowe słowa biernie, często nie zdając sobie sprawy, że mówią w innym języku. Nieodzownym warunkiem bycia dwujęzycznym nie jest opanowanie drugiego języka, ale zachowanie i rozwój języka ojczystego. Rodzice nie powinni odcinać się od swojej grupy etnicznej na emigracji. Elementem wspomagającym zachowanie polszczyzny jest polska szkoła, która zapewnia naukę czytania i pisania.
Jednak najważniejsze są rozmowy. Dzieci uczą się przez komunikację, należy więc dużo mówić do nich po polsku, kiedy tylko jest to możliwe. Rodzice, jeśli oboje są Polakami powinni rozmawiać ze sobą tylko po polsku, w tym języku zwracać się do dzieci i wymagać, by odpowiadały im także po polsku. Czasem opiekunom wydaje się, że nakłaniając dziecko do używania wyłącznie angielskiego oddają mu przysługę, pozwalając mu szybciej opanować ten język. Tymczasem dzieci przejmują błędy popełniane przez rodziców, wynikające z ich niedoskonałej znajomości języka. Nie ma powodu obawiać się, że dziecko, z którym rodzice rozmawiają wyłącznie po polsku nie opanuje angielskiego. Będzie przecież się z nim stykało w szkole, na podwórku, w sklepie, w telewizji, wszędzie w świecie poza domem. Jeśli tylko jedno z rodziców mówi po polsku, powinno zwracać się do dziecka tylko w języku ojczystym, a rozmowy rodzinne prowadzić w dwóch językach. Niezmiernie ważne jest zachowanie konsekwencji w używaniu języka polskiego. Jeśli zdarzają się odstępstwa, na co dzień mówi się w domu po angielsku, a przy polskich gościach karci dziecko za wtrącanie angielskich słów, może to wywołać duże zamieszanie w małym umyśle.
Ważną rolę w procesie przyswajania języka ojczystego odgrywa też czytanie i opowiadanie dzieciom historii, legend, bajek po polsku, a później wspólne oglądanie filmów, słuchanie i śpiewanie polskich piosenek. Jeśli czasem nachodzi cię zwątpienie, zadaj sobie pytanie, po co twojemu dziecku potrzebny język polski? Chęć komunikacji z polskojęzyczną babcią i dziadkiem powinna być wystarczająco silną motywacją.
27. Gdzie szukać darmowych kursów języka angielskiego?
Od 1 maja 2004 roku Polska należy do Unii Europejskiej. Od tego czasu większość państwowych szkół i college'ów prowadzi darmowe kursy języka angielskiego na różnych poziomach i w różnym wymiarze godzin. Zajęcia prowadzone w ramach programu „English for speakers of other languages" (ESOL) są przeznaczone dla obcokrajowców z krajów Unii Europejskiej. Jak znaleźć odpowiednią szkołę? Najprościej skorzystać z wyszukiwarki na stronie http://www.floodlight.co.uk. W okno wyszukiwarki należy wpisać ESOL, a obok swój kod pocztowy. Wyszukiwarka uwzględnia wszystkie Adult Education Colleges, Adult Education Centres i Community Colleges, które prowadzą takie kursy. Można też zapytać o kursy ESOL w lokalnej bibliotece albo Community Centre.
Darmowe kursy z założenia nie powinny odbiegać poziomem od płatnych zajęć. Różne godziny, w których są prowadzone i różna intensywność zajęć pozwalają wpasować lekcje języka do grafiku zajęć wypełnionego pracą i innymi obowiązkami. Zanim zdecydujesz się zapisać na kurs, koniecznie zasięgnij opinii o szkole, najlepiej u znajomych. Istnieje duża szansa, że darmowe lekcje w dobrej szkole będą na wysokim poziomie, w kiepskiej – na niskim. Nie dlatego, że są za darmo, ale ponieważ szkoła jest ogólnie słaba. Niektóre szkoły oferują udogodnienia dla osób z małymi dziećmi. Za niewielką opłatą rodzice mogą na czas kursu zostawić dziecko w lokalnym żłobku.
Wczytuję dane...