2010-02-14 15:51:02, Adacymru napisał(a):
Znalezione w necie:

Na mocy przepisów Ustawy z 1973 r. o Postępowaniu w sprawach domicylu i małżeńskich (the Domicile and Matrimonial Proceedings Act 1973) sądy Anglii i Walii mają jurysdykcję do orzekania o rozwodzie, nawet jeśli małżeństwo zostało zawarte za granicą, jeżeli jedna ze stron małżeństwa: posiada miejsce pobytu (domicile) w Anglii i Walii w terminie rozpoczęcia postępowania; lub posiadała stałe miejsce zamieszkania w Anglii i Walii przez okres jednego roku przed tym terminem.

Podział majątku w przypadku rozwodu w Anglii i Walii reguluje Ustawa z 1973 r. o postępowaniu sądowym w sprawach małżeńskich. Sekcja 24 ustawy pozwala sądowi, w momencie wydania orzeczenia o rozwodzie, unieważnieniu lub separacji sądowej, lub w terminie późniejszym, nakazać przeniesienie majątku z jednego małżonka na drugiego, lub na dziecko obojga małżonków, lub na inną osobę dla dobra dziecka obojga małżonków. Inne przepisy uprawniają sądy do wydawania nakazów o dokonaniu okresowych płatności, nakazania sprzedaży majątku, do wydania nakazów dotyczących rent lub nakazania wypłaty jednorazowych płatności ryczałtowych lub innych. Sądy mają prawo do decydowania o nakazach wydawanych w każdym poszczególnym przypadku, w celu sprostania wymaganiom danej sprawy w jej szczególnych okolicznościach. Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 12 listopada 1968 roku Prawo prywatne międzynarodowe, stosunki osobiste i majątkowe między małżonkami podlegają ich każdoczesnemu wspólnemu prawu ojczystemu. Każdoczesne wspólne prawo ojczyste stron rozstrzyga także o dopuszczalności zawarcia, zmiany lub rozwiązania majątkowej umowy małżeńskiej. Stosunki majątkowe wynikające z majątkowej umowy małżeńskiej podlegają wspólnemu prawu ojczystemu stron z chwili jej zawarcia. W braku wspólnego prawa ojczystego małżonków prawem właściwym jest prawo państwa, w którym oboje małżonkowie mają miejsce zamieszkania, a gdy małżonkowie nie mają miejsca zamieszkania w tym samym państwie, właściwe jest prawo polskie. Z przepisów tych wynika, że w przypadku gdy posiadają Państwo oboje obywatelstwo polskie (zgodnie z prawem prywatnym międzynarodowym oboje są uznani Państwo za obywateli polskich), to zawarcie umowy majątkowej w Polsce powinno zostać przez sąd wzięte pod uwagę.